Urban green and shading are adaptation measures that reduce urban heat. This is evident from meteorological measurements and investigations with surveys and has been described in many papers (e.g. Klemm et al., 2015). The cooling effect of these adaptation measures is reflected by lower air temperatures and an improved thermal comfort. Shading and urban green are also experienced as cooler than impervious urban spaces without vegetation or shading. However, the cooling effect of water bodies in cities, such as rivers, lakes, ponds, canals,fountains, is not clear yet (Steeneveld et al., 2014). Several studies show that the cooling effect of water bodies in cities is small, or can even be a source of heat during nighttime. The effect depends on the characteristics of the water body and the meteorological conditions. Nevertheless, water is often mentioned as an adaptation measure to reduce urban heat.To support urban professionals in designing cooler urban environments by using water bodies, we investigated in more detail how different water types in msterdam contribute to cooling the environment. During five summer days, we measured the cooling effect of five different water bodies: a pond, a fountain, a canal, and two rivers. We used measurements from mobile weather stations (air temperature, relative humidity, wind speed, global radiation and globe temperature) and collected almost 1000 surveys near the water bodies and a reference location. From these data, we could determine the effect of the water bodies on air temperature, thermal comfort and thermal sensation. The research question that we tried to answer with this study is: What is the cooling effect of different water types in the city of Amsterdam during hot days? The study has been carried out within the framework of a Dutch research project ‘Urban climate resilience – Turning climate adaptation into practice’ and supports urban professionals to decide on the right adaptation measures to reduce urban heat.
Increasing urbanization and the effects of climate change will bring new challenges for cities, such as energy saving and supply of renewable energy, preventing urban heat islands and water retention to deal with more frequent downpours. A major urban surface, the surface of roofs, is nowadays hardly exploited and could be used to make cities more ‘future proof’ or resilient. Many Dutch municipalities have become aware that the use of green roofs as opposed to bituminous roofs positively contributes to these challenges and are stimulating building-owners to retrofit their building with green roofs. This study aims at comparing costs and benefits of roof types, focused on green roofs (intensive and extensive) both on building- and city scale. Core question is the balance between costs and benefits for both scales, given varying local conditions. Which policy measures might be needed in the future in order to apply green roofs strategically in regard to local demands? To answer this question the balance of costs and benefits of green roofs is divided into a public and an individual part. Both balances use a strengths, weaknesses, opportunities and threats framework to determine the chance of success for the application of green roofs, considering that the balance for green roofs on an individual scale influences the balance on a public scale. The outcome of this combined analyses in the conclusion verifies that a responsible policy and a local approach towards green roofs is necessary to prepare the city sufficiently for future climate changes. http://dx.doi.org/10.13044/j.sdewes.d6.0225
MULTIFILE
As a consequence of climate change and urbanization, many cities will have to deal with more flooding and extreme heat stress. This paper presents a framework to maximize the effectiveness of Nature-Based Solutions (NBS) for flood risk reduction and thermal comfort enhancement. The framework involves an assessment of hazards with the use of models and field measurements. It also detects suitable implementation sites for NBS and quantifies their effectiveness for thermal comfort enhancement and flood risk reduction. The framework was applied in a densely urbanized study area, for which different small-scale urban NBS and their potential locations for implementation were assessed. The overall results show that the most effective performance in terms of flood mitigation and thermal comfort enhancement is likely achieved by applying a range of different measures at different locations. Therefore, the work presented here shows the potential of the framework to achieve an effective combination of measures and their locations, which was demonstrated on the case of the Sukhumvit area in Bangkok (Thailand). This can be particularly suitable for assessing and planning flood mitigation measures in combination with heat stress reduction.
“Empowering learners to create a sustainable future” This is the mission of Centre of Expertise Mission-Zero at The Hague University of Applied Sciences (THUAS). The postdoc candidate will expand the existing knowledge on biomimicry, which she teaches and researches, as a strategy to fulfil the mission of Mission-Zero. We know when tackling a design challenge, teams have difficulties sifting through the mass of information they encounter. The candidate aims to recognize the value of systematic biomimicry, leading the way towards the ecosystems services we need tomorrow (Pedersen Zari, 2017). Globally, biomimicry demonstrates strategies contributing to solving global challenges such as Urban Heat Islands (UHI) and human interferences, rethinking how climate and circular challenges are approached. Examples like Eastgate building (Pearce, 2016) have demonstrated successes in the field. While biomimicry offers guidelines and methodology, there is insufficient research on complex problem solving that systems-thinking requires. Our research question: Which factors are needed to help (novice) professionals initiate systems-thinking methods as part of their strategy? A solution should enable them to approach challenges in a systems-thinking manner just like nature does, to regenerate and resume projects. Our focus lies with challenges in two industries with many unsustainable practices and where a sizeable impact is possible: the built environment (Circularity Gap, 2021) and fashion (Joung, 2014). Mission Zero has identified a high demand for Biomimicry in these industries. This critical approach: 1) studies existing biomimetic tools, testing and defining gaps; 2) identifies needs of educators and professionals during and after an inter-disciplinary minor at The Hague University; and, 3) translates findings into shareable best practices through publications of results. Findings will be implemented into tangible engaging tools for educational and professional settings. Knowledge will be inclusive and disseminated to large audiences by focusing on communication through social media and intervention conferences.
De wijk Europapark in Groningen is recent aangelegd rond het voetbalstadion van FC Groningen. Het is een wijk waarin vooral woningen in hoge dichtheden zijn gebouwd en de openbare ruimte kenmerkt zich door veel verharding en een ‘betonnen’ omgeving. In de toekomst zal deze wijk te maken krijgen met onbeheersbare gevolgen van klimaatverandering: een vergaande opwarming van het stedelijk gebied (Urban Heat Island) en wateroverlast als gevolg van heftiger regenbuien. De manier waarop de wijk is aangelegd is exemplarisch voor veel stenige woonwijken in hoge dichtheden. Deze wijken zullen dus fundamenteel anders moeten worden ingericht om klaar te zijn voor deze toekomstige veranderingen. Twee elementen van deze andere inrichting fungeren als barrières voor een daadwerkelijke uitvoering: een toekomstgericht plan met maatregelen die de komende decennia nodig zullen blijken, en een planningsproces waarin de aanpassingen gedragen worden door de bewoners in de wijk. Voor veel kleine bedrijven ontbreekt de kennis van werkelijk lange termijn inzichten welke maatregelen moeten worden uitgevoerd, en voor bij procesgerichte bedrijven ontbeert het aan methoden voor het echt ruimte geven aan bewoners. Deze twee vragen zijn de aanleiding voor het starten van een planproces, dat, door de bewoners gedreven, streeft naar het vinden van de noodzakelijke ontwerpoplossingen die de wijk omtoveren in een ‘Urban Cool Island’ en een wijk die de heftigste regenbui kan opzuigen, om het water daarna eindeloos traag weer terug te geven aan het oppervlaktewater. Zo ontstaat een klimaatwijk, die voor de lange termijn klaar is en zich continue aan kan blijven passen.
De wijk Europapark in Groningen is recent aangelegd rond het voetbalstadion van FC Groningen. Het is een wijk waarin vooral woningen in hoge dichtheden zijn gebouwd en de openbare ruimte kenmerkt zich door veel verharding en een ‘betonnen’ omgeving. In de toekomst zal deze wijk te maken krijgen met onbeheersbare gevolgen van klimaatverandering: een vergaande opwarming van het stedelijk gebied (Urban Heat Island) en wateroverlast als gevolg van heftiger regenbuien. De manier waarop de wijk is aangelegd is exemplarisch voor veel stenige woonwijken in hoge dichtheden. Deze wijken zullen dus fundamenteel anders moeten worden ingericht om klaar te zijn voor deze toekomstige veranderingen. Twee elementen van deze andere inrichting fungeren als barrières voor een daadwerkelijke uitvoering: een toekomstgericht plan met maatregelen die de komende decennia nodig zullen blijken, en een planningsproces waarin de aanpassingen gedragen worden door de bewoners in de wijk. Voor veel kleine bedrijven ontbreekt de kennis van werkelijk lange termijn inzichten welke maatregelen moeten worden uitgevoerd, en voor bij procesgerichte bedrijven ontbeert het aan methoden voor het echt ruimte geven aan bewoners. Deze twee vragen zijn de aanleiding voor het starten van een planproces, dat, door de bewoners gedreven, streeft naar het vinden van de noodzakelijke ontwerpoplossingen die de wijk omtoveren in een ‘Urban Cool Island’ en een wijk die de heftigste regenbui kan opzuigen, om het water daarna eindeloos traag weer terug te geven aan het oppervlaktewater. Zo ontstaat een klimaatwijk, die voor de lange termijn klaar is en zich continue aan kan blijven passen.
