Op 26 september 2021 gaat Duitsland naar de stembus en kiezen onze oosterburen een nieuw parlement. Daarmee nemen de Duitsers ook afscheid van Angela Merkel die al 16 jaar de Duitse en Europese politiek domineert. Wat kunnen we als Nederland en Europa verwachten van het post-Merkel tijdperk? En krijgen we een 'groene bondkanselier' in Duitsland? Ruud en Mendeltje vragen het aan Hanco Jürgens, onderzoeker van het Duitsland Instituut in Amsterdam.
MULTIFILE
Bij de verkiezingen voor het Europees Parlement worden Europeanen geacht een beargumenteerde keuze te maken tussen de verschillende politieke partijen. Politici die een rol als Europarlementariër op zich nemen, leggen in een ideale wereld publieke verantwoording af over hun werk. Maar in de praktijk zijn zij hier nauwelijks toe in staat, concluderen Chris Aalberts en Mendeltje van Keulen op basis van hun onderzoek naar het werk van Nederlandse Europarlementariërs. In dit artikel geven zij vijf oorzaken. Ook schetsen zij drie oplossingsrichtingen. LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/mendeltje/
MULTIFILE
Bij de Europese verkiezingen van 2019 werden namens Nederland nooit eerder zoveel eurosceptische Europarlementariërs verkozen. Hun geluid is voor kiezers van grote waarde: Europarlementariërs van middenpartijen hebben de neiging te praten over beleidsmatige details. Eurosceptici lichten eerder de grote keuzes in Brussel uit: moet er meer of minder Europese grensbewaking komen? Is Covid-19 een reden om de binnengrenzen te sluiten? Moet er verdere EU i-uitbreiding plaatsvinden? Moet de EU grote techbedrijven aanpakken? Voor herkenbare politiek zijn herkenbare partijen nodig en dat is waar het – nog geen twee jaar na de Europese verkiezingen – totaal misgaat. Bijna al deze Europarlementariërs, behalve die van SGP i en PVV i, zijn inmiddels van partij gewisseld. Op lokaal niveau waren afsplitsingen al een vertrouwd fenomeen, maar nu doet dit zich ook regelmatig in Brussel voor. Het komt de herkenbaarheid van Europese politiek niet ten goede. Laten we kijken naar drie gevallen: Dorien Rookmaker i stapte uit Forum voor Democratie i (FvD), Toine Manders i vertrok bij 50Plus i en onlangs vertrokken nog eens drie FvD-Europarlementariërs. Waar leidt dit toe?
MULTIFILE
De toename en verspreiding van fake nieuws is een thema dat internationaal veel aandacht krijgt. Online informatiemanipulatie zou de verkiezingen in maar liefst 18 landen negatief beïnvloed hebben. In welke mate laten we ons beïnvloeden door desinformatie en welke strategieën helpen om weerbaarder te worden? Binnen academische kringen heerst er verdeeldheid over het effect van gemanipuleerde informatie op het gedrag. Wel heerst er consensus over het feit dat het bevorderen van digitale geletterdheid cruciaal is om de weerbaarheid tegen desinformatie te verhogen. In Nederland hebben journalistiek-educatieve organisaties DROG en het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid afgelopen jaren een innovatief educatief aanbod voor diverse doelgroepen ontwikkeld gericht op het bevorderen van die digitale weerbaarheid. Zo is o.a. een game ontwikkeld, waarbij jongeren bewust fake nieuws maken om zo de werkingsmechanismen ervan te doorgronden. De game leunt op de inoculatie theorie (McGuire, 1961a, 1961b), die ervan uitgaat dat de toediening van het (nepnieuws)virus resulteert in meer antistoffen, en dus hogere weerbaarheid. Recent onderzoek door Roozenbeek en Van der Linden (2019) geeft bewijslast voor deze theorie en wijst op de positieve effecten van gamificatie. Gesteund door inzichten uit de gedragswetenschappen willen we in dit project nader onderzoeken welke interventies effectief zijn voor het verhogen van de digitale weerbaarheid tegen desinformatie bij jongeren tussen de 15 en 18 jaar. Deze doelgroep opgegroeid in het digitale tijdperk zou namelijk steeds meer moeite hebben om echt van nep te onderscheiden (Wineburg, S., McGrew, S., Breakstone, Joel and Ortega, T, 2016). Op basis van real life casestudies van DROG en het Instituut voor Beeld en Geluid zullen we een drietal interventie-strategieën testen bij de doelgroep jongeren (leeftijd 15 jaar tot 18) om zo meer gefundeerde inzichten te genereren over de effectiviteit van het aanbod en inzichten te genereren over het mogelijk verbeteren en aanscherpen daarvan.
Een gebeurtenis wordt steeds vaker live verslagen. Rampen, rechtszaken, sportwedstrijden en verkiezingen zijn online in tekst en beeld van minuut-tot-minuut te volgen. Wat doen journalisten om hun berichten geloofwaardig te maken? En welk effect hebben die pogingen op het publiek? Kortom: hoe ontstaat journalistieke geloofwaardigheid onder onmiddellijke omstandigheden? Doel Klassieke studies naar geloofwaardigheid kijken naar de afzender, het communicatiekanaal of de boodschap. Maar online zijn er ook netwerkeffecten die de geloofwaardigheid bepalen. Lezers gaan zelf aan de slag met de informatie die ze aangeboden krijgen. In dit promotieonderzoek stellen we dat geloofwaardigheid geen product is, maar een uitkomst van een proces tussen de journalisten en publiek. Het doel van dit onderzoek is om journalistieke strategieën van geloofwaardigheid vast te stellen en de acceptatie (of verwerping) door publiek te toetsen. Resultaten Dit onderzoek loopt momenteel. Na afronding vind je hier een samenvatting van de resultaten. Tijdens het onderzoek schrijft Sebastiaan van der Lubben blogs waaronder: Ik kwam, zag en deed verslag Onmiddellijkheid is subjectiever Genrevervuiling: liveblog KPN-storing Bloggen over boeven - maar hoe lang nog? Livebloggen in 280 tekens Looptijd 01 december 2018 - 01 december 2022 Aanpak In dit onderzoek worden drie methoden gebruikt: Genre-analyse (van liveblogs) Inhoudsanalyse (van gerealiseerde geloofwaardigheid) Semi-experimenten (naar geaccepteerde geloofwaardigheid)