Videogames have become educational, communicative and social tools among the young, favouring the acquisition of skills, abilities and values, encompassing an endless number of themes, and helping them to experience and to face, in the first person, a great diversity of environmental situations and ecology problems. Thus, the present article aims: (a) to evaluate a sample of 20 educational videogames about water, making use of some empirical criteria of quality; and (b) to design, validate and apply an integrated quality indicator of educational videogames on water, based on the aspects of narrative, gameplay and education, which allows us to obtain a ranking. The findings reflect a ranking of games allowing us to suggest that the nature of the game (simulation, adventures, platforms or questions) does not determine the quality of the game, although generally simulations and adventure games are placed in a range of medium- or high-quality, as well as those games that pursue objectives related to the design and management of a territory in a sustainable way. The paper provides teachers with quality criteria based on narrative and gameplay that complement and enrich the pedagogical dimension.
DOCUMENT
The design of health game rewards for preadolescents Videogames are a promising strategy for child health interventions, but their impact can vary depending on the game mechanics used. This study investigated achievement-based ‘rewards’ and their design among preadolescents (8-12 years) to assess their effect and explain how they work. In a 2 (game reward achievement system: social vs. personal) x 2 (game reward context: in-game vs. out-game) between-subjects design, 178 children were randomly assigned to one of four conditions. Findings indicated that a ‘personal’ achievement system (showing one’s own high scores) led to more attention and less frustration than a ‘social’ achievement system (showing also high scores of others) which, in turn, increased children’s motivation to make healthy food choices. Furthermore, ‘out’-game rewards (tangible stickers allocated outside the game environment) were liked more than ‘in’-game rewards (virtual stickers allocated in the game environment), leading to greater satisfaction and, in turn, a higher motivation to make healthy food choices.
LINK
One of the main aims of game AI research is the building of challenging and believable artificial opponents that act as if capable of strategic thinking. In this paper we describe a novel mechanism that successfully endows NPCs in real-time games with strategic planning capabilities. Our approach creates adaptive behaviours that take into account long-term and short term consequences. Our approach is unique in that: (i) it is sufficiently fast to be used for hundreds of agents in real time; (ii) it is flexible in that it requires no previous knowledge of the playing field; and (iii) it allows customization of the agents in order to generate differentiated behaviours that derive from virtual personalities.
DOCUMENT
One of the main aims of game AI research is the building of challenging and believable artificial opponents that act as if capable of strategic thinking. In this paper we describe a novel mechanism that successfully endows NPCs in real-time games with strategic planning capabilities. Our approach creates adaptive behaviours that take into account long-term and short term consequences. Our approach is unique in that: (i) it is sufficiently fast to be used for hundreds of agents in real time; (ii) it is flexible in that it requires no previous knowledge of the playing field; and (iii) it allows customization of the agents in order to generate differentiated behaviours that derive from virtual personalities.
DOCUMENT
Games zijn bedoeld voor vermaak, maar we kunnen ze ook opvatten als een vorm van cultuur. Ze vertellen iets over de samenleving waarin ze zijn gemaakt: al dan niet met opzet komen er via de verbeelding van de makers opvattingen over de samenleving in games terecht. Games zetten op hun beurt aan tot verbeelding, waardoor gamers zich mogelijk gestimuleerd voelen na te denken over die samenleving. Toch is het aannemelijk dat gamers daar weinig voor voelen, omdat dit een plezierige ervaring in de weg kan staan. Maar gamers blijken wel degelijk geneigd tot reflectie op de wereld om ons heen, over het leven, over goed en kwaad. Ruim driekwart van de gamers uit dit onderzoek zegt dat wel eens te doen. Tegen de verwachting is daarbij geen verschil te zien tussen reguliere gamers en professionals, zoals reviewers en game designers. Verondersteld werd dat die laatstgenoemden zich beroepsmatig vaker aangezet voelen tot reflectie op de wereld om ons heen. Vaker dan verwacht blijken gamers een kunstervaring te ondergaan bij het spelen van games. In de context van deze studie wil dat zeggen dat die spelers ‘tussen de regels door’ commentaar op de spel- en verhaalgebeurtenissen hebben opgemerkt, dat hen aan het denken zette over de wereld. Daarbij was geen verschil te zien tussen mainstream games en indiegames. De verwachting dat de meeste gamers vooral de bijzondere vormgeving van games noemen als reden om ze als kunst te bestempelen is ten slotte wel bevestigd. Dit laat meteen ook het verschil zien tussen de gangbare esthetische kunstopvatting en wat ik in deze studie onder kunst versta: het ervaren van een betekenisproces dat stimuleert tot reflectie op het leven.
DOCUMENT
Bij exergaming wordt oefenen (exercise) gecombineerd met serious gaming. Binnen de geriatrische revalidatie, het vakgebied van Marije Holstege, wordt hiermee de revalidant op een leuke manier uitgedaagd tot (meer of langer) bewegen. Ook Tanja Nijboer houdt zich bezig met exergaming, zowel op motorisch als cognitief vlak. De master Advanced Health Informatics Practice (AHIP)1 was benieuwd naar de waarde van exergaming en ging het gesprek aan.
DOCUMENT
In deze rede wil ik ingaan op de paradox van serious games. Over het spel en de knikkers. Het lijkt tegenstrijdig dat je met een spel naast plezier ook serieuze verandering of kennisoverdracht wilt bewerkstelligen. De paradox gaat echter nog een stap verder, want voor wie is het spel eigenlijk en van wie zijn dan de knikkers. In ons vakgebied is de partij die het spel ontwikkelt veelal een andere dan de partij die het spel speelt en zelfs binnen de partij van potentiële spelers wordt er gewezen naar medespelers: “het zou toch zo goed zijn voor de buurman"
DOCUMENT
In april '07 vond in de VS het congres 'Computers in Libraries' plaats. Gerard Bierens en Liesbeth Mantel signaleren de opvallendste trends. 'De bibliotheekcatalogus gaat onherroepelijk onder het mes.'
DOCUMENT
