Adopted on the fifteenth anniversary of resolution 1325, Security Council resolution 2242 has recognized for the first time the substantial link between climate change and the “Women, Peace and Security” (WPS) framework. Despite this landmark resolution, the intersections of environmental factors, conflict and violence against women remain largely absent from the Security Council's WPS agenda. Competition over natural resources is generally understood as a driver of conflict. The risk of insecurity and conflict are further increased by environmental degradation and climate change. It is therefore clear that the environment and natural resources must be integrated into the WPS agenda. This should necessarily include a discussion of indigenous rights to land and the gender-related dimensions of environmental factors. Indigenous women are disproportionately affected by environmental degradation, caused by resource extraction and increasingly compounded by climatic changes. This in turn exacerbates other vulnerabilities, including sexual and gender-based violence and other forms of marginalization. This article argues, by reference to the situation in West Papua, that unfettered resource extraction not only amplifies vulnerabilities and exacerbates preexisting inequalities stemming from colonial times, it also gives rise to gendered consequences flowing from the damage wreaked on the natural environment and thus poses a danger to international peace and security. As such, the Security Council's failure to recognize the continuous struggle of women in indigenous and rural communities against extractive economies and climate change impact as a security risk forms a serious lacuna within its WPS agenda. Originally published by Oxford University Press in Global Studies Quarterly, Volume 1, Issue 3, September 2021, ksab018, https://doi.org/10.1093/isagsq/ksab018
MULTIFILE
Achtergrond Het is bekend dat gestructureerde instrumenten voor taxatie van het kortetermijnrisico bijdragen aan het voorspellen van fysiek agressief gedrag bij patiënten in de acute psychiatrie. Doel Onderzoeken of de Brøset Violence Checklist (BVC), een instrument voor de inschatting van fysieke agressie op korte termijn, kan bijdragen aan het voorspellen van fysieke agressie-incidenten binnen de forensische psychiatrie en onderzoeken hoe het gebruik van de BVC wordt ervaren. Methode Tweemaal per 24 uur op min of meer vaste momenten werd voor alle patiënten die in 2019 verbleven op een crisisafdeling binnen een forensisch psychiatrisch centrum een BVC-score geregistreerd. De totaalscores van de BVC werden vervolgens gerelateerd aan fysieke agressie-incidenten. Daarnaast werden focusgroepen en interviews gehouden met sociotherapeuten om de ervaringen met het gebruik van de BVC te onderzoeken. Resultaten Uit de analyse kwam een significante voorspellende waarde van de BVC-totaalscore naar voren (AUC = 0,69; p < 0,01). Bovendien ervoeren de sociotherapeuten de BVC als gebruikersvriendelijk en weinig tijdsintensief. Conclusie De BVC heeft toegevoegde waarde voor de forensische psychiatrie. Dit geldt met name voor patiënten bij wie de primaire diagnose géén persoonlijkheidsstoornis betreft.
