Older people today are more likely to age in their own private living environment. However, many face declining health and/or other issues that affect their ability to live independently and necessitate additional support. Such support can be provided by formal networks, but a considerable part can also be offered by informal networks of older people themselves. Going beyond these networks, older people can additionally and perhaps even more substantially benefit from vital communities. Nevertheless, even though this term is increasingly common in the literature, its meaning remains indistinct. A more thorough understanding of this concept might provide valuable knowledge that health care professionals, researchers and community workers can use to offer meaningful and effective support. The purpose of this paper is to draw on existing empirical research on vital communities to build knowledge of the different descriptions and dimensions of the concept. Arksey and O’Malley’s scoping review methodology was adopted. Our search, conducted on 23 March 2020 and updated on 06 January 2021, yielded 4433 articles, of which six articles were included in the scoping review. We deduced that the conceptualisation of a vital community is based on three dimensions: the aim of a vital community, the processes behind a vital community and the typical characteristics of a vital community. None of the selected studies have mapped all three dimensions. Nevertheless, we assume that understanding all three matters when vital communities aim to contribute to the quality of life of people ageing in place.
DOCUMENT
In Nederland is er een groeiende behoefte aan collectieve huisvesting voor ouderen om de kloof tussen 'ageing in place' en institutionele zorgvoorzieningen te overbruggen. Participatie van ouderen in de concept- en ontwerpfase is belangrijk om het marktaanbod af te stemmen op de behoeften van (toekomstige) bewoners. Sociale ondernemers vinden het echter een uitdaging om ouderen te betrekken. Dit hoofdstuk verkent verschillende manieren waarop ouderen betrokken kunnen worden bij het ontwikkelen van nieuwe wooninitiatieven. De ladder van burgerparticipatie wordt hier gebruikt om verschillende rollen te verkennen die (toekomstige) bewoners zouden kunnen spelen met verschillende niveaus van invloed, van niet-participatie tot burgerkracht. Overwegingen voor betekenisvolle participatie worden besproken. Verder wordt een Nederlandse casestudy gepresenteerd waarin vastgoed werd getransformeerd op basis van de betrokkenheid van ouderen, die illustreert hoe door het gebruik van een innovatieve methode partnerschappen kunnen worden gevormd tussen (toekomstige) bewoners en besluitvormers. Dit hoofdstuk concludeert dat naast de huisvesting zelf, ook de gebouwde omgeving en de buitenomgeving in beschouwing moeten worden genomen om de leefomstandigheden van ouderen te verbeteren.
DOCUMENT
