Op basis van bijna 400 uur observatie in twee Nederlandse ziekenhuizen schetst dit rapport een gedetailleerd en indringend beeld van de leefwereld van de spoedeisende hulp. Agressie, zo bleek, is geen objectief gegeven, maar ontstaat in interactie met mensen en dingen. Gedrag wat de een ervaart als een persoonlijke bedreiging is voor de ander een begrijpelijke uiting van pijn. En wat voor de een teken is van professionele kalmte is voor de ander een gebrek aan empathie. In veel agressieincidenten blijkt het niet eenvoudig om ‘daders’ en ‘slachtoffers’ van elkaar te onderscheiden.
Contributors: Hotelschool The Hague HZ/ Kenniscentrum Kusttoerisme Breda University of Applied Sciences Centre of Expertise leisure, tourism & hospitality (CELTH) Marketing Drenthe Stichting Eilandmarketing Schouwen Duiveland Marketing Oost NBTC.
Deze Toolkit levert een bijdrage aan het leren omgaan met suïcidale patiënten in een algemeen ziekenhuis. Het gaat daarbij om herkenning, eerste opvang en begeleiding van patiënten waarbij (mogelijk) sprake is van suïcidaliteit.
Patiënten zijn vaak zenuwachtig, gespannen en onzeker voor een ziekenhuisbezoek; en soms zijn ze zelfs ronduit angstig. Zorgen over de diagnose en/of de behandeling van hun ziekte kunnen daaraan ten grondslag liggen. Een goed gebouw kan hen daarbij helpen, bijvoorbeeld met een doordachte route, indeling en inrichting.Het doel van dit proefschrift was om een beter inzicht te krijgen in een holistische beleving en het welbevinden van patiënten in ziekenhuizen. Het onderzoek is gericht op specifieke aspecten van het gehele traject dat een patiënt aflegt, vanaf de aankomst tot en met de diagnose en de behandeling in een ziekenhuis. Daaruit bleek bijvoorbeeld dat patiënten soms lastig de weg kunnen vinden naar een polikliniek en dat natuurbeelden tijdens een CT-scan stress konden verminderen. Ook bleek dat sommige patiënten het prettig vonden om ter afleiding (de mogelijkheid tot) contact te hebben met andere patiënten, terwijl anderen dit juist vermoeiend vonden en de behoefte hadden aan afzondering tijdens een behandeling.De resultaten van dit proefschrift laten zien dat de ziekenhuisomgeving een grote impact heeft op het psychosociale en zelfs fysieke welbevinden van patiënten. Bij het ontwerpen van een ziekenhuisgebouw blijkt het van groot belang om te luisteren naar de ervaringen en behoeften van patiënten. Door het (her)ontwerp van de omgeving af te stemmen op de individuele kenmerken, behoeften en voorkeuren van patiënten kan hun welbevinden worden verbeterd. Anders gezegd, diversiteit en flexibiliteit zijn gevraagd!
