Het lectoraat Lifelong Learning in Music wil een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van musici tot lerende, onderzoekende en ondernemende professionals die midden in de samenleving staan. Het lectoraat doet dat door de verschillende rollen die musici kunnen vervullen en de ontwikkeling van hun leiderschap te onderzoeken in relatie tot hun levenslange persoonlijke, artistieke en professionele ontwikkeling. Centraal staat daarbij de vraag wat het betekent voor musici om, op grond van een fundamenteel begrip van de verschillende culturele en sociale contexten waarbinnen zij werken, innovatieve praktijken met nieuw publiek vorm te geven. Het lectoraat Lifelong Learning in Music is verbonden aan het Prins Claus Conservatorium en onderdeel van het kenniscentrum Kunst en Samenleving van de Hanzehogeschool Groningen. Lifelong learning kan kort omschreven worden als het vermogen (van musici) om adaptief en proactief te reageren op veranderingen in de samenleving, ‘transforming experience into knowledge, skills, attitudes, values, emotions, beliefs and the senses’ (Jarvis 2002, 60). Het doel om innovatieve praktijken te ontwikkelen vindt zijn beslag in een grote onderzoekslijn van het lectoraat, Healthy Ageing through Music & the Arts. Voorbeelden van projecten die besproken worden: Parkinsong: singing in patients with Parkinson’s disease. Muziek en Delier Muziek en dementie.
Dit Profiel Informele Zorg is een handreiking voor sociale professionals die werken met mensen die leven met een niet-aangeboren hersenletsel en hun naasten. Onder NAH verstaan we de mensen die ergens in hun leven een beschadiging aan hun hersenen hebben opgelopen zoals door een hersentumor, een ongeluk, een beroerte, een zuurstoftekort of door een vergiftiging. Ook progressieve ziekten zoals Dementie of Parkinson worden onder hersenletsel gerekend. Er zijn in Nederland 500.000 mensen die met hersenletsel leven.
BACKGROUND: Integrated care is essential for improving the management and health outcomes for people with Parkinson's disease (PD); reliable and objective measures of care integration are few.OBJECTIVE: The aim of this study was to test the psychometric properties of the Rainbow Model of Integrated Care Measurement Tool (RMIC-MT, provider version) for healthcare professionals involved in PD care.METHODS: A cross-sectional survey was administered online to an international network representing 95 neurology centers across 41 countries and 588 healthcare providers. Exploratory factor analysis with principal axis extraction method was used to assess construct validity. Confirmatory factor analysis was used to evaluate model fit of the RMIC-MT provider version. Cronbach's alpha was used to assess the internal consistency reliability.RESULTS: Overall, 371 care providers (62% response rate) participated in this study. No item had psychometric sensitivity problems. Nine factors (professional coordination, cultural competence, triple aims outcome, system coordination, clinical coordination, technical competence, community-centeredness, person-centeredness, and organizational coordination) with 42 items were determined by exploratory factor analysis. Cronbach's alpha ranged from 0.76 (clinical coordination) to 0.94 (system coordination) and showed significant correlation among all items in the scale (>0.4), indicating good internal consistency reliability. The confirmatory factor analysis model passed most goodness-of-fit tests, thereby confirming the factor structure of nine categories with a total of 40 items.CONCLUSIONS: The results provide evidence for the construct validity and other psychometric properties of the provider version of the RMIC-MT to measure integrated care in PD. © 2023 The Authors. Movement Disorders published by Wiley Periodicals LLC on behalf of International Parkinson and Movement Disorder Society.
Er wordt in de media steeds meer gecommuniceerd over toekomstige behandelingen voor chronische ziektes. Patiënten waarbij huidige behandelingen niet effectief genoeg zijn, worden hier ook aan blootgesteld. Welk effect heeft dit op ze?Doel Het doel van het onderzoek is tweeledig: Wetenschappelijk inzicht krijgen in hoe stemming en gedrag van chronisch zieken afhangen van nieuwsberichten over behandelingen. Praktische handvatten creëren voor de communicatie van nieuwe behandelingen in groepen chronisch zieken. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afronding vind je hier een samenvatting van de resultaten. Looptijd 01 november 2015 - 01 augustus 2020 Aanpak We kijken naar de kwalitatieve en kwantitatieve eigenschappen van berichten in media over toekomstige behandelingen. We richten ons hierbij op Diabetes Mellitus type 1 en 2 en de Ziekte van Parkinson omdat over deze ziektes veel gecommuniceerd wordt en de doelgroep relatief toegankelijk en mondig is. We kijken naar (nieuws)berichten in kranten, fora en magazines en onderzoeken de volgende vraagstellingen: Welke trends zijn zichtbaar over aantallen, bronnen en journalistieke genres? In welke fase van onderzoek zitten de besproken therapieën? In hoeverre wordt er overdreven in deze berichten? Welke berichten zorgen voor een snelle verspreiding van informatie, ofwel geruchten? Welke eigenschappen van berichten leiden tot effecten op kennis, emotie en gedrag van de patiënt?
In de zorg voor mensen met de ziekte van Parkinson en hun mantelzorger(s), is samenwerken tussen professionals van verschillende disciplines essentieel, maar ook samenwerken met de cliënt en zijn of haar mantelzorger. Voor een goede samenwerking zijn ook communicatieve vaardigheden en zelfregulatie belangrijk. Onlangs (2018) is een nieuw competentieprofiel opgesteld voor ParkinsonNet zorgverleners waarin de rollen samenwerken en communiceren nader zijn uitgewerkt. Professionals werkzaam met mensen met complexe problematiek in de beroepspraktijk zijn vaak nog onvoldoende voorbereid op deze vaardigheden. De kwaliteitsmonitor van ParkinsonNet laat zien dat deze vaardigheden aandacht behoeven bij zorgverleners aangesloten bij ParkinsonNet. Daarnaast blijkt dat deze professionals zelf moeilijk in actie kunnen komen om deze punten te verbeteren. Doel van dit project is directe versterking van de samenwerkingsvaardigheden van deelnemers in een regio aangesloten bij ParkinsonNet, middels een experimenteel leertraject (leerlaboratorium). Hierbinnen zal ook aandacht worden gegeven aan de vaardigheden ‘communiceren’ en ‘zelfregulatie’. Tevens willen we inzicht krijgen in een core-set van indicatoren nodig voor ter ondersteuning van een experimenteel leertraject die bijdraagt aan samenwerken, communiceren en zelfregulatie ter verbetering van kwaliteit van zorg bij complexe problematiek. Het leerlaboratorium betreft drie bijeenkomsten in een doorlooptijd van een jaar, waarbij zorgverleners, studenten, (ervarings)deskundigen en onderzoekers samenwerken en leren. De inhoud van de bijeenkomsten wordt mede ontworpen door de deelnemers en er wordt gebruik gemaakt van eigen casuïstiek. Door het samenbrengen van de verschillende disciplines, belanghebbenden en expertise verwachten we een krachtige experimentele leeromgeving te creëren die de ontwikkeling van bovengenoemde vaardigheden versterkt. Het leerlaboratorium wordt geëvalueerd middels een responsieve evaluatie: een participatieve en democratische methode waarbij kennis, ervaringen en ideeën van de diverse belanghebbenden worden betrokken. Dit beoogt – naast evaluatieresultaten over de werkzame factoren voor een dergelijk leertraject voor netwerksamenwerking in de complexe zorg – ook een leerproces op gang te brengen onder de deelnemers.
Werken in een multidisciplinair zorgnetwerk, zoals in de zorg voor mensen met de ziekte van Parkinson, vraagt naast vakinhoudelijke competenties, ook meer generieke rollen zoals samenwerken en organiseren. In het voorgaand KIEM-project is geëxperimenteerd met verbeteren van samenwerking en communicatie tussen zorgverleners middels actieleren. In dit project stond een nieuwe werkwijze voor regiobijeenkomsten centraal. Deelnemers in dit regionetwerk zijn positief over de ‘nieuwe’ regiobijeenkomsten. Zo geven ze aan dat ze elkaar beter hebben leren kennen en het heeft bijgedragen aan de juiste zorg op de juiste plek. Ze hebben behoefte aan ondersteuning voor duurzame ontwikkeling van hun netwerk in hun rol als samenwerker en organisator. Daarbij benoemen ze expliciet dat coaches belangrijk zijn tijdens interprofessionele intervisie, maar deze rol nog niet zelf kunnen pakken. Ook zorgverleners in andere regio’s maken kenbaar dat zij ondersteuning en scholing nodig hebben om de rol als samenwerker en organisator op te kunnen pakken. Daarom is het doel van dit voorstel om deelnemers aan het zorgnetwerk ParkinsonNet tools aan te bieden waarmee ze hun rol als samenwerker en organisator zelfstandig verder kunnen ontwikkelen en hun in staat stelt om het multidisciplinaire, regionale netwerk te ondersteunen in duurzame ontwikkeling t.b.v. de beste zorg voor mensen met Parkinson en hun mantelzorgers. In het voorliggende project zal binnen verschillende ParkinsonNet regio’s een groep zorgverleners worden geselecteerd, die deel zal nemen aan een pilot ‘actieleren’. Deze zorgverleners komen 3x bijeen in een periode van ruim een half jaar. In de bijeenkomsten krijgen ze leidende principes in actieleren en lerende netwerken mee en formuleren hun eigen leervraag op basis van concrete ervaringen, passend bij de ontwikkeling in hun als samenwerker/ organisator. Tussen de bijeenkomsten krijgen ze opdrachten om te experimenteren in de eigen werkcontext en reflecteren op de opbrengsten, waarbij er consultatie mogelijk is met de coaches.
