Dit is één van mijn verhalen, maar zo zijn er dagelijks duizenden verhalen, want meer dan 500.000 mensen in Nederland ontvangen wijkverpleging. Geleverd door zo’n 8800 wijkverpleegkundigen en 11.000 verzorgenden. Achter iedere voordeur treffen zij een uniek verhaal aan waarin zij een belangrijke rol spelen en bijdragen aan kwaliteit van leven van mensen. Ze moeten altijd hun oren en ogen open houden om te begrijpen wat iemand nodig heeft op dat ene moment, en ze moeten in staat zijn om snel belangrijke beslissingen te nemen. Continu zijn ze bezig risico’s in te schatten om zo onnodige complicaties te voorkomen. Kortom, wijkverpleegkundigen zijn een belangrijke schakel in ons zorgsysteem én het zijn échte aanpakkers. Maar wat is de impact van hun handelen en is deze voldoende onderbouwd?
DOCUMENT
Gezien de toenemende vergrijzing en het tekort aan zorgprofessionals stijgt de druk op de wijkverpleging om zorg doelgericht en efficiënt te organiseren. Daardoor groeit de aandacht voor het meten van zorguitkomsten, zoals pijn, autonomie en het voorkomen van ongeplande ziekenhuisopnamen. Deze uitkomsten bieden waardevolle inzichten voor het behouden van zorgkwaliteit. Daarnaast kunnen ze wijkverpleegkundigen en verzorgenden helpen de zorgpraktijk te verfijnen. Maar uitkomsten worden vaak alleen gebruikt op individueel cliëntniveau. Een systematische aanpak, zoals een lerend zorgsysteem, biedt mogelijkheden om uitkomsten herhaaldelijk te meten, analyseren en in de praktijk toe te passen. Toch is er nog weinig bekend over de randvoorwaarden voor succesvolle implementatie van deze werkwijze in de wijkverpleging. Meer inzicht in de kansen en uitdagingen rond het gebruik van zorguitkomsten kan verpleegkundigen en verzorgenden ondersteunen bij het stimuleren van kwaliteitsverbetering in de praktijk.
DOCUMENT
Naasten en beroepskrachten zijn samen verantwoordelijk voor de ondersteuning van hulpvragers. De samenwerking die dat vergt, komt op de meeste hogescholen echter nauwelijks aan de orde. Dat moet anders, betogen Yvette Wittenberg en collega’s.
LINK
Het doel van dit onderzoek is het krijgen van inzicht in de staat van de mondzorg die door verpleegkundigen en verzorgenden wordt uitgevoerd en de manier waarop mondzorg in het zorgsysteem is ingebed, om zo evt. verbeteringen of behoud van de mondzorg te bewerkstelligen.Mede mogelijk gemaakt door studenten Mondzorgkunde jaar 3, semester I, 2013-2014.
DOCUMENT
Hoe ziet de toekomst van de zorgverlener eruit? Het Nederlands zorgsysteem is sterk aan het veranderen, onder andere door de grondige bezuinigingen en een stijgende zorgvraag tegenover een dalend aanbod in zorgverleners. Een zorgsetting die onderhevig is aan zulke grote veranderingen vraag om innovatie. Meer hierover in dit derde deel van een vierluik over het project RAAK-mkb Ontwerpen voor Zorgverleners, uitgevoerd door het Saxion Kenniscentrum Design en Technologie. Artikel verschenen is Product Magazine, oktober 2014.
MULTIFILE
Hoe ziet de toekomst van de thuiszorgverlening eruit? Het Nederlandse zorgsysteem is sterk aan het veranderen, onder andere door de grondige bezuinigingen en een stijgende zorgvraag tegenover een dalend aanbod in zorgverleners. Een zorgsetting die onderhevig is aan zulke grote veranderingen, vraagt om innovatie. Meer hierover in dit tweede deel van een vierluik over het project RAAK-mkb Ontwerpen voor zorgverleners van het Saxion Kenniscentrum Design en Technologie. Deze artikelenreeks is verschenen in het vakblad Product.
MULTIFILE
De introductie van onderzoek aan Hogescholen heeft een discussie opgeroepen over het borgen en verbeteren van de kwaliteit van dit onderzoek. Het ministerie van OC&W eist dat vanaf 2009 een kwaliteitszorgsysteem voor praktijkgericht onderzoek operationeel is. Door de HBO-raad is een Brancheprotocol Kwaliteitszorg Onderzoek vastgesteld dat de kaders stels voor de kwaliteitszorg. Op een aantal instellingen wordt nader geexperimenteerd met verschillende invullingen van het zorgsysteem. De inhoudelijke kwaliteit van onderzoek blijft echter nog onderbelicht. In die lacune wil dit artikel voorzien. Ook onderwijsonderzoek kan hiervan profiteren.
DOCUMENT
Het zorgsysteem staat onder druk. Dit heeft alles te maken met de stijgende complexe zorgvraag en schaarste in zorgpersoneel. Dit heeft ertoe geleid dat de druk op bedden in het ziekenhuis enorm is, waardoor patiënten sneller en daardoor vaak ook zieker dan voorheen naar huis gaan. Patiënten zijn meer dan ooit afhankelijk van hun eigen sociale netwerk.Het is van groot belang dat zowel patiënten als familieleden hierop worden voorbereid.Het lectoraat draagt bij aan kennisontwikkeling over hoe we patiënten- en familieleden het beste tijdens de ziekenhuisopname kunnen betrekken en wat de effecten daarvan zijn. En hoe zorgprofessionals de participatie van familieleden tijdens ziekenhuisopnames kunnen stimuleren.
DOCUMENT
Conclusie : Vertaald naar het nu kan gesteld worden dat het Europese erfgoed in het spirituele en culturele “Europese DNA” zit en dus niet aan actualiteit heeft ingeboet. Zo zijn de Griekse en Romeinse traditie en de Joods‐Christelijke wortels voor altijd terug te vinden in de oorsprong en ontwikkeling van ons onderwijs‐, rechts‐ en zorgsysteem. Schuman zag dit als de raison d’être28 van de Europese eenwording. Effectieve solidariteit tussen burgers en staten, een solidariteit geuit in concrete realiteiten was het motto van de eenwording en zou dit vanwege het blijvende karanter van het erfgoed ook nu nog zijn. Het actualiseren van het effectieve solidariteitsprincipe volgens Schuman zou niet ophouden bij Europa, maar zich uitstrekken tot buiten de Europese grenzen, omdat de menselijke waardigheid, kernbegrip van het spirituele erfgoed, aan het hele project ten grondslag ligt. Dit betekent het meewerken aan de opbouw van staten ook buiten Europa die het nodig hebben en in de mate dat ze het nodig hebben overeenkomstig het subsidiariteits‐ en solidariteitsprincipe om een menswaardig bestaan mogelijk te maken en te bestendigen, onrecht en armoede, de oorzaken van geweld, uit de wereld te helpen. Het zal in meer of mindere mate het openbreken van bestaande economische, politieke en culturele structuren met zich meebrengen, zoals de Schuman Verklaring dat indertijd heeft gedaan voor het Europese continent. Iets soortgelijks lijkt in zijn visie nu op wereldschaal nodig te zijn. De EU zou bij het volgen van Schumans denktrant, zich langzaam maar zeker open moeten stellen en in moeten zetten voor een steeds rechtvaardiger structuur van de boven‐continentale oftewel supra‐continentale, internationale orde die steeds meer vrede en veiligheid zal waarborgen, om niet te vervallen in een EU egocentrisme dat op den duur zowel de EU als de landen en continenten buiten Europa niet langer verdragen. In die zin zijn de huidige crises alarmsignalen die aangeven dat er een fundamentele paradigmashift gemaakt moet worden waarin de mens als persoon weer centraal komt te staan en solidariteit vandaaruit doordringt in economische, politieke en sociale structuren. Het globaliseren van de “sacraliteit van de menselijke waardigheid”. Tegelijkertijd blijft de rol van de mens, gemeente, regio en staat van essentieel belang, evenals die van het continent, zoals ook blijkt uit de volgende afsluitende citaten van Schuman: “Volgens onze opvatting is het Europese beleid totaal niet in strijd met het vaderlandslievend ideaal dat we allen delen [...] de natie vervult een belangrijke rol voor zijn eigen burgers , maar heeft ook, en in even grote mate, een rol tegenover de andere landen. Het kan zich daarom niet in de eerste van deze twee rollen terugtrekken. [...]
DOCUMENT
Proefschrift ter verkrijging van de graad van doctor aan de Universiteit Utrecht op gezag van de rector magnificus, prof. dr. H.R.B.M. Kummeling, ingevolge het besluit van het college voor promoties in het openbaar te verdedigen op vrijdag 1 december 2023 des middags te 12.15 uur.
DOCUMENT
