Sharog Heshmat Manesh

Sharog Heshmat Manesh studeerde van 1988-1996 Sociologie en van 1992-1994 Filosofie van Kunst en Cultuur, beide aan de Universiteit van Amsterdam. Sinds 2006 is hij werkzaam als (senior)onderzoeker en docent aan de Hogeschool van Amsterdam. In 2009 ontving hij de Challenging Diversity Award van Zestor, het arbeidsmarkt- en opleidingsfonds van hogescholen, en ECHO, Expertisecentrum Diversiteitsbeleid. Hij promoveerde in 2022 bij LUCAS, Leiden University Centre for the Arts in Society en in 2024 is zijn promotieonderzoek genomineerd voor de prestigieuze dissertatieprijs van de Boekmanstichting.

Het merendeel van Heshmat Manesh’s werk is verbonden met zijn persoonlijke geschiedenis die in relatie staat tot sociaal politieke verhoudingen en maatschappelijk culturele verbanden. Als cultuursocioloog houdt hij zich bezig met culturele identiteitsvraagstukken en migratie. Dit heeft geleid tot het centrale thema van zijn promotieonderzoek naar cultureel burgerschap. Naast onderzoeksgebieden in westerse samenlevingen analyseert hij regelmatig de Iraanse. Een groot deel van zijn werk over de Iraanse samenleving draait om politieke en culturele verhoudingen met als centraal thema het maatschappelijk pendelen tussen moderniteit en traditie van de laatste honderdvijftig jaar.

In 1997 publiceerde hij Zoon van de zon een geschiedenis van de Iraanse cinema 1904-1996. In zijn onderzoek kwam hij tot de ontdekking dat de samenwerking tussen moderne literatuur en filmkunst in de jaren zestig heeft geleid tot het ontstaan van de Iraanse intellectuele cinema. In 2008 publiceerde hij het boek Mijn wereld in Amsterdam en in datzelfde jaar het boek Iran. Daarin maakt hij een analyse van de nieuwe opkomst van het politieke reformisme in Iran en beschrijft hij dat wanneer traditionele politieke ideologieën vastlopen, de roep naar moderniteit steeds groter wordt. En andersom, wanneer moderniteit dreigt vast te lopen, groeit de roep om traditionele ideologieën. Iran staat in het teken van de onvolmaakte overgang van traditie naar moderniteit. In 2010 publiceerde hij samen met andere onderzoekers het onderzoeksrapport Dialoog, jongerenwerk en homoseksualiteit voor het kenniscentrum van de Hogeschool van Amsterdam. Een jaar later verzorgde hij de Nederlandse vertaling van een serie gedichten van Ahmed Shamlu met de titel Opstandige dauw. Shamlu’s gedichten staan in het teken van maatschappelijk engagement.

In 2022 publiceerde hij bij uitgeverij SWP zijn proefschrift met de titel: Balanceren tussen publiek en politiek. Een jaar later kwam zijn boek uit gebaseerd op foto-onderzoek: Herken jezelf in de foto, ook bij uitgeverij SWP. Daarin maakt hij een analyse van de pluriformiteit van culturele identiteitsvorming bij jongeren in de grootstedelijke regio’s. Ook publiceert hij regelmatig artikelen, zoals in 2006 ‘Vriendschap in de multiculturele samenleving’ in het tijdschrift Eutopia, in 2008 ‘Allochtonen als experts tijdens de kredietcrisis’ in tijdschrift On File, in 2008 ‘Lusten en Lasten van het Thuisgevoel’ in Eutopia, in 2018 ‘Hedendaags cultureel burgerschap’ in De Helling en in 2023 in Cultuur+Educatie: Migrantenpodia spelen een rol in cultureel burgerschap.

Naast zijn publicaties maakte hij in 2011 samen met filmmaker Jet Homoet de documentaire ‘Dochters van Malakeh’, die een mooie inkijk geeft in de gespleten Iraanse samenleving. Tevens treedt hij op als cultuuradviseur bij de cultuurfondsen, bij het cultuurbeleid voor gemeentelijke instellingen en is commissielid voor het beoordelen van onderwijscurricula van de Hbo-opleidingen in Nederland.