Vaker sporten. Minder alcohol drinken. Stoppen met roken. Nu echt op tijd
naar bed. Dat leefstijlverandering lastig kan zijn, weten we allemaal. Maar
voor sommigen lijkt het welhaast onmogelijk. Leefstijlverandering kost energie
en aandacht. Wat als je daar helemaal geen ruimte voor hebt, omdat je wordt
afgeleid door belangrijkere zaken, zoals de zorg voor een ziek familielid of
doordat je de huur weer niet kunt betalen? Waar moet je het in zo’n situatie
vandaan halen om gezonder te gaan leven? Vooral onder mensen met een lage
sociaaleconomische status (SES) komt zo’n situatie regelmatig voor. Welke bijdrage
zou de eerstelijnsgeneeskunde hieraan kunnen leveren? De oplossing is
gecompliceerd en de weg ernaartoe is vaak frustrerend, vooral omdat gezondheidscommunicatie alleen kan werken als het in nevenschikking met andere
instrumenten wordt gecombineerd. Het antirookbeleid is een mooi voorbeeld
waar veel is bereikt door een combinatie van instrumenten.