Link naar full text voor Hogeschool Utrecht
In order to support desistance from crime and rehabilitation into society, the probation service has to adapt its service to the individual problems and strengths of offenders. As a result, offenders who have committed similar crimes but differ in the problems related to their offending behavior are approached differently. However, equal treatment of offenders by the probation service is important if their problems are comparable. In this article the results are described of a study about the level of agreement between probation officers about intervention plans. In addition, it was studied whether the use of an instrument for structured decision making improves agreement about these plans,
Reclasseren is maatwerk. Om effectief te kunnen werken aan het terugdringen van recidive en het bevorderen van re-integratie stemt de reclassering haar aanpak af op de problematiek en mogelijkheden van de reclasseringscliënt. De consequentie daarvan is dat delinquenten die vergelijkbare delicten plegen vaak niet hetzelfde worden behandeld door de reclassering. Immers, de problematiek die ten grondslag ligt aan het delinquente gedrag is bij hetzelfde delict vaak verschillend. Een reclasseringscliënt die is veroordeeld voor diefstal met geweld kan bijvoorbeeld een jongvolwassene zijn met een agressieprobleem die geen zinvolle dagbesteding heeft, veel meer geld uitgeeft dan hij heeft en daardoor aanzienlijke schulden heeft opgebouwd, vooral omgaat met andere jongeren die ook bekenden zijn van de politie, en de verantwoordelijkheid voor het gewelddadige gedrag buiten zichzelf legt. Maar het kan ook gaan om een verslaafde veelpleger die kampt met psychoses, dakloos is en steelt om in zijn levensonderhoud te voorzien. Werken met deze cliënten aan een delictvrije toekomst vraagt bij de eerste cliënt een heel andere aanpak dan bij de tweede.