‘Practitioner research’, ofwel onderzoekend werken, door HRM’ers in de eigen werkpraktijkkan een krachtig instrument zijn om binnen organisaties meer kennis te creëren overde effectiviteit van HRM-beleid en –interventies en is mogelijk een manier om het gattussen HR-wetenschap en de HR-praktijk te verkleinen. Dit artikel is een eerste aanzetom inzicht te krijgen in de factoren die van invloed zijn op de intentie om onderzoekendte werken en gaat in op de randvoorwaarden die van belang zijn om binnen de HRMpraktijkonderzoekend werken als leerinstrument in te zetten. Dit gebeurt aan de handvan een evaluatie van twee trajecten waarbij HRM’ers onder begeleiding zelf onderzoek hebben uitgevoerd in hun eigen werkpraktijk.