© 2024 SURF
De behandeling van patiënten met hart- en vaatziekten richt zich voor een groot deel op het voorkomen van herhaling van acute gebeurtenissen en overlijden en bestaat daarbij uit een combinatie van medicatie en aanpassing van leefgewoonten. Uit eerdere surveys blijkt echter dat het de meerderheid van de patiënten niet lukt om leefstijl te veranderen. Patiënten zijn niet bekend met de richtlijnen en streefwaarden waar behandelaren mee werken en kijken vanuit eigen perspectief naar het ontstaan van de hartziekte.
Uit ons vragenlijstonderzoek onder 370 hartpatiënten het eerste jaar na ziekenhuisopname bleek dat 91% herkende dat zij risicofactoren hadden en 97% van die patiënten vonden het belangrijk om hun risicofactoren te verbeteren. De top 3 prioritering: roken (43%), overgewicht (43%) en onvoldoende beweging (39%). Het minst werd genoemd: hoog cholesterol (15%). Patiënten willen met name hulp bij leefstijl-gerelateerde risicofactoren, maar het aantal patiënten dat geen hulp verlangt bij preventie is na een jaar ruim verdubbeld tot 36%.
Behandelaren vinden leefstijlverandering belangrijk, waarbij huisartsen dit het meest frequent belangrijk vinden.
Met kennis over behandelvoorkeuren van hartpatiënten verwachten we een stap te kunnen zetten richting een betere gezamenlijke besluitvorming. (186 woorden)
Hart- en Vaatziekten zijn doodsoorzaak nummer 1, wereldwijd. Het is een aanzienlijk probleem. In de grote stad, in Nederland, en ook daarbuiten. Aan dit probleem is wel wat te doen, het is belangrijk om gezonde leefgewoonten te hebben, daar zit heel veel gezondheidswinst in. We weten hoe we gezond moeten leven: niet roken, een gezond gewicht hebben en voldoende lichaamsbeweging elke dag.
Richtlijnen voor zorgprofessionals geven deze doelen aan, maar deze doelen worden, bijvoorbeeld door hartpatiënten, bij lange na niet gehaald. Richtlijnen in de zorg benadrukken ook het belang van het concept ‘personalised prevention’ en ’patient centered care’, om doelen te behalen, maar geven deze concepten tot op heden geen concrete, wetenschappelijk onderbouwde betekenis.
Met het toenemende aantal beschikbare behandelingen voor leefstijlverandering, neem de complexiteit toe, niet alleen voor hulpverleners, maar ook voor patiënten. Consistentie in de behandeling van alle betrokken hulpverleners in alle fasen van de zorg en deze laten leiden door de voorkeur van de patiënt kan beter en lijkt noodzakelijk voor het volhouden van een leefstijlaanpassing.
De keuze voor een behandeling laten leiden door de voorkeuren en waarden van de patiënt kan beter en is noodzakelijk voor het volhouden van leefstijlaanpassingen in het dagelijks leven. Er is schrijnend tekort aan kennis en hulpmiddelen om leefstijlverandering op patiëntniveau te realiseren, om de (hart)patiënt te bereiken.
Mijn hypothese is dat de kans op het aannemen van een gezonde leefstijl groter is wanneer de voorkeur van de individuele patiënt meer leidend is in de afweging van behandelstrategieën. Voor toetsing van deze hypothese ontbreekt nog veel kennis, bijvoorbeeld over wat de behandelvoorkeuren van patiënten zijn, in hoeverre deze afwijken van de voorkeuren van de behandelende hulpverleners (medisch specialisten, huisarts, verpleegkundige, fysiotherapeut, diëtist, psycholoog) en op welke manier technologie de behandelvoorkeuren kan verhelderen.