Meta-analyse van peer reviewed publicaties op het gebied van informatiewetenschappen die in 2010 door onderzoekers uit Nederland zijn gepubliceerd.
Het Nederlandse onderwijssysteem kan beschouwd worden als ‘the hidden secret in education’ (Alma Harris). Weinig landen zijn in staat om hoge onderwijs kwaliteit te combineren met een grote mate van gelijke kansen. Daarmee kan Nederland naast gidslanden zoals Finland, Canada/Ontario en Singapore een inspiratiebron zijn voor andere landen. Met dit doel voor ogen is in mei 2017 het boek ’The Dutch way in education: Teach, learn and lead the Dutch way’ gepubliceerd. ‘because the Dutch score high on Pisa rankings, they top almost every chart on child well-being and have a high performing system with a good balance between equity and excellence. These are just a few aspects that indicate the Dutch society and its education has a lot of things to discover if you look more closely.’In dit boek worden de verworvenheden van het Nederlandse onderwijssysteem beschreven vanuit verschillende invalshoeken (klik hier voor de inhoudsopgave [https://www.thedutch-way.com/downloads/The_Dutch_Way_in_Education_tableofcontents.pdf]). Lector Marco Snoek heeft het hoofdstuk over de leraar in het Nederlandse schoolsysteem beschreven. Zoals overal ter wereld is ook in Nederland de kwaliteit van het onderwijs een belangrijk aandachtspunt. Het onderwijs is immers een belangrijke factor bij het handhaven en ontwikkelen van de economische en sociale stabiliteit van een land. De overheid heeft de belangrijke taak om deze kwaliteit te behouden en te ontwikkelen. De kwaliteit van het onderwijs is geen statisch concept en onderwijs moet zich voortdurend aanpassen aan veranderingen en nieuwe behoeften in de samenleving.Dit hoofdstuk richt zich op de manier waarop onderwijskwaliteit en onderwijsontwikkeling in Nederland worden ondersteund en de rol die leraren hierbij spelen. Er worden drie perspectieven gepresenteerd. In het eerste perspectief is de leraar ontvanger van overheidsmaatregelen en volgt hij systeemstructuren en regelgeving. In het tweede perspectief wordt de individueleleraar beschouwd als de belangrijkste actor bij het bepalen en realiseren van onderwijskwaliteit en in het derde perspectief wordt onderwijskwaliteit beschouwd als het resultaat van nauwe samenwerking tussen lerarenteams.Dit hoofdstuk laat zien hoe nationaal en lokaal beleid in Nederland van het eerste naar het tweede perspectief zijn geëvolueerd en nu langzaam doorontwikkelen naar het derde perspectief.Het boek is uitgegeven door Uitgeverij Onderwijs maak je Samen. Zie www.thedutch-way.com. Dit artikel is verschenen in de vertaalde versie van het Engelstalige boek The Dutch Way in Education.
In tijden van toenemende culturele diversiteit en arbeidsonzekerheid hebben jongeren in Nederlandse en Duitse stadswijken grote behoefte aan richting met betrekking tot hun toekomstige leven. Ouders en leraren lijken zelf vaak te worden overweldigd door de snel veranderende wereld waarin ze leven. Naast deze veranderingen neemt het gebruik van sociale media sterk toe, waardoor de al bestaande generatiekloof nog groter wordt. Deze ontwikkelingen hebben grote gevolgen voor de levensloopperspectieven van jongeren en leiden er vaak toe dat ze meer dan ooit richting zoeken bij hun leeftijdgenoten. In plaats van dit te zien als een problematische situatie, is dit project erop gericht de netwerken van jongeren te gebruiken als bron voor verbetering van de stadswijken. Het basisidee is jonge adolescenten (in de leeftijd van 12-14 jaar) te empoweren via bepaalde leeftijdgenoten die al gerespecteerd, verantwoordelijk en stabiel in het leven staan. Deze ‘homies’ (vier Nederlandse en vier Duitse jongeren) worden getraind en begeleid door experts op het gebied van oplossingsgericht denken en inspirerende communicatie. Daarna gaan de homies aan de slag in hun eigen wijk, waar ze drie maanden actief zullen zijn. De meeste communicatie met hun leeftijdgenoten zal verlopen via mobiele communicatie en sociale medianetwerken. In het begeleidende onderzoek wordt een analyse gemaakt van de leefsituatie van jongeren in de geselecteerde wijken voor en na de tussenkomst van de homies. De homies houden zelf een (mobiel) dagboek bij dat inzicht zal bieden in hoe zij zelf de veranderingen bij de jongeren in hun wijk zien.
Mensen die moeite hebben met lezen en schrijven (laaggeletterden) zijn ondervertegenwoordigd in onderzoek, waardoor een belangrijke onderzoekspopulatie ontbreekt. Dit is een probleem, omdat zorgbeleid dan onvoldoende op hun behoeften wordt aangepast. Laaggeletterden hebben vaak een lage sociaal economische positie (SEP). Mensen met een lage SEP leven gemiddeld 4 jaar korter en 15 jaar in minder goed ervaren gezondheid vergeleken met mensen met een hoge SEP. Om laaggeletterden te betrekken in onderzoek, is het o.a. nodig om onderzoek toegankelijker te maken. Dit project draagt hieraan bij door de ontwikkeling van een toolbox voor toegankelijke (proefpersonen)informatie (pif) en toestemmingsverklaringen. We ontwikkelen in co-creatie met de doelgroep toegankelijke audiovisuele materialen die breed ingezet kunnen worden door (gezondheids)onderzoekers van (zorggerelateerde) instanties/bedrijven én kennisinstellingen voor de werving voor en informatieverstrekking over onderzoek. In de multidisciplinaire samenwerking met onze partners YURR.studio, Pharos, Stichting ABC, Stichting Crowdience, de HAN-Sterkplaats en de Academische Werkplaats Sterker op eigen benen (AW-SOEB) van Radboudumc stellen we de behoeften van de doelgroep centraal. Middels creatieve sessies en gebruikerservaringen wordt in een iteratief ontwerpende onderzoeksaanpak toegewerkt naar diverse ontwerpen van informatiebrieven en toestemmingsverklaringen, waarbij de visuele communicatie dragend is. Het ontwikkelproces biedt kennisontwikkeling en hands-on praktijkvoorbeelden voor designers en grafisch vormgevers in het toegankelijk maken van informatie. Als laaggeletterden beter bereikt worden d.m.v. de pif-toolbox, kunnen de inzichten van deze groep worden meegenomen. Dit zorgt voor een minder scheef beeld in onderzoek, waardoor (gezondheids)beleid zich beter kan richten op kwetsbare doelgroepen. Hiermee wordt een bijdrage geleverd aan het verkleinen van gezondheidsverschillen.
Veel ouderen ervaren tijdens en na ziekenhuisopname functieverlies. ‘Function Focused Care in Hospital’, ook wel bekend als bewegingsgerichte zorg, is een interventie gericht op het voorkomen en verminderen van functieverlies bij ouderen tijdens een ziekenhuisopname. Verpleegkundigen moedigen patiënten aan tot actieve betrokkenheid in de dagelijkse zorgmomenten.
