Op verzoek van het Stichting GO Fonds is onderzoek gedaan naar de vraag welke nationale en internationale innovatieve projecten de afgelopen vijf jaren in het Nederlandse en Vlaamse veld van bibliotheken, archieven en informatiedienstverlening hebben plaats gevonden. Het fonds vindt namelijk dat er weinig geschikte verzoeken binnenkomen voor ondersteuning van vernieuwingsprojecten in de branche. Met het antwoord op deze vraag kan het fonds zich beter richten op de sectoren en organisaties die voor ondersteuning in aanmerking komen.
DOCUMENT
De laatste decennia is tijd een strategische concurrentiefactor geworden in de maakindustrie (Demeter, 2013; Godinho Filho et al., 2017a; Gromova, 2020). Naast tijdige levering verwacht de klant ook keuze, maatwerk, hoge kwaliteit en een lage prijs (Siong et al., 2018; Suri, 2020). Om de door de klant gewenste korte doorlooptijd te kunnen realiseren en daarbij ook te voldoen aan zijn andere eisen, zijn flexibiliteit en aanpassingsvermogen essentieel geworden (Godinho Filho et al., 2017b; Siong et al., 2018). Quick Response Manufacturing (QRM) heeft als doel de doorlooptijd te verkorten in productieomgevingen die gekenmerkt worden door een hoge variëteit in producten en maatwerk (Suri, 2020; Siong et al., 2018). QRM kent zijn oorsprong begin jaren negentig van de vorige eeuw (Suri, 2020) en vertoont sterke gelijkenis met lean manufacturing. Het verschil met lean manufacturing is echter dat QRM zich richt op bedrijven in een omgeving met veel productvariatie. Daarnaast heeft QRM nieuwe elementen toegevoegd, zoals Paired-cell Overlapping Loops of Cards with Authorization (POLCA) en Manufacturing Critical Path Time’ (MCT)’ (Godinho Filho et al., 2017b).
DOCUMENT
The crossroads of living in cities on the one hand and ageing of the population on the other is studied in an interdisciplinary field of research called urban ageing (van Hoof and Kazak 2018, van Hoof et al. 2018). People live longer and in better health than ever before in Europe. Despite all the positive aspects of population ageing, it poses many challenges. The interaction of population ageing and urbanisation raises issues in various domains of urban living (Phillipson and Buffel 2016). According to the Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD 2015), the population share of those of 65 years old is expected to climb to 25.1% in 2050 in its member states. Cities in particular have large numbers of older inhabitants and are home to 43.2% of this older population. The need to develop supportive urban communities are major issues for public policy to understand the relationship between population ageing and urban change (Buffel and Phillipson 2016). Plouffe and Kalache (2010) see older citizens as a precious resource, but in order to tap the full potential these people represent for continued human development (Zaidi et al. 2013), the world’s cities must ensure their inclusion and full access to urban spaces, structures, and services. Therefore, cities are called upon to complement the efforts of national governments to address the consequences of the unprecedented demographic shift (OECD 2015). Additionally, at the city level there is a belief to understand the requirements and preferences of local communities (OECD 2015). An important question in relation to urban ageing is what exactly makes a city age-friendly (Alley et al. 2007, Lui et al. 2009, Plouffe and Kalache 2010, Steels 2015, Moulaert and Garon 2016, Age Platform Europe 2018)? Another relevant question is which factors allow some older people in cities to thrive, while others find it hard to cope with the struggles of daily life? This chapter explores and describes which elements and factors make cities age-friendly, for instance, on the neighbourhood level and in relation to technology for older people.
DOCUMENT
The community renewable energy is often seen as the way to address the societal challenge of energy transition. Many scholars foresee a key role for community energy in accelerating of the energy transition from fossil to renewable energy sources. For example, some authors investigated the transformative role of community renewable energy in the energy transition process (Seyfang and Smith, 2007; Seyfang and Haxeltine 2012; Seyfang et al. 2013; Seyfang et al. 2014; Smith et al. 2017; Martiskainen, 2017; Ruggiero et al. 2018; Hasanov and Zuidema, 2018; de Boer et al. 2018). Recognising the importance of community energy many scholars studied different internal and external conditions that contribute or hinder the success of local renewable energy initiatives (Walker et al. 2007; Bomberg and McEwen, 2012; Seyfang et al. 2013; Wirth, 2014; Hasanov and Zuidema, 2018; Ruggiero et al. 2018). One of such conditions contributing to the success of community energy initiatives is the capacity to adopt and utilize new technologies, for example, in the area of energy storage, which would increase flexibility and resilience of the communal energy supply systems.However, as noted by Ruggiero et al. (2018), the scholarship remains unclear on “how a very diverse and relatively small sector such as community energy could scale up and promote a change in the dominant way of energy production”. What is then the real transformative power of local renewable energy initiatives and whether community energy can offer an alternative to the existing energy system? This paper aims to answer these questions by confronting the critical review of theory with the recent practice of community energy in the Netherlands to build and scale up independent and self-sustaining renewable energy supply structures on the local and national scale and drafting perspectives on the possible role of community energy in the new energy system.
DOCUMENT
Contribution to the conference: International Conference on New Pathways for Community Energy and Storage, 6-7 June 2019ABSTRACTThe community renewable energy is often seen as the way to address the societal challenge of energy transition. Many scholars foresee a key role for community energy in accelerating of the energy transition from fossil to renewable energy sources. For example, some authors investigated the transformative role of community renewable energy in the energy transition process (Seyfang and Smith, 2007; Seyfang and Haxeltine 2012; Seyfang et al. 2013; Seyfang et al. 2014; Smith et al. 2017; Martiskainen, 2017; Ruggiero et al. 2018; Hasanov and Zuidema, 2018; de Boer et al. 2018). Recognising the importance of community energy many scholars studied different internal and external conditions that contribute or hinder the success of local renewable energy initiatives (Walker et al. 2007; Bomberg and McEwen, 2012; Seyfang et al. 2013; Wirth, 2014; Hasanov and Zuidema, 2018; Ruggiero et al. 2018). One of such conditions contributing to the success of community energy initiatives is the capacity to adopt and utilize new technologies, for example, in the area of energy storage, which would increase flexibility and resilience of the communal energy supply systems.However, as noted by Ruggiero et al. (2018), the scholarship remains unclear on “how a very diverse and relatively small sector such as community energy could scale up and promote a change in the dominant way of energy production”. What is then the real transformative power of local renewable energy initiatives and whether community energy can offer an alternative to the existing energy system? This paper aims to answer these questions by confronting the critical review of theory with the recent practice of community energy in the Netherlands to build and scale up independent and self-sustaining renewable energy supply structures on the local and national scale and drafting perspectives on the possible role of community energy in the new energy system.
DOCUMENT
Vanuit verschillende organisaties is de afgelopen jaren gekeken naar de potentie van nieuwe technologie, zoals robotisering, om meerwaarde te leveren voor het domein van Hulp bij het Huishouden (HbH). Omdat er nog weinig onderzoek was naar de inzet van robotstofzuigers, startten de GGD en de gemeente Amsterdam samen met zorgaanbieders Tzorg en Cordaan Thuisdiensten in 2020 een pilot. Twintig HbH-cliënten in Amsterdam kregen drie maanden lang een robotstofzuiger in gebruik. Uit die pilot bleek dat de inzet van robotstofzuigers zorgt voor tijdswinst, voor verlichting van de werkzaamheden van thuishulpen en dat cliënten zelfredzamer worden (Cosijn, 2018). Gezien het kleine aantal deelnemers waren de resultaten echter onvoldoende overtuigend om een definitief besluit te nemen over de inzet van de robotstofzuigers. Ook eerdere pilots in andere gemeenten leidden niet tot overtuigende conclusies (Stam, 2013; Das & Kuil, 2015). Daarom is besloten in Den Haag en Amsterdam een uitgebreider onderzoek te doen met meer deelnemers. Daarvan doet dit rapport verslag.
DOCUMENT
Een verdiepend onderzoek naar de aard en achtergronden van de veiligheidsbeleving van inwoners van Capelle aan den IJssel. De Rekenkamer Capelle a/d IJssel (2017) constateerde in haar rapport dat de gemeente Capelle aan den IJssel haar doelstelling ten aanzien van subjectieve veiligheid in 2018 waarschijnlijk niet zal behalen. In dit onderzoek gaan we in opdracht van de gemeente Capelle aan den IJssel nauwkeurig na welke wijken aandacht op dit thema behoeven en hoe de veiligheidsbeleving in deze wijken kan worden verbeterd. De hoofdvraag van dit onderzoek luidt: Op welke wijze kan de gemeente Capelle aan den IJssel verstoorde veiligheidsbeleving onder haar burgers aanpakken?
MULTIFILE
Background: A new selective preventive spinal immobilization (PSI) protocol was introduced in the Netherlands. This may have led to an increase in non-immobilized spinal fractures (NISFs) and consequently adverse patient outcomes. Aim: A pilot study was conducted to describe the adverse patient outcomes in NISF of the PSI protocol change and assess the feasibility of a larger effect study. Methods: Retrospective comparative cohort pilot study including records of trauma patients with a presumed spinal injury who were presented at the emergency department of a level 2 trauma center by the emergency medical service (EMS). The pre-period 2013-2014 (strict PSI protocol), was compared to the post-period 2017-2018 (selective PSI protocol). Primary outcomes were the percentage of records with a NISF who had an adverse patient outcome such as neurological injuries and mortality before and after the protocol change. Secondary outcomes were the sample size calculation for a larger study and the feasibility of data collection. Results: 1,147 records were included; 442 pre-period, and 705 post-period. The NISF-prevalence was 10% (95% CI 7-16, n = 19) and 8% (95% CI 6-11, n = 33), respectively. In both periods, no neurological injuries or mortality due to NISF were found, by which calculating a sample size is impossible. Data collection showed to be feasible. Conclusions: No neurological injuries or mortality due to NISF were found in a strict and a selective PSI protocol. Therefore, a larger study is discouraged. Future studies should focus on which patients really profit from PSI and which patients do not.
DOCUMENT
De lokale overheid betrekt burgers steeds vaker bij de ontwikkeling en uitvoering van beleid. Burgers worden gevraagd mee te denken over uiteenlopende onderwerpen, waaronder over veranderingen in hun directe leefomgeving. Met burgerparticipatie beoogt de overheid bij te dragen aan kwalitatief betere oplossingen voor maatschap pelijke vraagstukken die bovendien kunnen rekenen op draagvlak (Aarts, Steuten & Van Woerkum, 2014; De Graaf, 2007). Facetofaceinteracties maken vrijwel altijd onderdeel uit van lokale participatiepro cessen (Prodemos, 2018). In dergelijke gesprekken komen de verschillende perspec tieven van de overheid en belanghebbenden, waaronder burgers, bij elkaar en wordt in interactie gezocht naar oplossingen. Of participatieprocessen bijdragen aan betere oplossingen en draagvlak hangt voor een belangrijk deel af van het verloop van de gesprekken die hier deel van uitmaken (Bartels, 2013). Gesprekken tussen overheid en belanghebbenden vormen kortom een cruciaal onderdeel van burgerparticipatie (Bartels, 2013; Escobar, 2009; WRR, 2012).
LINK
De EU investeert fors in de ontwikkeling van robotica. Europa heeft drie sectoren aangeduid waarin zij een groot potentieel voorzien als belangrijke toepassingsmarkten voor robotica, namelijk de maakindustrie, de gezondheidszorg en de agrarische sector (euRobotics aisbl, 2013). Ook binnen Nederland leeft de wens om binnen 5 tot 10 jaar een koppositie te spelen op het gebied van robotica in de maakindustrie, gezondheidszorg, agrarische sector, logistiek & transport en inspectie & onderhoud (Holland Robotics, 2018). In dit artikel willen wij nader ingaan op het specifieke domein van sociale robotica in de gezondheidszorg.
LINK
