Purpose: To evaluate the effects of a combination of wheelchair mobility skills (WMS) training and exercise training on physical activity (PA), WMS, confidence in wheelchair mobility, and physical fitness. Methods: Youth using a manual wheelchair (n = 60) participated in this practice-based intervention, with a waiting list period (16 weeks), exercise training (8 weeks), WMS training (8 weeks), and follow-up (16 weeks). Repeated measures included: PA (Activ8), WMS (Utrecht Pediatric Wheelchair Mobility Skills Test), confidence in wheelchair mobility (Wheelchair Mobility Confidence Scale), and physical fitness (cardiorespiratory fitness, (an)aerobic performance) and were analysed per outcome parameter using a multilevel model analyses. Differences between the waiting list and training period were determined with an unpaired sample t-test. Results: Multilevel model analysis showed significant positive effects for PA (p = 0.01), WMS (p < 0.001), confidence in wheelchair mobility (p < 0.001), aerobic (p < 0.001), and anaerobic performance (p < 0.001). Unpaired sample t-tests underscored these effects for PA (p < 0.01) and WMS (p < 0.001). There were no effects on cardiorespiratory fitness. The order of training (exercise before WMS) had a significant effect on confidence in wheelchair mobility. Conclusions: A combination of exercise and WMS training appears to have significant positive long-term effects on PA, WMS, confidence in wheelchair mobility, and (an)aerobic performance in youth using a manual wheelchair.Implications for rehabilitationExercise training and wheelchair mobility skills (WMS) training can lead to a sustained improvement in physical activity (PA) in youth using a manual wheelchair.These combined trainings can also lead to a sustained increase in WMS, confidence in wheelchair mobility, and (an)aerobic performance.More attention is needed in clinical practice and in research towards improving PA in youth using a manual wheelchair.
Background Differing perspectives of self-harm may result in a struggle between patients and treatment staff. As a consequence, both sides have difficulty communicating effectively about the underlying problems and feelings surrounding self-harm. Between 2009 and 2011, a programme was developed and implemented to train mental health care staff (nurses, social workers, psychologists, psychiatrists, and occupational therapists) in how to communicate effectively with and care for patients who self-harm. An art exhibition focusing on self-harm supported the programme. Lay experts in self-harm, i.e. people who currently harm themselves, or who have harmed themselves in the past and have the skills to disseminate their knowledge and experience, played an important role throughout the programme. Methods Paired sample t-tests were conducted to measure the effects of the training programme using the Attitude Towards Deliberate Self-Harm Questionnaire, the Self-Perceived Efficacy in Dealing with Self-Harm Questionnaire, and the Patient Contact Questionnaire. Effect sizes were calculated using r. Participants evaluated the training programme with the help of a survey. The questionnaires used in the survey were analysed descriptively. Results Of the 281 persons who followed the training programme, 178 completed the questionnaires. The results show a significant increase in the total scores of the three questionnaires, with large to moderate effect sizes. Respondents were positive about the training, especially about the role of the lay expert. Conclusion A specialised training programme in how to care for patients who self-harm can result in a more positive attitude towards self-harm patients, an improved self-efficacy in caring for patients who self-harm, and a greater closeness with the patients. The deployment of lay experts is essential here
MULTIFILE
Welke concrete veranderingen hebben plaatsgevonden op het werk en welke 21st century skills zijn of worden essentieel om het werk te kunnen blijven uitvoeren? Deze vraag stelden lectoren Petra Biemans (Hogeschool Inholland) en Ellen Sjoer (De Haagse Hogeschool) zichzelf. Het antwoord op deze vraag is te vinden in het boek ‘Werk verandert. 21st century skills in de praktijk'. Spelen onderwijsinstellingen voldoende en tijdig in op de vaardigheden die toekomstbestendige werknemers en ondernemers nodig hebben? Of krijgen studenten zodra ze de arbeidsmarkt betreden een cultuurshock omdat het onderwijs achterblijft? Hoe en welke van de 21st century skills effectief in het onderwijs geïmplementeerd kunnen worden vereist volgens de lectoren nog vervolgonderzoek.
Met huidige opleidings- en trainingsprogramma’s kan niet worden voldaan aan de groeiende vraag naar vakbekwame medewerkers op gebied van kunstmatige intelligentie (AI). Europa heeft daarom een innovatieve Europese AI-strategie nodig, die de bijscholing van werkenden kan versnellen om aan deze steeds toenemende vraag te voldoen. Doel Het project ondersteunt het Europese Pact for Skills door een strategie op het gebied van AI skills te ontwikkelen. Deze strategie moet leiden tot impact op het terugdringen van tekorten, hiaten en mismatches in skills op de arbeidsmarkt, en zorgen voor passende kwaliteit en niveaus van skills. Resultaten Verwachte resultaten en impactHet project omvat: de oprichting van een lange termijn partnerschap voor een innovatieve Europese alliantie voor AI; het ontwerpen en uitrollen van een innovatieve en duurzame strategie voor AI-skills op korte en lange termijn; het ontwikkelen, testen en uitrollen van opleidingscurricula in acht proeflocaties (5 universiteiten/hogescholen en 3 mbo-aanbieders); de aanpassing van programma's en kwalificaties aan de nieuwste marktbehoeften. het koppelen van micro-credentials aan het opleidingsaanbod Voordelen op lange termijnDe AI-skills strategie en de opleidingscurricula zullen, nadat ze zijn ontworpen en grondig getest in de praktijk, beschikbaar worden gesteld om te worden aangepast en opgeschaald in heel Europa. Op deze manier kan worden voldaan aan de huidige en toekomstige skills-behoeften van de AI-sector en kan de groei van AI-talent in Europa worden gestimuleerd. Looptijd 01 juni 2022 - 30 juni 2026 Aanpak Het project wordt als volgt uitgevoerd in negen werkpakketten: 1 – Projectbeheer en coördinatie 2 – Behoeftenanalyse 3 – Strategie voor AI-skills 4 - Ontwikkeling van een innovatief leerplan en trainingsprogramma 5 - Ontwikkeling van een certificeringssysteem 6 – Pilots in verschillende EU-landen 7 – Verspreiding en communicatie 8 – Duurzaamheid op lange termijn 9 – Kwaliteitsborging Inhoudelijk start het project met de behoeftenanalyse, waarin de skills mismatch op Europees niveau wordt geanalyseerd door o.a. de behoefte aan skills op basis van vacatures en beschikbaar relevant AI opleidingsaanbod te onderzoeken. Meer over ARISA Het vierjarige onderzoeksproject ARISA wordt gefinancierd door de Europese Unie via een Erasmus+ programma. Meer informatie vind je op de ARISA website, de ARISA Twitter en de ARISA LinkedIn. Lees ook dit artikel (ENG) over de start van ARISA.
Met huidige opleidings- en trainingsprogramma’s kan niet worden voldaan aan de groeiende vraag naar vakbekwame medewerkers op gebied van kunstmatige intelligentie (AI). Europa heeft daarom een innovatieve Europese AI-strategie nodig, die de bijscholing van werkenden kan versnellen om aan deze steeds toenemende vraag te voldoen.
In the last decade, the automotive industry has seen significant advancements in technology (Advanced Driver Assistance Systems (ADAS) and autonomous vehicles) that presents the opportunity to improve traffic safety, efficiency, and comfort. However, the lack of drivers’ knowledge (such as risks, benefits, capabilities, limitations, and components) and confusion (i.e., multiple systems that have similar but not identical functions with different names) concerning the vehicle technology still prevails and thus, limiting the safety potential. The usual sources (such as the owner’s manual, instructions from a sales representative, online forums, and post-purchase training) do not provide adequate and sustainable knowledge to drivers concerning ADAS. Additionally, existing driving training and examinations focus mainly on unassisted driving and are practically unchanged for 30 years. Therefore, where and how drivers should obtain the necessary skills and knowledge for safely and effectively using ADAS? The proposed KIEM project AMIGO aims to create a training framework for learner drivers by combining classroom, online/virtual, and on-the-road training modules for imparting adequate knowledge and skills (such as risk assessment, handling in safety-critical and take-over transitions, and self-evaluation). AMIGO will also develop an assessment procedure to evaluate the impact of ADAS training on drivers’ skills and knowledge by defining key performance indicators (KPIs) using in-vehicle data, eye-tracking data, and subjective measures. For practical reasons, AMIGO will focus on either lane-keeping assistance (LKA) or adaptive cruise control (ACC) for framework development and testing, depending on the system availability. The insights obtained from this project will serve as a foundation for a subsequent research project, which will expand the AMIGO framework to other ADAS systems (e.g., mandatory ADAS systems in new cars from 2020 onwards) and specific driver target groups, such as the elderly and novice.
