We propose aesthetic engagement as a valuable construct for organisation studies to advance its contribution to organising for sustainability. Aesthetic engagement is defined as a set of material practices that re-engage humans and systems to trigger and accelerate transitions towards regenerative futures. We adopt an aesthetic, practice-based approach to study the emerging field of circular fashion, zooming in on six research projects evolving around bio-based textile design. Our results show that matter needs to matter more in sustainable organising in three key material practices: (1) re-presenting alternative systems, (2) re-imagining affective materialities and (3) re-claiming embodied ethical agency. Matter that reflects new ‘imagined’ realities - whether in artefacts, bodies or socio-material spaces - could greatly support stakeholder engagement and collective identity-building towards transitioning to regenerative futures.
In this study, the effect of strapping rowers to their sliding seat on performance during 75 m on-water starting trials was investigated. Well-trained rowers performed 75 m maximum-effort starts using an instrumented single scull equipped with a redesigned sliding seat system, both under normal conditions and while strapped to the sliding seat. Strapping rowers to their sliding seat resulted in a 0.45 s lead after 75 m, corresponding to an increase in average boat velocity of about 2.5%. Corresponding effect sizes were large. No significant changes were observed in general stroke cycle characteristics. No indications of additional boat heaving and pitching under strapped conditions were found. The increase in boat velocity is estimated to correspond to an increase in average mechanical power output during the start of on-water rowing between 5% and 10%, which is substantial but smaller than the 12% increase found in a previous study on ergometer starting. We conclude that, after a very short period of adaptation to the strapped condition, single-scull starting performance is substantially improved when the rower is strapped to the sliding seat.
Ervaringskennis zijn persoonlijke ervaringen die gebruikt kunnen worden als kennisbron voor persoonlijke ontwikkeling en beroepsontwikkeling. In het bijzonder gaat het om ervaringen die de kwaliteit van leven beïnvloeden. Denk daarbij aan trauma, ziekte, beperkingen of armoede. Dit project gaat over ervaringskennis in mensgerichte beroepen zoals sociaal werk en verpleegkunde.
Social enterprises (SEs) can play an important role in addressing societal problems. SEs are businesses whose primary objective is to generate social impact (e.g. well-being, social wealth and cohesion, and ecology) through a market-based model. SEs achieve this through a hybrid business model, trading-off financial and social value creation objectives. SEs typically face higher costs, for example because of ethical sourcing principles and/or production processes centering around the needs of workers who are vulnerable or hard-to-employ. This results in SEs’ struggling to scale-up due to their relatively costly operating model. Traditional management techniques are not always appropriate, as they do not take into account the tensions between financial and social value creation objectives of SEs. Our project examines how continuous improvement, and in particular the philosophy and tools of Lean can be harnessed to improve SEs competitiveness. Lean organizations share many values with SEs, such as respect for people, suggesting a good fit between the values and principles of Lean and those of SEs. The consortium for this project is a cooperation between the research groups Improving Business and New Marketing of the Center of Expertise Well-Being Economy and New Entrepreneurship and the minor Continuous Improvement of AVANS Hogeschool, and the SME companies Elliz in Company and Ons Label. The project consists of two phases, an exploratory phase during which the question “in what ways can the philosophy and tools of Lean be used by Social Enterprises?” will be addressed. Interviews and focus groups will be conducted with multiple SEs (not only partners). Participant observation will be conducted by the students of the minor Continuous Improvement at the partner SEs. During the second phase, the implementation of the identified principles and tools will be operationalized through a roadmap. Action research will be conducted in cooperation with the partner SEs.
Per jaar worden ruim 80.000 mensen in Nederland opgenomen op een Intensive Care (IC) afdeling. Dit zorgt voor veel angst, stress en machteloosheid bij patiënten en hun naasten. Ongeveer de helft van de patiënten heeft na een IC-opname langdurige en zelfs blijvende klachten op lichamelijk, cognitief, psychisch en maatschappelijk vlak, het Post-Intensive-Care-Syndroom (PICS). Ook familie/naasten ervaren vaak negatieve gevolgen als angst en stress, PICS-Familie. Door familie tijdens de IC-opname te laten participeren kan deze angst en machteloosheid verminderen en hen voorbereiden op een rol als mantelzorger. Momenteel wordt familieparticipatie op de IC zeer gevarieerd toegepast, mede afhankelijk van de individuele verpleegkundige, naaste of omstandigheden van patiënt of afdeling. Om familieparticipatie te stimuleren is in een eerder project een werkwijze/keuzemenu ontwikkeld dat professionals helpt naasten uit te nodigen te participeren. Deze is toepasbaar gebleken voor zowel professionals, naasten als patiënten. Er is echter niets bekend over de effectiviteit en veiligheid van familieparticipatie op de IC. Deze onduidelijkheid en gebrek aan evidence over effectiviteit maakt IC-professionals handelingsverlegen en terughoudend het keuzemenu te gebruiken. Zij hebben gevraagd hen te ondersteunen zodat ze bewezen effectieve handvatten krijgen om familieparticipatie in de basiszorg op de IC in te zetten. Volgens een stepped wedge design wordt op 6 IC’s in Nederland na training het keuzemenu geïmplementeerd. Effectmaten zijn tevredenheid bij familie, patiënten en professionals, veiligheid, patiëntuitkomsten, impact en benodigde tijd. Dit project levert een evidence based werkwijze voor professionals, die getest is op toepasbaarheid, effectiviteit en veiligheid. Daarmee kan familie in een spannende omgeving op de IC participeren in de zorg en wordt de handelingsverlegenheid van IC-professionals om familie daartoe uit te nodigen opgeheven. In dit project werken HAN samen met 6 IC’s in Nederland, de beroepsvereniging voor IC verpleegkundigen, patiëntenorganisatie IC Connect/FCIC en 2 kennispartners. Alle partners verspreiden ontwikkelde kennis en producten via hun netwerk.
