BACKGROUND: It is generally unknown to what extent organ transplant recipients can be physically challenged. During an expedition to Mount Kilimanjaro, the tolerance for strenuous physical activity and high-altitude of organ transplant recipients after various types of transplantation was compared to non-transplanted controls.METHODS: Twelve organ transplant recipients were selected to participate (2 heart-, 2 lung-, 2 kidney-, 4 liver-, 1 allogeneic stem cell- and 1 small bowel-transplantation). Controls comprised the members of the medical team and accompanying family members (n = 14). During the climb, cardiopulmonary parameters and symptoms of acute mountain sickness were recorded twice daily. Capillary blood analyses were performed three times during the climb and once following return.RESULTS: Eleven of the transplant participants and all controls began the final ascent from 4700 meters and reached over 5000 meters. Eight transplant participants (73%) and thirteen controls (93%) reached the summit (5895m). Cardiopulmonary parameters and altitude sickness scores demonstrated no differences between transplant participants and controls. Signs of hyperventilation were more pronounced in transplant participants and adaptation to high-altitude was less effective, which was related to a decreased renal function. This resulted in reduced metabolic compensation.CONCLUSION: Overall, tolerance to strenuous physical activity and feasibility of a high-altitude expedition in carefully selected organ transplant recipients is comparable to non-transplanted controls.
While the optimal mean annual temperature for people and nations is said to be between 13 °C and 18 °C, many people live productive lives in regions or countries that commonly exceed this temperature range. One such country is Australia. We carried out an Australia-wide online survey using a structured questionnaire to investigate what temperature people in Australia prefer, both in terms of the local climate and within their homes. More than half of the 1665 respondents (58%) lived in their preferred climatic zone with 60% of respondents preferring a warm climate. Those living in Australia's cool climate zones least preferred that climate. A large majority (83%) were able to reach a comfortable temperature at home with 85% using air-conditioning for cooling. The preferred temperature setting for the air-conditioning devices was 21.7 °C (SD: 2.6 °C). Higher temperature set-points were associated with age, heat tolerance and location. The frequency of air-conditioning use did not depend on the location but rather on a range of other socio-economic factors including having children in the household, the building type, heat stress and heat tolerance. We discuss the role of heat acclimatisation and impacts of increasing air-conditioning use on energy consumption.
MULTIFILE
Kleding vormt de interface tussen het menselijk lichaam en de leefomgeving. Kleding geeft mensen de mogelijkheid om hun identiteit en culturele achtergrond uit te drukken. Daarnaast heeft kleding vaak een beschermende rol, vooral tegen extreme weersomstandigheden zoals hoge en lage temperatuur, neerslag, wind, zonnestraling, maar ook tegen vuil, gifgas, kogels (zogenaamde ballistische bescherming), stoten, extreme druk, explosies e.d. Soms is kleding juist nodig om de omgeving af te schermen tegen vuil dat de mens produceert, zoals bij de productie van computerelektronica. Onder kleding wordt in deze verhandeling al het materiaal verstaan dat het menselijk lichaam omhult. Globaal betreft het voor het hoofd een hoofddeksel, voor de handen handschoenen of wanten, voor de voeten sokken en schoenen. Voor het boven- en onderlijf is meer keuze beschikbaar zoals een hemd, bh, Tshirt, polo, overhemd, trui, jas, onderbroek, broek en rok. Er zijn ook kledingstukken die boven- en onderlijf omspannen zoals een jurk, overall en lange jas. Bovendien is er een grote variatie binnen een categorie kledingstukken; hierbij kan onderscheid gemaakt worden in vorm, materiaal en kleur. In het lectoraat is gekozen voor drie speerpunten van onderzoek voor kleding/mode. Deze speerpunten zijn tot stand gekomen op basis van aanwezige expertise in de kenniskring van het lectoraat, analyse van kennislacunes en een inschatting van potentieel relevante maatschappelijke ontwikkelingen.
