Inhibition of the sodium−glucose cotransporter 2 (SGLT2) by canagliflozin in type 2 diabetes mellitus results in large between-patient variability in clinical response. To better understand this variability, the positron emission tomography (PET) tracer [18F]canagliflozin was developed via a Cu-mediated 18F-fluorination of its boronic ester precursor with a radiochemical yield of 2.0 ± 1.9% and a purity of >95%. The GMP automated synthesis originated [18F]canagliflozin with a yield of 0.5−3% (n = 4) and a purity of >95%. Autoradiography showed [18F]canagliflozin binding in human kidney sections containing SGLT2. Since [18F]canagliflozin is the isotopologue of the extensively characterized drug canagliflozin and thus shares its toxicological and pharmacological characteristics, it enables its immediate use in patients.
INTRODUCTION: Innovations in head and neck cancer (HNC) treatment are often subject to economic evaluation prior to their reimbursement and subsequent access for patients. Mapping functions facilitate economic evaluation of new treatments when the required utility data is absent, but quality of life data is available. The objective of this study is to develop a mapping function translating the EORTC QLQ-C30 to EQ-5D-derived utilities for HNC through regression modeling, and to explore the added value of disease-specific EORTC QLQ-H&N35 scales to the model.METHODS: Data was obtained on patients with primary HNC treated with curative intent derived from two hospitals. Model development was conducted in two phases: 1. Predictor selection based on theory- and data-driven methods, resulting in three sets of potential predictors from the quality of life questionnaires; 2. Selection of the best out of four methods: ordinary-least squares, mixed-effects linear, Cox and beta regression, using the first set of predictors from EORTC QLQ-C30 scales with most correspondence to EQ-5D dimensions. Using a stepwise approach, we assessed added values of predictors in the other two sets. Model fit was assessed using Akaike and Bayesian Information Criterion (AIC and BIC) and model performance was evaluated by MAE, RMSE and limits of agreement (LOA).RESULTS: The beta regression model showed best model fit, with global health status, physical-, role- and emotional functioning and pain scales as predictors. Adding HNC-specific scales did not improve the model. Model performance was reasonable; R2 = 0.39, MAE = 0.0949, RMSE = 0.1209, 95% LOA of -0.243 to 0.231 (bias -0.01), with an error correlation of 0.32. The estimated shrinkage factor was 0.90.CONCLUSIONS: Selected scales from the EORTC QLQ-C30 can be used to estimate utilities for HNC using beta regression. Including EORTC QLQ-H&N35 scales does not improve the mapping function. The mapping model may serve as a tool to enable cost-effectiveness analyses of innovative HNC treatments, for example for reimbursement issues. Further research should assess the robustness and generalizability of the function by validating the model in an external cohort of HNC patients.
In Nederland gebruiken 65 plussers drie keer zoveel medicijnen als de gemiddelde Nederlander. Voor 75 plussers geldt dat zij vijf keer zoveel medicijnen gebruiken. In combinatie met leeftijdsgerelateerde natuurlijke veranderingen in het metabolisme, verminderde cognitie, multi-morbiditeit, verminderde nierfunctie, polyfarmacie en verminderde capaciteit tot herstel, zijn ouderen kwetsbaar voor medicatiegerelateerde problemen. Thuiszorg cliënten zijn doorgaans ouder dan 65 jaar, waardoor er vaker sprake is van polyfarmacie en verminderde cognitie. Daarom bevinden zich vooral in deze populatie cliënten, die kwetsbaar zijn voor medicatiegerelateerde problemen. Verschillende studies hebben aangetoond dat huisartsen en apothekers een bijdrage kunnen leveren aan het herkennen van medicatiegerelateerde problemen bij hun patiënten. Er is echter weinig aandacht besteed aan het vroegsignaleren van observaties die kunnen duiden op een medicatie gerelateerd probleem door thuiszorgmedewerkers. In aanvulling op de huisarts en apotheker zouden thuiszorgmedewerkers, die hun patiënten op regelmatige basis thuis bezoeken, een bijdrage kunnen leveren aan het vroegsignaleren van potentiële medicatiegerelateerde problemen. Het doel van dit proefschrift is het: 1. verkennen van de opvattingen van ouderen ten aanzien van hun medicatie en hun medicatie management capaciteit gerelateerd aan zelfmanagement vaardigheden en cognitie; 2. beschrijven van de kennis, houding en medicatie management praktijk van thuiszorgmedewerkers; 3. vaststellen of een gestandaardiseerde observatielijst leidt tot vroegsignalering van potentiële medicatiegerelateerde problemen in de thuiszorg
