In 2005 and 2006, almost sixty Dutch National Sport Federations (NSFs) participated in a special program for creating a marketing strategy for the next four years. This program was initiated and organized by NOC*NSF (the Dutch Olympic Umbrella Sports Organization). The NSFs had to joint the project to receive funds. For most of them it was the first time they seriously analyzed the market with the aim of developing new programs. The purpose of this paper is to explore to what extent Dutch NSFs are capable to change their structures to become more market oriented and more market responsive in order to write strategic plans. The changed structures are investigated using the "institutional theory" (Tolbert & Zucker, 1996) and are explained by exogenous (market context and institutional context) and endogenous (interests, values, power dependencies, and capacity for action) dynamics from the neo-institutionalist framework (Greenwood & Hinings, 1996). In 2005 NSFs were expected to be in a pre-institutionalized stage, i.e. they were supposed to develop new organizational structures in response to specific problems (Kikulis, 2000). Now, approximately 1½ years after finishing their strategies, the question arises whether they have reached the semi-institutional stage, i.e. whether the new structures or actions are diffused across organizations, yet still subject to change and whether old structures are yet eroding (Kikulis, 2000). Methods Studying the intended structural change of NSFs requires an in-depth study of their social reality and the reactions and interpretations of involved actors, including their applied meanings to certain situations. Greenwood & Hinings (1996) plead for detailed comparative case-studies when studying institutional changes. Therefore three NSFs has been selected: The Royal Dutch Korfball Federation (KorfFed); The Royal Dutch Billiards Federation (BillFed); and the Dutch Jeu de Boules Federation (JeuFed). These three federations differ on size, amount of housed sports, number of associated clubs, sorts of intermediary decision making bodies, employed FTE's, and more. Therefore it is expected that the tempo of institutionalization of the new, market oriented, structures, will differ among them. Sugden & Tomlinson (2002) developed a multi-method style of qualitative research for making sense of the deep, inside information below the surface of everyday life. They call it the "Brighton method. Applying the Brighton method for this research implies that the three cases will be studied with respect to their history, their present marketing actions, their results and the changes in their organization. In-depth interviews, document analysis (policy plans, marketing plans and more), and where possible observations and participations are used to create a critical and investigative view of the organizations in change. Results The KorfFed used the marketing program to further develop existing programs. Although the outcomes of these programs were not new, the program has opened the eyes of the president, director and staff members. They are now conscious of the urgency of a market orientation, and a marketing orientation (a marketing position has already been introduced), and they see opportunities in attracting non-competition playing korfball players. They have, however, not yet reached the phase of semi-institutionalization of the market oriented structures. This can be concluded from the following: - The organization still has an ad-hoc character; - Some board members still make decisions based on their own insights rather than on information from the professional part of the organization; - Decisions to start programs are still grounded on subsidy possibilities rather than on market possibilities. Interest dissatisfaction and power dependencies are the main dynamics that form barriers in the planned organizational change. The BillFed is a federation that covers four disciplines, i.e. pool, snooker, carom, and billiard 3 cushions. The federation used to act upon these four disciplines. The marketing program has made clear that the BillFed should act upon target groups instead of on these disciplines. Therefore, the federation created a vision to reach youth, young adults, as also elderly people. Carrying out this new vision requires a market orientated structure (focus on target groups) instead of an internal orientated structure (focus on discipline groups). This new vision is created on an upper level (general board together with professional staff) in the organization. This federation also introduced a professional marketing position. Unfortunately, the underlying layers remain slightly passive and are not willing to work along the new structures, which mean that the new structures have not been diffused across the whole organization. Interest dissatisfaction, value commitments and power dependencies are the problematic dynamics. The JeuFed used to have a strong competition and tournament (internal) orientation, while many jeu-de-boules players play the game just for fun. The marketing program has created the insight that the just-for-fun players are also an important target group. Hence, 3 projects are developed to make club membership more attractive for all jeu-de-boules players. Since the federation never worked with projects before, they just found out that implementing projects such as these requires new structures. The JeuFed has just arrived in the pre-institutionalized phase, still far away from the semi-institutionalized chapter. Power dependencies and a lack of capacity for change are influencing dynamics in this case. Discussion Although it is already 1½ years ago that Dutch NSFs finished their marketing program, in none of the described cases the new structures have reached the semi-institutional stage. These new structures or actions are not yet diffused across the organizations, and the old structures are not eroding. In all three cases another combination of endogenous dynamics are influencing the process of organizational change. Continuing research is needed to find out whether these federations will ever reach the next stage of institutionalization and which dynamics will play an important role.
De overheid trekt zich terug en legt steeds meer verantwoordelijkheid bij de burger. Dat is reden tot zorg, want door bezuinigingen op bijvoorbeeld de rechtsbijstand kan de toegankelijkheid van het recht in het gedrang komen. Maar er zijn ook kansen. Voortschrijdende digitalisering stelt mensen in staat zelf oplossingen te zoeken bij juridische problemen. Dit kan meer keuzevrijheid en meer zelfstandigheid betekenen, hoewel onzekerheid over dit palet aan mogelijkheden evenzeer op de loer ligt. Een mogelijk bijeffect is dat er nog meer juridische problemen ontstaan, omdat door onzekerheid of onwetendheid kan worden besloten geen rechtszaak te starten, geen aanvraag in te dienen of niet tot actie over te gaan wanneer rechten worden geschonden. Een ding staat vast: het beroep op de eigen kracht van de burger neemt toe. Maar in hoeverre zijn burgers zelfstandig in staat gebruik te maken van het recht en hun rechtspositie te beschermen? De vraag is niet nieuw. Sinds het einde van de negentiende eeuw is hier aandacht voor. Deze aandacht verloopt in golfbewegingen en verandert in de loop der tijd van accent en betekenis. In het huidige tijdsbestek, waarin een transitie gaande is van verzorgingsstaat naar participatiesamenleving is de vraag opnieuw actueel. Als mensen meer op zichzelf zijn aangewezen en zelf oplossingen moeten zoeken voor hun juridische problemen, hoe zet je hen dan in hun kracht? De vraag wat legal empowerment kan betekenen voor de toegankelijkheid van het recht in de Nederlandse participatiesamenleving staat hier centraal. In het eerste hoofdstuk worden de belangrijkste ontwikkelingen in de literatuur over de toegankelijkheid van het recht beschreven. De nadruk ligt hierbij op gebruikers van het recht en het daadwerkelijk kunnen gebruiken van het recht. Dit kader helpt om het concept legal empowerment te kunnen plaatsen. Vervolgens wordt in het tweede hoofdstuk een analyse gemaakt van de achtergrond, de kenmerken en de toepassing van legal empowerment om het begrip beter te kunnen duiden. De lessen die we hieruit kunnen trekken, worden in het laatste hoofdstuk toegepast op de situatie in Nederland, met name op thema’s als de terugtredende overheid, decentralisatie, digitalisering en juridische dienstverlening.
In a matter of weeks last year, discussions regarding tourism in cities changed from how to deal with overtourism to how to deal with ‘no tourism’. Shortly thereafter, a great number of posts on LinkedIn, websites, and blogs highlighted how the tourism crisis that resulted from the COVID-19 pandemic could help reinvent tourism, into something more equal, inclusive, and sustainable. And so, online – at leastin mypersonalonlinebubble – there seemedtobe a real momentum for proper, transformative changes in (urban) tourism. How can we rebuild urban tourism in a sustainable and resilient way?
De coöperatieve vereniging Woldwijk (hierna CV Woldwijk) ontwikkelt sinds 2016 een gebied van circa 40 hectare aan de noordoostkant van het dorp Ten Boer. Op een terrein met een (vooralsnog) agrarische bestemming zijn sindsdien tijdelijke woningen en een gemeenschapshuis (in totaal ruim 4 hectare), een gemeenschappelijke moestuin (0,6 hectare) en wisselwoningen gebouwd. Daarnaast worden er plannen gemaakt voor de ontwikkeling van een op het terrein gelegen monumentale boerderij en het deels inrichten van enkele akkers voor experimentele strokenlandbouw. De CV Woldwijk heeft een vergunning om het reeds bebouwde terrein tot 2027 te gebruiken, dit in afwachting van een definitieve herbestemming. De gemeente Groningen, waartoe Ten Boer sinds 2019 behoort, is leidend in de vormgeving van de definitieve herbestemming. Momenteel is het traject om tot een dorpsvisieplan te komen in ontwikkeling. De CV Woldwijk wil een vervolgstap in de professionalisering van haar organisatie en in de gebiedsontwikkeling van Woldwijk maken en heeft daarom het lectoraat Leefomgeving in Transitie gevraagd onderzoek te verrichten naar onderwerpen die bij kunnen dragen aan de opschaalbaarheid (en daarmee input leveren voor een toetsing naar haalbaarheid en het creëren van draagvlak) van haar duurzame plannen en zo “een substantiële bijdrage te leveren aan de wijkontwikkeling die hier ongetwijfeld plaats gaat vinden” (bron: document Werksessie Fieldlab Woldwijk, dd. 12/09/22). De mogelijke onderzoeksthema’s waaraan het initiatief Woldwijk raakt zijn divers en op verschillende schaalniveaus onder te verdelen: Op objectniveau (woningen, gemeenschapshuis en hoeve): bijvoorbeeld op het vlak van experimenten met circulaire bouwmethodieken tot biobased bouwen en van duurzame (monumentale) herbestemming tot tijdelijke en verplaatsbare bouwwerken. Op buurtniveau (omvattend Landjegoed, Tiny Houses Woldwijk en Staatjevrij): bijvoorbeeld van het (bottom-up) ontwikkelproces, tot de formelere aspecten met betrekking tot de vergunningverlening en van de leefbaarheidsontwikkeling tot en met de lokale gemeenschapsvorming. En op wijkniveau: bijvoorbeeld de betekenis van Woldwijk voor het dorp Ten Boer; zowel met betrekking tot leefbaarheidsontwikkeling en waardeontwikkeling.
