Maritime Spatial Planning (MSP) is a politically guided and stakeholder-driven process involving a range of actors (i.e., planners, stakeholders, scientists, and citizens). Theories of boundary objects offer a lens to understand how actors, in the context of decision and policy-making in organizations, can coordinate without consensus. This seems particularly relevant when institutions and communities are relatively young, and the body of knowledge is fragmented and fluid, such as in the case of MSP. A key question is whether, and how boundary objects can be intentionally designed and used to facilitate social and policy learning in such communities. In this research, the focus is on the use of the MSP Challenge serious games as a boundary object to facilitate learning in ‘Communities of Practice’ (CoP) around MSP. Data were collected through questionnaires of 62 MSP Challenge workshops between 2016 and 2020 with more than 1100 participants. Additionally, 33 interviews with key stakeholders were conducted. The findings show that the MSP Challenge is widely used for various goals and in various settings and that they are interpreted differently by different users. The success of the MSP Challenge relies on the boundary space in which it is implemented, taking into account discrepancies in learning due to variations in the backgrounds and attitudes of the participants towards the object, the activity, and the setting in which it is deployed.
MULTIFILE
Studenten van de academische pabo voeren een afstudeeronderzoek uit waarbij wetenschappelijk onderzoek en verbetering van de onderwijspraktijk binnen scholen met elkaar in verbinding moeten worden gebracht. De ervaring leert echter dat dit afstudeeronderzoek niet automatisch leidt tot onderwijsontwikkeling binnen de school. In dit artikel vatten we het afstudeeronderzoek op als ‘boundary object’. Kenmerkend voor een boundary object is dat er sprake is van eigenaarschap en betekenis bij alle betrokkenen en dialoog tussen die betrokkenen. Door de student te laten aansluiten bij een onderzoeksgroep in de school waar ook de begeleider vanuit de opleiding in participeert, zou het afstudeeronderzoek sterker kunnen fungeren als boundary object en bijdragen aan eigenaarschap, betekenis en dialoog en daarmee aan ontwikkeling binnen de school. Om na te gaan of dit daadwerkelijk het geval is, zijn vier afstudeeronderzoeken van studenten aan de Universitaire Pabo van Amsterdam (UPvA) gevolgd. Op verschillende momenten tijdens het afstudeeronderzoek is nagegaan in hoeverre er in de ogen van de student en de onderzoeksbegeleiders vanuit de school en opleiding sprake was van eigenaarschap, betekenis en dialoog, en in welke mate dit heeft geleid tot nieuwe inzichten en opbrengsten bij de betrokkenen. De uitkomsten laten zien dat een hoge mate van eigenaarschap, betekenis en dialoog bijdraagt aan inzichten en opbrengsten voor alle betrokkenen. Expliciete aandacht voor deze factoren versterkt bovendien het proces van boundary crossing. De onderzoeksuitkomsten worden vertaald naar implicaties voor de betrokkenen en voor het curriculum van de academische pabo's om de verbinding tussen het afstudeeronderzoek en schoolontwikkeling verder te versterken.
DOCUMENT
Ingewikkelde vraagstukken of opgaven in het sociale, pedagogische en educatieve domein beperken zich meestal niet tot één van deze domeinen. Ze vragen om een aanpak waarbij professionals uit meerdere domeinen betrokken zijn: vanuit de verschillende disciplines, organisaties of afdelingen die er elk op hun eigen manier iets mee te maken hebben. Die samenwerking tussen de domeinen is nodig om de complexe vraagstukken rond kinderen met wie deze professionals werken, succesvol op te pakken. Maar de betrokken organisaties en professionals brengen daarbij ieder hun eigen achtergronden, werkwijzen en perspectieven mee. Sociale of culturele verschillen (zoals een andere visie, andere vaktaal, een andere manier van werken) of verschillen die vooral praktisch van aard zijn (zoals verschillende werkschema’s of systemen die niet op elkaar aansluiten) maken het soms een uitdaging om écht integraal aan gezamenlijke uitdagingen werken: vanuit een gedeelde visie, met een gedeelde aanpak, aan een gedeeld doel.
DOCUMENT
The central aim of this thesis was to increase understanding of designing vocational learning environments at the school–work boundary. Four studies were conducted, focusing on learning environment designs at the school–work boundary and on design considerations of the actors involved in their construction, both from the world of school and the world of work.
DOCUMENT
This article proposes a model for the design of a hybrid VET curriculum across the school-work boundary.
LINK
In dit artikel gaat Marco Snoek in op het ontwerp van masteropleidingen voor leraren. Onderzoek onder afgestudeerden van de masteropleiding Professioneel Meesterschap laat zien dat het succesvol volgen en afronden van een masteropleiding die gericht is op het leiderschap van leraren lang niet altijd leidt tot het daadwerkelijk inzetten van de ontwikkelde leiderschapscompetenties binnen de school. De scheiding tussen opleidingsinstituut en werkplek zorgt bij dit soort opleidingen voor een transfer-probleem. Wil effectieve transfer van ontwikkelde competenties van de masteropleiding naar de praktijk binnen de school kunnen plaatsvinden, dan zal het ontwerp van de opleiding niet alleen gericht moeten zijn op het kwalificeren van deelnemers, maar ook op het interveniëren in de schoolorganisatie en -cultuur en zal de opleiding moeten kunnen fungeren als boundary object tussen twee activiteitssystemen. Op basis van een reflectie op de ervaringen met de eerste lichtingen afgestudeerden is een nieuw ontwerp voor de masteropleiding gemaakt, waarbij meer aandacht is voor boundary crossing tussen opleidingsinstituut en school. Dit ontwerp wordt momenteel toegepast in een opleidingstraject voor LD-leraren1 van drie ROCs2. In dit artikel schetsen we uitgangspunten voor het ontwerp en de theoretische onderbouwing daarvan
DOCUMENT
Educational institutions and vocational practices need to collaborate to design learning environments that meet current-day societal demands and support the development of learners’ vocational competence. Integration of learning experiences across contexts can be facilitated by intentionally structured learning environments at the boundary of school and work. Such learning environments are co-constructed by educational institutions and vocational practices. However, co-construction is challenged by differences between the practices of school and work, which can lead to discontinuities across the school–work boundary. More understanding is needed about the nature of these discontinuities and about design considerations to counterbalance these discontinuities. Studies on the co-construction of learning environments are scarce, especially studies from the perspective of representatives of work practice. Therefore, the present study explores design considerations for co-construction through the lens of vocational practice. The study reveals a variety of discontinuities related to the designable elements of learning environments (i.e. epistemic, spatial, instrumental, temporal, and social elements). The findings help to improve understanding of design strategies for counterbalancing discontinuities at the interpersonal and institutional levels of the learning environment. The findings confirm that work practice has a different orientation than school practice since there is a stronger focus on productivity and on the quality of the services provided. However, various strategies for co-construction also seem to take into account the mutually beneficial learning potential of the school–work boundary.
LINK
Symposiumbijdrage conferentie EARLI SIG 14, 11-14 september 2018, Genève Learning across the contexts of school and the workplace is highly relevant to the VET-sector. This contribution analyses these cross-contextual learning processes with three key issues in mind: (1) guidance by vocational educators, (2) assessment of students’ development and (3) design of VET-learning environments. Guidance, assessment and overarching VET-curriculum designs form the basis for constructive alignment as an approach to optimize conditions for high quality cross-contextual learning processes. We used the theoretical framework of boundary crossing to clarify the complex, multilevel nature of these key issues.
DOCUMENT
Learning environment designs at the boundary of school and work can be characterised as integrative because they integrate features from the contexts of school and work. Many different manifestations of such integrative learning environments are found in current vocational education, both in senior secondary education and higher professional education. However, limited research has focused on how to design these learning environments and not much is known about their designable elements (i.e. the epistemic, spatial, instrumental, temporal and social elements that constitute the learning environments). The purpose of this study was to examine manifestations of two categories of integrative learning environment designs: designs based on incorporation; and designs based on hybridisation. Cross-case analysis of six cases in senior secondary vocational education and higher professional education in the Netherlands led to insights into the designable elements of both categories of designs. We report findings about the epistemic, spatial, instrumental, temporal and social elements of the studied cases. Specific characteristics of designs based on incorporation and designs based on hybridisation were identified and links between the designable elements became apparent, thus contributing to a deeper understanding of the design of learning environments that aim to connect the contexts of school and work.
LINK
Het conceptuele raamwerk van boundary crossing helpt ons om zogeheten “grenzen” die we tegenkomen in het werken aan IOMC te analyseren. Waarom verlopen overgangen in het onderwijs vaak moeizaam? En waarom zijn sommige oplossingsrichtingen juist kansrijk of succesvol?
LINK
