During the COVID-19 pandemic, the bidirectional relationship between policy and data reliability has been a challenge for researchers of the local municipal health services. Policy decisions on population specific test locations and selective registration of negative test results led to population differences in data quality. This hampered the calculation of reliable population specific infection rates needed to develop proper data driven public health policy. https://doi.org/10.1007/s12508-023-00377-y
MULTIFILE
Background: Multimodal prehabilitation programs are effective at reducing complications after colorectal surgery in patients with a high risk of postoperative complications due to low aerobic capacity and/or malnutrition. However, high implementation fidelity is needed to achieve these effects in real-life practice. This study aimed to investigate the implementation fidelity of an evidence-based prehabilitation program in the real-life context of a Dutch regional hospital.Methods: In this observational cohort study with multiple case analyses, all patients who underwent colorectal surgery from January 2023 to June 2023 were enrolled. Patients meeting the criteria for low aerobic capacity or malnutrition were advised to participate in a prehabilitation program. According to recent scientific insights and the local care context, this program consisted of four exercise modalities and three nutrition modalities. Implementation fidelity was investigated by evaluating: (1) coverage (participation rate), (2) duration (number of days between the start of prehabilitation and surgery), (3) content (delivery of prescribed intervention modalities), and (4) frequency (attendance of sessions and compliance with prescribed parameters). An aggregated percentage of content and frequency was calculated to determine overall adherence.Results: Fifty-eight patients intended to follow the prehabilitation care pathway, of which 41 performed a preoperative risk assessment (coverage 80%). Ten patients (24%) were identified as high-risk and participated in the prehabilitation program (duration of 33-84 days). Adherence was high (84-100%) in five and moderate (72-73%) in two patients. Adherence was remarkably low (25%, 53%, 54%) in three patients who struggled to execute the prehabilitation program due to multiple physical and cognitive impairments.Conclusion: Implementation fidelity of an evidence-based multimodal prehabilitation program for high-risk patients preparing for colorectal surgery in real-life practice was moderate because adherence was high for most patients, but low for some patients. Patients with low adherence had multiple impairments, with consequences for their preparation for surgery. For healthcare professionals, it is recommended to pay attention to high-risk patients with multiple impairments and further personalize the prehabilitation program. More knowledge about identifying and treating high-risk patients is needed to provide evidence-based recommendations and to obtain higher effectiveness.
LINK
Dit is de vijfde en vooralsnog laatste meting van de maatschappelijke impact van COVID-19 in Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Nederland.1 De eerste meting vond plaats in april 2020 in het begin van de coronapandemie. Vanaf deze eerste meting hebben we de impact van de coronapandemie op verschillende momenten in kaart gebracht. Daarbij ging de aandacht uit naar: (1) werk en inkomen; (2) zorggebruik, men-taal welbevinden en risicomijdend gedrag; (3) onderlinge solidariteit en buurtrelaties; (4) en maatschappelijk en institutioneel vertrouwen. Daarbij is zowel een landelijk beeld geschetst als de stand van zaken in Rotterdam, Den Haag en Amsterdam. De titels van de rapporten weerspiegelen de gemoedstoestand van de Nederlandse bevolking op een specifiek moment gedurende de coronapandemie. • De eerste rapporten De bedreigde stad en De stille stad documenteerden de onzekerheid en angst van bewoners van Rotterdam en Den Haag (en van de Nederlandse bevolking) rond april en mei 2020 toen het sociale leven en sommige economische sectoren volledig stil kwamen te liggen. • Het rapport De heropening van de samenleving wees uit dat er in juli 2020 sprake was van optimisme over het einde van de coronapandemie. De gevolgen voor verlies van werk en inkomen worden dan ook minder ernstig ingeschat. • Vrij snel wordt echter duidelijk dat het optimisme om snel ‘terug naar normaal’ te gaan ongegrond is. In de nazomer van 2020 wordt een hernieuwde lockdown ingesteld en wordt steeds meer duidelijk dat de maatschappelijke impact van de coronapandemie ongelijk verdeeld is over de Nederlandse bevolking. Het rapport De verdeelde samenleving laat opnieuw zien dat in november 2020 vooral traditio-neel kwetsbare groepen worden getroffen, naast nieuwe kwetsbare groepen zoals jongeren en zzp’ers. • Er ontstaat een besef dat voor het beheersen van het coronavirus een lange adem vereist is, en dat gedragsbeperkende maatregelen nodig blijven. Het leidt niettemin tot ongeduld in de Nederlandse samenleving. Het rapport De ongeduldige samenle-ving wijst in maart 2021 op een verder afnemend vertrouwen in overheid en publieke gezondheidsinstellingen – deels vanwege de uitvoering van het vaccinatiebeleid en door de toenemende kritiek op diverse coronamaatregelen – en op een verlangen naar een nieuw toekomstperspectief. In maart 2021 heeft bijna de helft van de Nederlandse bevolking het gevoel dat zij niets heeft om naar uit te kijken. • Eind september 2021 is dat laatste afgenomen: niettemin heeft nog een kwart van de Nederlandse bevolking het gevoel dat zij niets heeft om naar uit te kijken. Inmiddels is dan ruim 82 procent van de Nederlandse bevolking gevaccineerd en worden allerlei coronamaatregelen opgeheven en afgeschaald. 2 Wel is sprake van een verder afnemend vertrouwen in de overheid. Dit laatste rapport laat zien dat Nederland nu kenmerken vertoont van een laag-vertrouwensamenleving. Uitgever: Kenniswerkplaats Leefbare Wijken & Erasmus School of Social and Behavioural Sciences
MULTIFILE
