Casemanagement is een methode waarbij voor en met de hulpvrager of met vertegenwoordigers uit diens sociale netwerk een op de individuele hulpvrager toegesneden pakket van verschillende soorten zorg, hulp en diensten samengesteld wordt. De casemanagementmethodiek kan worden ingezet voor jongeren, volwassenen, ouderen en mensen met een handicap. De auteur gaat eerst in op de theorie van casemanagement. Vervolgens besteedt hij aandacht aan het belang van sociale netwerken voor de client. Ook gaat hij uitgebreid in op vaardgheden die een casemanager volgens het gewenste profiel moet beheersen: methodisch werken met de client, gespreks- en vergadertechnieken en schriftelijke vaardigheden.
DOCUMENT
Casemanagement is een methode waarbij voor en met de hulpvrager of met vertegenwoordigers uit diens sociale netwerk een op de individuele hulpvrager toegesneden pakket van verschillende soorten zorg, hulp en diensten samengesteld wordt. De casemanagementmethodiek kan worden ingezet voor jongeren, volwassenen, ouderen en mensen met een handicap. De auteur gaat allereerst in op de theorie van casemanagement. Vervolgens besteedt hij aandacht aan het belang van sociale netwerken voor de client. Ook gaat hij uitgebreid in op vaardigheden die een casemanager volgens het gewenste profiel moet beheersen: methodisch werken met de client, gespreks- en vergadertechnieken en schriftelijke vaardigheden.
DOCUMENT
In het kader van het provinciale programma Utrechtse Jeugd Centraal (UJC) zijn in Utrecht en Amersfoort in het najaar van 2009 pilots ‘wraparound care’ gestart. In opdracht van de provincie Utrecht ondersteunt het Kenniscentrum Sociale Innovatie, lectoraat Werken in Justitieel Kader van Hogeschool Utrecht, deze pilots door middel van praktijkgericht onderzoek. Naast deze expliciete pilots ‘wraparound care’ vinden meer projecten en initiatieven plaats binnen de Utrechtse jeugdzorg die kenmerken vertonen van het wraparound care-model of die hun werkwijzen verder willen ontwikkelen in die richting. Deze projecten zijn sinds november 2010 betrokken bij het gestarte praktijkgerichte onderzoek. Het onderhavige rapport gaat over het onderzoek naar de pilot ‘wraparound care’ in de stad Utrecht. Het is een weergave van fase 1 van het onderzoek bij de pilot wraparound care in Utrecht. Tezelfdertijd verschijnt de rapportage over fase 1 van de pilot in Amersfoort en een document met lessen die uit beide pilots kun-nen worden getrokken. Deze rapporten worden in het najaar 2011 geïntegreerd in het samenhangend overzicht van alle initiatieven.
DOCUMENT
The concept of a working alliance is rooted in psychotherapy and has been studied extensively in that field. Much less research has been conducted into working alliances between chronic psychiatric patients and their case managers. The aim of this review was to identify what is known about the working alliance between chronic psychiatric patients and their case managers. An extensive survey of the literature produced 14 articles for this review. The results of studies conducted show that a good working alliance has positive effects on the functioning of patients, and that the quality of the alliance depends on both patient characteristics and the behaviour of the case managers. The results also indicate that the working alliance is largely determined in the first 3 months of the contact. Further research into the development of working alliances is necessary.
MULTIFILE
In Nederland staat het traditionele aanbod aan hulpverlening, dienstverlening en maatschappelijke ondersteuning onder druk. Onder invloed van maatschappelijke en beleidsmatige ontwikkelingen in Nederland lijken de hulpverlenings-, welzijns- en zorginstellingen steeds meer naar elkaar toe te groeien. Er ontstaan samenwerkingsverbanden waarin elke participant vanuit eigen verantwoordelijkheid en deskundigheid zijn eigen bijdrage levert. Dergelijke samenwerkingsverbanden worden “ketens” genoemd. Om het ontstaan van deze ketens goed te kunnen begrijpen worden in dit artikel eerst de belangrijkste maatschappelijke en beleidsmatige ontwikkelingen beschreven, die van invloed zijn op de praktijk van hulpverlening, dienstverlening en maatschappelijke ondersteuning in Nederland. Vervolgens worden verschillende manieren van multiprofessionele samenwerking in Nederland op het gebied zorg, hulp- en dienstverlening met elkaar vergeleken. Tenslotte wordt de ketenbenadering geïllustreerd met een good-practice-voorbeeld: de ketenbenadering van voetbalvandalisme bij SportClub Cambuur te Leeuwarden. Het artikel wordt besloten met enkele kritische kanttekeningen.
DOCUMENT
Uit de inleiding: "Ziekenhuiszorg wordt steeds duurder en complexer. Ziekenhuis Rivierenland uit Tiel wilde daarom meer procesgericht werken, en zo de efficiency en het kwaliteitsniveau verhogen. Het ziekenhuis vroeg het lectoraat Procesinnovatie en Informatiesystemen van Kenniscentrum Innovatie & Business (Hogeschool Utrecht) om mee te denken. Het lectoraat en ziekenhuis ontwikkelden daarop gezamenlijk een procesmodel voor de zorg; alle zorgprocessen binnen het ziekenhuis zijn daarin onder te brengen."
DOCUMENT
During the past decades deinstitutionalisation policies have led to a transition from inpatient towards community mental health care. Many European countries implement Assertive Community Treatment (ACT) as an alternative for inpatient care for “difficult to reach” children and adolescents with severe mental illness. ACT is a well-organized low-threshold treatment modality; patients are actively approached in their own environment, and efforts are undertaken to strengthen the patient’s motivation for treatment. The assumption is that ACT may help to avoid psychiatric hospital admissions, enhance cost-effectiveness, stimulate social participation and support, and reduce stigma. ACT has been extensively investigated in adults with severe mental illness and various reviews support its effectiveness in this patient group. However, to date there is no review available regarding the effectiveness of youth-ACT. It is unknown whether youth-ACT is as effective as it is in adults. This review aims to assess the effects of youth-ACT on severity of psychiatric symptoms, general functioning, and psychiatric hospital admissions.
DOCUMENT
Geen samenvatting beschikbaar
DOCUMENT
Centrale vraag in dit artikel was: ‘Hoe verhoudt professionaliteit zich tot de tendens om protocollen op te stellen voor allerlei werkprocessen, waar voorheen sprake was van een zekere autonomie voor professionals of collegiale verbanden om deze processen naar eigen inzicht in te richten?’De eerste conclusie, uitgaande van het model van De Jonge (2011), is dat protocollering van werkprocessen niet op gespannen voet hoeft te staan met professionaliteit. De tweede conclusie is dat met de groei van het kennisbestand en de verbeterde opleiding voor reclasseringswerkers de professionele ruimte had kunnen toenemen, maar dat dit in de jaren na de eeuwwisseling niet het geval was. De derde conclusie is dat de reclassering sinds enkele jaren een nieuw evenwicht zoekt – en lijkt te vinden – waarbij de professional weer kan worden aangesproken op de volledige professionele expertise, dus inclusief erkenning van tacit knowledge en professionele ruimte
DOCUMENT
Er verandert veel in het welzijnswerk. Dit heeft gevolgen voor de sociaal werkers en de wijkbewoners die zij ondersteunen. Ondernemen in Welzijn laat zien welke veranderingen er gaande zijn, wat de gevolgen daarvan zijn en welke rol ondernemender gedrag en ondernemerschap daarbij kunnen spelen. Het brengt de ontwikkelingen in kaart als gevolg van de nieuwe kaders voor het werk (Wmo en Welzijn Nieuwe Stijl) en de bezuinigingen. Met uitgebreid casusmateriaal wordt deze andere aanpak tot op het niveau van de dagelijkse praktijk uitgewerkt. Ondernemen in Welzijn is daarmee geschikt voor studenten sociaal werk, welzijnswerkers in de praktijk en belangstellenden, bijvoorbeeld beleidsmedewerkers, die geïnformeerd willen worden over de gehele sector. Voor leidinggevenden en hrm-ers maakt Ondernemen in Welzijn inzichtelijk dat intern ondernemend werken ook een organisatieverandering vergt. Een individuele welzijnswerker kan wel ondernemend willen werken, maar bij blokkades door de organisatie, bijvoorbeeld een egalitaire teamcultuur, top-down management of te strakke procedures, lukt dit niet. Een omslag in de aanpak van het werk is echter hard nodig. Versterkte inzet van HRM-instrumenten en een andere stijl van leidinggeven zijn onontbeerlijk.
LINK
