Purpose: The aim of this study was to investigate the occupational well-being among employees with chronic diseases, and the buffering effect of four job resources, possibly offering targets to enhance occupational well-being.Method: This cross-sectional study (N = 1951) was carried out among employees in educational and (semi-)governmental organizations in the Netherlands. The dimensions of the survey were chronic diseases (i.e., physical, mental, or both physical and mental), occupational well-being (i.e., work ability, burnout complaints, and work engagement), and job resources (i.e., autonomy, social support by colleagues, supportive leadership style, and open and communicative culture). First, it was analyzed if chronic diseases were associated with occupational well-being. Second, it was analyzed if each of the four job resources would predict better occupational well-being. Third, possible moderation effects between the chronic disease groups and each job resource on occupational well-being were examined. Regression analyses were used, controlling for age.Results: Each chronic disease group was associated with a lower work ability. However, higher burnout complaints and a lower work engagement were only predicted by the group with mental chronic diseases and by the group with both physical and mental chronic disease(s). Furthermore, all four job resources predicted lower burnout complaints and higher work engagement, while higher work ability was only predicted by autonomy and a supportive leadership style. Some moderation effects were observed. Autonomy buffered the negative relationship between the chronic disease groups with mental conditions (with or without physical conditions) and work ability, and the positive relationship between the group with both physical and mental chronic disease(s) and burnout complaints. Furthermore, a supportive leadership style is of less benefit for occupational well-being among the employees with mental chronic diseases (with or without physical chronic diseases) compared to the group employees without chronic diseases. No buffering was demonstrated for social support of colleagues and an open and communicative organizational culture.Conclusion: Autonomy offers opportunities to reinforce occupational well-being among employees with mental chronic diseases. A supportive leadership style needs more investigation to clarify why this job resource is less beneficial for employees with mental chronic diseases than for the employees without chronic diseases.
Alongside the growing number of older persons, the prevalence of chronic diseases is increasing, leading to higher pressure on health care services. eHealth is considered a solution for better and more efficient health care. However, not every patient is able to use eHealth, for several reasons. This study aims to provide an overview of: (1) sociodemographic factors that influence the use of eHealth; and (2) suggest directions for interventions that will improve the use of eHealth in patients with chronic disease. A structured literature review of PubMed, ScienceDirect, Association for Computing Machinery Digital Library (ACMDL), and Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL) was conducted using four sets of keywords: “chronic disease”, “eHealth”, “factors”, and “suggested interventions”. Qualitative, quantitative, and mixed-method studies were included. Four researchers each assessed quality and extracted data. Twenty-two out of 1639 articles were included. Higher age and lower income, lower education, living alone, and living in rural areas were found to be associated with lower eHealth use. Ethnicity revealed mixed outcomes. Suggested solutions were personalized support, social support, use of different types of Internet devices to deliver eHealth, and involvement of patients in the development of eHealth interventions. It is concluded that eHealth is least used by persons who need it most. Tailored delivery of eHealth is recommended
Objective: Self-management is a core theme within chronic care and several evidence-based interventions (EBIs) exist to promote self-management ability. However, these interventions cannot be adapted in a mere copy-paste manner. The current study describes and demonstrates a planned approach in adapting EBI’s in order to promote self-management in community-dwelling people with chronic conditions. Methods: We used Intervention Mapping (IM) to increase the intervention’s fit with a new context. IM helps researchers to take decisions about whether and what to adapt, while maintaining the working ingredients of existing EBI’s. Results: We present a case study in which we used IM to adapt EBI’s to the Flemish primary care context to promote self-management in people with one or more chronic disease. We present the reader with a contextual analysis, intervention aims, and content, sequence and scope of the resulting intervention. Conclusion: IM provides an excellent framework in providing detailed guidance on intervention adaption to a new context, while preserving the essential working ingredients of EBI’s. Practice Implications: The case study is exemplary for public health researchers and practitioners as a planned approach to seek and find EBI’s, and to make adaptations.
Middels een RAAK-impuls aanvraag wordt beoogd de vertraging van het RAAK-mkb project Praktische Predictie t.g.v. corona in te halen. In het project Praktische Predictie wordt een prototype app ontwikkeld waarmee fysiotherapeuten in een vroeg stadium het chronisch worden van lage rugpijn kunnen voorspellen. Om chronische rugpijn te voorkomen is het belangrijk om in een vroeg stadium de kans hierop in te schatten door psychosociale en mogelijk andere risicofactoren op chronische pijnklachten te herkennen en hierop te interveniëren. Fysiotherapeuten zijn met deze vraag naar het lectoraat Werkzame factoren in Fysiotherapie en Paramedisch Handelen van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen gegaan en dit heeft aanleiding gegeven een onderzoek op te zetten waarin een dergelijke methodiek ontwikkeld wordt. De voorgestelde methodiek betreft een Clinical Decision Support Tool waarmee een geïndividualiseerde kans op chronische rugpijn kan worden bepaald gekoppeld aan een behandeladvies conform de lage rugpijn richtlijn. Hiervoor is eerst geïnventariseerd welke methoden fysiotherapeuten reeds gebruiken en welke in de literatuur worden genoemd. Op basis hiervan is een keuze gemaakt ten aanzien van data die digitaal verzameld worden in minimaal 16 fysiotherapiepraktijken waarbij patiënten gedurende 12 weken gevolgd worden. Met de verzamelde data worden met machine learning algoritmes ontwikkeld voor het berekenen van de kans op chroniciteit. De algoritmes worden ingebouwd in de Clinical Decision Support Tool: een gebruiksvriendelijke prototype app. Bij het ontwikkelen van de tool worden eindgebruikers (fysiotherapeuten en patiënten) intensief betrokken. Op deze manier wordt gegarandeerd dat de tool aansluit bij de wensen en behoeften van de doelgroep. De tool berekent de kans op chroniciteit en geeft een behandeladvies. Daarnaast kan de tool gebruikt worden om patiënten te informeren en te betrekken bij de besluitvorming. Vanwege de coronacrisis is er een aanzienlijke vertraging in de patiënten-instroom (doel n= 300) ontstaan die we met ondersteuning van een RAAK-impuls subsidie willen inlopen.
The main objective is to write a scientific paper in a peer-reviewed Open Access journal on the results of our feasibility study on increasing physical activity in home dwelling adults with chronic stroke. We feel this is important as this article aims to close a gap in the existing literature on behavioral interventions in physical therapy practice. Though our main target audience are other researchers, we feel clinical practice and current education on patients with stroke will benefit as well.
Chronische pijn is een groot, complex en duur probleem en heeft een grote impact op de kwaliteit van leven van patiënten, dagelijks functioneren, stemming en ziekteverzuim. Er zijn verschillende interventies ontwikkeld die met name gericht zijn op het beïnvloeden en veranderen van het gedrag waarbij zelfmanagement een belangrijke rol speelt. Echter het bestendigen van resultaten op lange termijn blijkt een groot probleem en leidt zelfs tot terugval naar “oud” gedrag waardoor patiënten opnieuw vaak kostbare hulp gaan zoeken. Er zijn twee additionele interventies ontwikkeld in een eerder RAAK-project (SOLACE) ter voorkoming van deze terugval: “Do It Your Self” en “Waarde gerichte Doelen” , echter de werkzaamheid van deze interventies op de lange termijn is niet onderzocht. Een eerste feasibility studie lijkt veelbelovend met positieve effecten naar de bruikbaarheid van deze interventies in de betrokken revalidatiecentra. Vanuit dit werkveld maar ook vanuit de patiënten kwam nadrukkelijk de vraag om deze interventies op effectiviteit te toetsen. Dit heeft geleid tot de onderzoeksvraag; “Is een additionele interventie (do it yourself en/of waarde gerichte doelen) gericht op het blijven toepassen van aangeleerde vaardigheden na een succesvol doorlopen pijn programma effectief in het bestendigen van de resultaten op de lange termijn en leidt dit tot een afname van het zorggebruik.” Het onderzoek wordt uitgevoerd in twee werkpakketten; (1) het ontwikkelen van een bruikbare app voor de ontwikkelde interventies in samenwerking met DIO Design en (2) een effectiviteit studie in de revalidatiecentra Adelante in Hoensbroek en Maastricht, Libra R&A locatie Weert en Heliomare Revalidatie in Wijk aan Zee. De doelstelling van het consortium is om de samen met zorgprofessionals, patiënten, beroepsvereniging en ontwerpers een product ter voorkoming van terugval verder te ontwikkelen en te toetsen. Na afronding van dit project zijn de op effectiviteit getoetste additionele interventies, DIY en WD, klaar om landelijk te worden uitgerold.
