Sportverenigingen in Nederland dragen bij aan een gezonde leefstijl, sociale cohesie en inclusieve sportdeelname. Ondanks dat de sportparticipatie toeneemt, hebben de clubs het moeilijk om hun ledental op peil te houden. Diverse ontwikkelingen spelen daarbij een rol. De focus van het onderzoek in dit proefschrift richt zich op twee maatschappelijke ontwikkelingen, ‘individualisering’ en ‘digitalisering’. In zeven studies wordt antwoord gegeven op twee onderzoeksvragen: 1) hoe het clubgevoel van leden van sportvereniging kan worden geconceptualiseerd in termen van definitie, voorspellers en opbrengsten en 2) hoe sociaalnetwerksites van sportverenigingen kunnen bijdragen het ontwikkelen van het clubgevoel van leden? Die studies vormen samen een multimethode onderzoek. Resultaten laten zien dat clubgevoel verwijst naar de gevoelsband van leden met hun club op basis van participatie, relevantie en de sociale wereld van de club. Clubgevoel hangt samen met bindingsaspecten zoals de intentie om je in te zetten voor de club en te blijven. Sociaalnetwerksites van sportverenigingen kunnen helpen om dit clubgevoel te ontwikkelen, bij voorkeur door de kanalen in te zetten voor informatie en interactie over de club, de sport en de leden. De online kanalen vormen samen de virtuele community van de vereniging die, afhankelijk van de aanpak door de club en de leden, verschillende verschijningvormen kan hebben. Met hun virtuele community bieden sportverenigingen, naast de accommodatie, ook een ónline ontmoetingsplek voor sport en andere activiteiten waarmee ze het clubgevoel onder hun leden kunnen bevorderen. Met dit proefschrift geeft Nanny Kuijsters inzichten voor de ontwikkeling van virtuele community’s voor verenigingen, professionals en geïnteresseerden in de georganiseerde sport.
Current understandings of similarity with media characters often focus on visible attributes including gender and race, yet overlook deep-level characteristics such as personality, attitudes, and experiences. In the present research, we address this limitation and develop and validate the Character Recognizability Scale (CRS), which captures different ways in which audiences can recognize themselves in characters. Based on a previous interview study, we formulated 26 scale items. Subsequently, we conducted two studies. In Study 1, we used a sample of 219 university students in the Netherlands to conduct an exploratory factor analysis. We determined the reliability, as well as criterion and convergent validity of the entire scale and the retained factors. In Study 2, we used a sample of 247 respondents in the United States to conduct a confirmatory factor analysis and replicate the results of the reliability and validity analyses. Based on Study 1, we kept 20 items. In both studies, the overall CRS scale as well as its subscales for Personality Recognizability (CRS-p), Attitudinal Recognizability (CRS-a), and Experiential Recognizability (CRS-e) showed a good internal consistency. They also showed criterion validity through an association with perceived similarity. Finally, the CRS and its subscales correlated positively with media engagement and exposure measures, thus demonstrating convergent validity.
About this publication: In their new work research collective Ippolita provides a critical investigation of the inner workings of Facebook as a model for all commercial social networks. Facebook is an extraordinary platform that can generate large profit from the daily activities of its users. Facebook may appear to be a form of free entertainment and self-promotion but in reality its users are working for the development of a new type of market where they trade relationships. As users of social media we have willingly submitted to a vast social, economic and cultural experiment.By critically examining the theories of Californian right-libertarians, Ippolita show the thread con- necting Facebook to the European Pirate Parties, WikiLeaks and beyond. An important task today is to reverse the logic of radical transparency and apply it to the technologies we use on a daily basis. The algorithms used for online advertising by the new masters of the digital world – Facebook, Apple, Google and Amazon – are the same as those used by despotic governments for personalized repression. Ippolita argues we should not give in to the logic of conspiracy or paranoia instead we must seek to develop new ways of autonomous living in our networked society.
MULTIFILE
