The methodology of biomimicry design thinking is based on and builds upon the overarching patterns that all life abides by. “Cultivating cooperative relationships” within an ecosystem is one such pattern we as humans can learn from to nurture our own mutualistic and symbiotic relationships. While form and process translations from biology to design have proven accessible by students learning biomimicry, the realm of translating biological functions in a systematic approach has proven to be more difficult. This study examines how higher education students can approach the gap that many companies in transition are struggling with today; that of thinking within the closed loops of their own ecosystem, to do good without damaging the system itself. Design students should be able to assess and advise on product design choices within such systems after graduation. We know when tackling a design challenge, teams have difficulties sifting through the mass of information they encounter, and many obstacles are encountered by students and their professional clients when trying to implement systems thinking into their design process. While biomimicry offers guidelines and methodology, there is insufficient research on complex, systems-level problem solving that systems thinking biomimicry requires. This study looks at factors found in course exercises, through student surveys and interviews that helped (novice) professionals initiate systems thinking methods as part of their strategy. The steps found in this research show characteristics from student responses and matching educational steps which enabled them to develop their own approach to challenges in a systems thinking manner. Experiences from the 2022 cohort of the semester “Design with Nature” within the Industrial Design Engineering program at The Hague University of Applied Sciences in the Netherlands have shown that the mixing and matching of connected biological design strategies to understand integrating functions and relationships within a human system is a promising first step. Stevens LL, Whitehead C, Singhal A. Cultivating Cooperative Relationships: Identifying Learning Gaps When Teaching Students Systems Thinking Biomimicry. Biomimetics. 2022; 7(4):184. https://doi.org/10.3390/biomimetics7040184
The creative economy is described by media entrepreneur and analyst John Howkins as ‘the fastest growing business in the world’ and reflects the growing power of ideas – and how people make money from ideas. It is driven by the view that ‘twenty-first century industries will depend increasingly on the generation of knowledge through creativity and innovation’. The activities concerned with the generation or exploitation of ideas, knowledge and information are seen by global companies and global economies as becoming increasingly important to economic, and societal, well-being – individually, locally and globally.
Active participation of stakeholders in health research practice is important to generate societal impact of outcomes, as innovations will more likely be implemented and disseminated in clinical practice. To foster a co-creative process, numerous frameworks and tools are available. As they originate from different professions, it is not evident that health researchers are aware of these tools, or able to select and use them in a meaningful way. This article describes the bottom-up development process of a compass and presents the final outcome. This Co-creation Impact Compass combines a well-known business model with tools from design thinking that promote active participation by all relevant stakeholders. It aims to support healthcare researchers to select helpful and valid co-creation tools for the right purpose and at the right moment. Using the Co-creation Impact Compass might increase the researchers’ understanding of the value of co-creation, and it provides help to engage stakeholders in all phases of a research project.
In dit KIEM project werkt het lectoraat Co-design van Hogeschool Utrecht samen met enkele creatieve bedrijven aan het verstevigen en uitwerken van het instrumentarium van creatieven om een rol te spelen in de energietransitie. Uitgangspunt is een eerder (binnen het programma Smart Energy Cities) ontwikkelde maar nog prille aanpak om gemeenten en bewonersinitiatieven te ondersteunen bij wijkgerichte energietransitie projecten. Het unieke aan deze integrale aanpak ligt in de inzet van een multidisciplinair team van marktexperts die de benodigde sociaal/ maatschappelijke ontwikkelroute en de technisch/ economische ontwikkelroute met elkaar moeten verbinden. Hierbij is een belangrijke en nieuwe rol weggelegd voor creatieven en hun ontwerpende en gebruikersgerichte aanpak (waarin o.a. design thinking en service design een belangrijke rol spelen). De betrokken creatieven geven aan behoefte te hebben aan ondersteuning bij het doorontwikkelen (in tools & methoden) en onderbouwen van hun eigen werkwijze in deze context. In dit KIEM project ligt de focus op het onderbouwen van het huidige (en nog prille) model voor een integrale aanpak. Tegelijkertijd zal het gaan om het nader invullen van het model met tools en methoden, en het volgen van de toepassing hiervan in de praktijk. Dit zal bijdragen aan het opschaalbaar maken van deze aanpak, en het zal de creatieven in staat stellen om hun toegevoegde waarde in dergelijke energietransitietrajecten te expliciteren. In dit KIEM project willen de samenwerkingspartners daarnaast bepalen hoe ook de overige vraagstukken (waarvoor uitgebreider en langdurig onderzoek en ontwikkeling nodig is) geadresseerd kunnen worden in een vervolgonderzoek; bv. in een SIA RAAK project.
Op 13 oktober 2016 lanceerde de gemeente Enschede het programma Multiply, een samenwerking tussen Saxion, Gemeente Enschede, Rabobank Enschede-Haaksbergen, The Golden Egg Check BV en CeeCee, met ondersteuning van de Industriekring Twente, Technologiekring Twente en MKB Twente (Gemeente Enschede, 2016). De gedachte achter Multiply is dat veel mkb’ers elke dag druk zijn met het runnen van hun bedrijf en er weinig tijd en aandacht overblijft om in te springen op nieuwe ontwikkelingen terwijl innoveren en snel kunnen schakelen juist noodzakelijk zijn om gezond ondernemer te blijven. Multiply springt daarop in door met creativiteit en studentondersteuning een nieuwe business kans te verkennen voor betreffende ondernemer. Inmiddels vindt ook uitrol plaats in Deventer, samen met MKB Deventer. Kennis delen en business vermenigvuldigen, Multiply dus. Saxion ondersteunt dit programma, omdat zij samenwerking op gebied van innovatie, creativiteit en ondernemerschap hoog in het vaandel heeft. Saxion koppelt studenten aan Enschedese mkb-ers om hen te helpen met een nieuw business- en/of verdienmodel, om zodoende een boost te geven aan de bedrijvigheid in de gemeente. Dit zal positief werken op werkgelegenheid en uiteindelijk ook op de leefbaarheid. Met dit KIEM-project onderzoeken we de business impuls vanuit Multiply, door de impact van creative thinking binnen business transformation te meten. We gaan Enschedese ondernemers meenemen in de gedachten van Smart Society, Creative Futures en de voordelen van intrinsiek creatief innoveren. Multiply is een cyclus van 10 weken, waarin ondernemers en studenten sámen een innovatietraject doormaken. Er is aandacht voor creatief denken, trendwatching en het ontdekken van andere business kansen volgens de Golden Egg Check. Door vanuit een creatieve invalshoek om te gaan met business development, leren we ondernemers (en studenten!) anders aan te kijken tegen hun bedrijf. Hieruit ontwikkelen we een innovatieframe waarmee we het bestaande, vastgeroeste en slapende mkb wakker schudden en aanzetten tot nieuwe kansen, nieuwe wegen en nieuwe markten. Met deze KIEM onderzoeken we de effectiviteit van deze aanpak, om te zien of deze shake-up tot echte nieuwe business leidt.
My research investigates the concept of permacomputing, a blend of the words permaculture and computing, as a potential field of convergence of technology, arts, environmental research and activism, and as a subject of future school curricula in art and design. This concept originated in online subcultures, and is currently restricted to creative coding communities. I study in what way permacomputing principles may be used to redefine how art and design education is taught. More generally, I want to research the potential of permacomputing as a critical, sustainable, and practical alternative to the way digital technology is being taught in art education, where students mostly rely on tools and techniques geared towards maximising productivity and mass consumption. This situation is at odds with goals for sustainable production and consumption. I want to research to what degree the concept of permacomputing can be broadened and applied to critically revised, sustainable ways of making computing part of art and design education and professional practice. This research will be embedded in the design curriculum of Willem de Kooning Academy, focused on redefining the role of artists and designers to contribute to future modes of sustainable organisation and production. It is aligned with Rotterdam University of Applied Sciences sectorplan masters VH, in particular managing and directing sustainable transitions. This research builds upon twenty years of experience in the creative industries. It is an attempt to generalise, consolidate, and structure methods and practices for sustainable art and design production experimented with while I was course director of a master programme at WdKA. Throughout the research I will be exchanging with peers and confirmed interested parties, a.o.: Het Nieuwe Instituut (NL), RUAS Creating 010 kenniscentrum (NL), Bergen Centre for Electronic Arts (NO), Mikrolabs (NO), Varia (NL), Media Arts department at RHU (UK), Media Studies at UvA (NL).
