Chronic pain rehabilitation programs are aimed at helping patients to increase their functioning despite being in pain, thereby improving their quality of life. However, conversations between patients and practitioners about how the patient could deal with his/her pain and pain-related disabilities in a different way can be interactionally challenging. This study adopts a discursive psychological perspective to explore how pain-related disability is negotiated by patients and practitioners during consultations. The analysis shows that pain-related disability is treated by both patients and practitioners as negotiable rather than a fixed reality. Moreover, it shows that patients’ and practitioners’ negotiations of disability are subject to issues of agency, accountability, and blame, and it provides insight into the interactional dilemmas that are at stake, both for patients and practitioners. Revalidatieprogramma’s voor patiënten met chronische pijn zijn gericht op het verbeteren van het functioneren ondanks de pijn, waardoor kwaliteit van leven wordt bevorderd. Conversaties tussen patiënten en behandelaars over de manier waarop de patiënt kan omgaan met de pijn en gerelateerde beperkingen kunnen interactionele uitdagingen met zich meebrengen. Dit hoofdstuk verkent vanuit discursief-psychologisch perspectief hoe beperkingen worden onderhandeld door patiënten en behandelaars in consulten. De analyse toont aan dat de beperkingen worden behandeld als onderhandelbaar in plaats van als een onveranderbare werkelijkheid. Bovendien toont de analyse dat in deze onderhandelingen bepaalde issues relevant worden gemaakt, zoals ‘agency’, verantwoordelijkheid en schuld. Inzicht wordt geboden in de interactionele dilemma’s die op het spel staan voor zowel patiënten als behandelaars.
In the intensive care unit (ICU) relatives play a crucial role as surrogate decision-makers, since most patients cannot communicate due to their illness and treatment. Their level of involvement in decision-making can affect their psychological well-being. During the COVID-19 pandemic, relatives’ involvement probably changed. We aim to investigate relatives’ involvement in decision-making in the ICU before and during the pandemic and their experiences and preferences in this regard.
MULTIFILE
11-02-2024
Background: Cardiac output measurements may inform diagnosis and provide guidance of therapeutic interventions in patients with hemodynamic instability. The FloTrac™ algorithm uses uncalibrated arterial pressure waveform analysis to estimate cardiac output. Recently, a new version of the algorithm has been developed. The aim was to assess the agreement between FloTrac™ and routinely performed cardiac output measurements obtained by critical care ultrasonography in patients with circulatory shock.Methods: A prospective observational study was performed in a tertiary hospital from June 2016 to January 2017. Adult critically ill patients with circulatory shock were eligible for inclusion. Cardiac output was measured simultaneously using FloTrac™ with a fourth-generation algorithm (COAP) and critical care ultrasonography (COCCUS). The strength of linear correlation of both methods was determined by the Pearson coefficient. Bland-Altman plot and four-quadrant plot were used to track agreement and trending ability.Result: Eighty-nine paired cardiac output measurements were performed in 17 patients during their first 24 h of admittance. COAP and COCCUS had strong positive linear correlation (r2 = 0.60, p < 0.001). Bias of COAP and COCCUS was 0.2 L min-1 (95% CI - 0.2 to 0.6) with limits of agreement of - 3.6 L min-1 (95% CI - 4.3 to - 2.9) to 4.0 L min-1 (95% CI 3.3 to 4.7). The percentage error was 65.6% (95% CI 53.2 to 77.3). Concordance rate was 64.4%.Conclusions: In critically ill patients with circulatory shock, there was disagreement and clinically unacceptable trending ability between values of cardiac output obtained by uncalibrated arterial pressure waveform analysis and critical care ultrasonography.Trial registration: Clinicaltrials.gov, NCT02912624, registered on September 23, 2016.
HET 'POST INTENSIVE CARE SYNDROOM'; LANGDURIGE GEVOLGEN VAN EEN INTENSIVE CARE OPNAME Dankzij verbeteringen in de zorg overleven steeds meer patiënten de behandeling op een intensive care (IC). Keerzijde hiervan zijn de lichamelijke en mentale klachten (Post Intensive Care Syndroom - PICS) waarvoor patiënten vaak langdurige revalidatie nodig hebben i.v.m. verminderde belastbaarheid en vermoeidheid. Tijdens de Covid-19 pandemie blijkt dat relatief veel IC-patiënten een migratieachtergrond en/of lage sociaaleconomische status hebben en dat een grote groep geen nazorg ontvangt. E-HEALTH ALS ONDERSTEUNING VAN DE ZORGVERLENER: HOE ZET JE HET IN? Om de Juiste Zorg op de Juiste Plek te geven wordt eHealth met coaching en telemonitoring steeds vaker ingezet bij revalidatie in de thuissituatie. Atris is een voorbeeld van een toepassing waarbij via sensoren het activiteitenniveau en hartslag gemeten worden. Atris is een veelbelovende toepassing voor patiënten met PICS maar fysiotherapeuten hebben nog beperkt ervaring met het integreren van eHealth in de behandelaanpak en beschikken over onvoldoende kennis en vaardigheden om de applicaties optimaal in te zetten en zorg op afstand te verlenen. E-HEALTH ALS ONDERSTEUNING VAN DE PATIËNT: JUISTE ZORG OP DE JUISTE PLEK VOOR IEDEREEN? eHealth applicaties dienen de zelfredzaamheid, zelfstandigheid en eigen regie van patiënten te bevorderen. Bij patiënten die thuis herstellen na een IC opname kan eHealth door gebruik van continue monitoring van vitale parameters, patiënten ondersteunen door het gevoel van veiligheid te vergroten en inzicht te verschaffen in belasting en belastbaarheid. Echter, bestaande applicaties zijn momenteel niet voor iedereen toegankelijk zoals mensen met een migratieachtergrond of beperkte gezondheidsvaardigheden. Het doel van het Lifeline project is om, in een consortium met professionals vanuit de technologie, revalidatie en maatschappelijke organisaties, de bestaande Atris applicatie door te ontwikkelen richting een slimme, gebruiksvriendelijke en toegankelijke app en toe te passen in de fysiotherapeutische behandeling van patiënten met PICS.
