Noise is a common problem in hospitals, and it is known that social behavior can influence sound levels. The aim of this naturally-occurring field experiment was to assess the influence of a non-talking rule on the actual sound level and perception of patients in an outpatient infusion center. In a quasi-randomized trial two conditions were compared in real life. In the control condition, patients (n = 137) were allowed to talk to fellow patients and visitors during the treatment. In the intervention condition patients (n = 126) were requested not to talk to fellow patients and visitors during their treatment. This study measured the actual sound levels in dB(A) as well as patients’ preferences regarding sound and their perceptions of the physical environment, anxiety, and quality of health care. A linear-mixed-model showed a statistically significant, but rather small reduction of the non-talking rule on the actual sound level with an average of 1.1 dB(A). Half of the patients preferred a talking condition (57%), around one-third of the patients had no preference (36%), and 7% of the patients preferred a non-talking condition. Our results suggest that patients who preferred non-talking, perceived the environment more negatively compared to the majority of patients and perceived higher levels of anxiety. Results showed no significant effect of the experimental conditions on patient perceptions. In conclusion, a non-talking rule of conduct only minimally reduced the actual sound level and did not influence the perception of patients.
LINK
In de afgelopen jaren groeide het besef dat veel inwoners die een beroep doen op de publieke dienstverlening de nodige stress en zorgen ervaren. Werkloosheid, hoge schulden of problemen in de opvoeding kunnen eraan bijdragen dat het leven van mensen meer vraagt dan zij aankunnen. Het besef dat chronische stress een wissel trekt op het functioneren heeft een groeiende groep publieke dienstverleners geïnspireerd om in de ondersteuning die zij inwoners bieden, (meer) rekening te houden met de doorwerking van de stress op gedrag. Dat een aanhoudend stroom van zorgen verklaart waarom inwoners die hulp nodig hebben te vaak niet in staat blijken om de processtappen te zetten die van hen worden gevraagd: stukken aanleveren, geen afspraken missen, solliciteren, rondkomen van weekgeld, et cetera. Een van de belangrijkste middelen voor professionals om inwoners te motiveren en te ondersteunen de processtappen toch te zetten is het gesprek. Veel professionals (en hun management) hebben de neiging om vooral aandacht te besteden aan de inhoud van die gesprekken. Een verkenning van studies naar de impact van inrichting op ervaren stress leert dat ook de inrichting van een gebouw kan bijdragen aan stress-sensitieve dienstverlening. Op verzoek van de gemeente Utrecht en in nauwe samenwerking met Studio Sociaal Centraal heeft het lectoraat Schulden en Incasso een literatuurverkenning uitgevoerd om de gemeente Utrecht en andere uitvoerders van publieke dienstverlening op weg te helpen bij het inrichten van ontmoetingsruimten voor professionals die uitvoering geven aan onder meer de schuldhulpverlening, re-integratie, Wmo, jeugdhulpverlening en jeugdgezondheidszorg.
DOCUMENT
