Background: Implementation of an eRehabilitation intervention named Fit After Stroke @Home (Fast@home) – including cognitive/physical exercise applications, activity-tracking, psycho-education – after stroke resulted in health-related improvements. This study investigated what worked and why in the implementation. Methods: Implementation activities (information provision, integration of Fast@home, instruction and motivation) were performed for 14 months and evaluated, using the Medical Research Council framework for process evaluations which consists of three evaluation domains (implementation, mechanisms of impact and contextual factors). Implementation activities were evaluated by field notes/surveys/user data, it’s mechanisms of impact by surveys and contextual factors by field notes/interviews among 11 professionals. Surveys were conducted among 51 professionals and 73 patients. User data (n=165 patients) were extracted from the eRehabilitation applications. Results: Implementation activities were executed as planned. Of the professionals trained to deliver the intervention (33 of 51), 25 (75.8%) delivered it. Of the 165 patients, 82 (49.7%) were registered for Fast@home, with 54 patient (65.8%) using it. Mechanisms of impact showed that professionals and patients were equally satisfied with implementation activities (median score 7.0 [IQR 6.0–7.75] versus 7.0 [6.0–7.5]), but patients were more satisfied with the intervention (8.0 [IQR 7.0–8.0] versus 5.5 [4.0–7.0]). Guidance by professionals was seen as most impactful for implementation by patients and support of clinical champions and time given for training by professionals. Professionals rated the integration of Fast@home as insufficient. Contextual factors (financial cutbacks and technical setbacks) hampered the implementation. Conclusion: Main improvements of the implementation of eRehabilitation are related to professionals’ perceptions of the intervention, integration of eRehabilitation and contextual factors.
DOCUMENT
Objective: Despite the increasing availability of eRehabilitation, its use remains limited. The aim of this study was to assess factors associated with willingness to use eRehabilitation. Design: Cross-sectional survey. Subjects: Stroke patients, informal caregivers, health-care professionals. Methods: The survey included personal characteristics, willingness to use eRehabilitation (yes/no) and barri-ers/facilitators influencing this willingness (4-point scale). Barriers/facilitators were merged into factors. The association between these factors and willingness to use eRehabilitation was assessed using logistic regression analyses. Results: Overall, 125 patients, 43 informal caregivers and 105 healthcare professionals participated in the study. Willingness to use eRehabilitation was positively influenced by perceived patient benefits (e.g. reduced travel time, increased motivation, better outcomes), among patients (odds ratio (OR) 2.68; 95% confidence interval (95% CI) 1.34–5.33), informal caregivers (OR 8.98; 95% CI 1.70–47.33) and healthcare professionals (OR 6.25; 95% CI 1.17–10.48). Insufficient knowledge decreased willingness to use eRehabilitation among pa-tients (OR 0.36, 95% CI 0.17–0.74). Limitations of the study include low response rates and possible response bias. Conclusion: Differences were found between patients/informal caregivers and healthcare professionals. Ho-wever, for both groups, perceived benefits of the use of eRehabilitation facilitated willingness to use eRehabili-tation. Further research is needed to determine the benefits of such programs, and inform all users about the potential benefits, and how to use eRehabilitation. Lay Abstract The use of digital eRehabilitation after stroke (e.g. in serious games, e-consultation and education) is increasing. However, the use of eRehabilitation in daily practice is limited. As a first step in increasing the use of eRehabilitation in stroke care, this study examined which factors influence the willingness of stroke patients, informal caregivers and healthcare professionals to use eRehabilitation. Beliefs about the benefits of eRehabilitation were found to have the largest positive impact on willingness to use eRehabilitation. These benefits included reduced travel time, increased adherence to therapy or motivation, and better health outcomes. The willingness to use eRehabilitation is limited by a lack of knowledge about how to use eRehabilitation.
MULTIFILE
Background: A user-centered design approach for eHealth interventions improves their effectiveness in stroke rehabilitation. Nevertheless, insight into requirements of end-users (patients/informal caregivers and/or health professionals) for eRehabilitation is lacking. The aim of this study was to identify end-user requirements for a comprehensive eHealth program in stroke rehabilitation. Methods: Eight focus groups were conducted to identify user requirements; six with patients/informal caregivers and two with health professionals involved in stroke rehabilitation (rehabilitation physicians, physiotherapists, occupational therapists, psychologists, team coordinators, speech therapist). The focus groups were audiotaped and transcribed in full. Direct content analysis was used to identify the end-user requirements for stroke eHealth interventions concerning three categories: accessibility, usability and content. Results: In total, 45 requirements for the accessibility, usability and content of a stroke eRehabilitation program emerged from the focus groups. Most requirements concerned content (27 requirements), followed by usability (12 requirements) and accessibility (6 requirements). Patients/informal caregivers and health professionals each identified 37 requirements, respectively, with 29 of them overlapping. Conclusions: Requirements between stroke patients/informal caregivers and health professionals differed on several aspects. Therefore, involving the perspectives of all end users in the design process of stroke eRehabilitation programs is needed to achieve a user-centered design.
MULTIFILE
The uptake of eRehabilitation programs in stroke care is insufficient, despite the growing availability. The aim of this study was to explore which factors influence the uptake of eRehabilitation in stroke rehabilitation, among stroke patients, informal caregivers, and healthcare professionals. A qualitative focus group study with eight focus groups (6–8 participants per group) was conducted: six with stroke patients/informal caregivers and two with healthcare professionals involved in stroke rehabilitation (rehabilitation physicians, physical therapists, occupational therapists, psychologists, managers). Focus group interviews were audiotaped, transcribed in full, and analyzed by direct content analysis using the implementation model of Grol. Results Thirty-two patients, 15 informal caregivers, and 13 healthcare professionals were included. A total of 14 influencing factors were found, grouped to 5 of the 6 levels of the implementation model of Grol (Innovation, Organizational context, Individual patient, Individual professional, and Economic and political context). Most quotes of patients, informal caregivers, and healthcare professionals were classified to factors at the level of the Innovation (e.g., content, attractiveness, and feasibility of eRehabilitation programs). In addition, for patients, relatively many quotes were classified to factors at the level of the individual patient (e.g., patients characteristics as fatigue and the inability to understand ICT-devices), and for healthcare professionals at the level of the organizational context (e.g., having sufficient time and the fit with existing processes of care). Although there was a considerable overlap in reported factors between patients/informal caregivers and healthcare professionals when it concerns eRehabilitation as innovation, its seems that patients/informal caregivers give more emphasis to factors related to the individual patient, whereas healthcare professionals emphasize the importance of factors related to the organizational context. This difference should be considered when developing an implementation strategy for patients and healthcare professionals separately. https://doi.org/10.1186/s13012-018-0827-5
MULTIFILE
Physical activity monitoring with wearable technology has the potential to support stroke rehabilitation. Little is known about how physical therapists use and value the use of wearable activity monitors. This cross-sectional study explores the use, perspectives, and barriers to wearable activity monitoring in day-to-day stroke care routines amongst physical therapists. Over 300 physical therapists in primary and geriatric care and rehabilitation centers in the Netherlands were invited to fill in an online survey that was developed based on previous studies and interviews with experts. In total, 103 complete surveys were analyzed. Out of the 103 surveys, 27% of the respondents were already using activity monitoring. Of the suggested treatment purposes of activity monitoring, 86% were perceived as useful by more than 55% of the therapists. The most recognized barriers to clinical implementation were lack of skills and knowledge of patients (65%) and not knowing what brand and type of monitor to choose (54%). Of the non-users, 79% were willing to use it in the future. In conclusion, although the concept of remote activity monitoring was perceived as useful, it was not widely adopted by physical therapists involved in stroke care. To date, skills, beliefs, and attitudes of individual therapists determine the current use of wearable technology.
DOCUMENT
Geriatrische revalidatie: Lectorale rede Marije Holstege Inspiratie uit de praktijk Mijn interesse voor de geriatrische revalidatie is gewekt toen ik als fysiotherapeut aan het werk ging in verpleeghuis De Noordse Balk in Wormerveer. Daar zag ik de grote uitdagingen die gepaard gaan met de groep kwetsbare ouderen die na een meestal acute opname in het ziekenhuis vanwege een beroerte, gebroken heup of achteruitgang van functioneren, gaan revalideren om weer terug naar huis te kunnen. Dit doen zij onder begeleiding van een team van professionals met verschillende expertises. De ervaringen die ik heb opgedaan en de voorbeelden uit de praktijk inspireren mij nog steeds in mijn huidige werk als onderzoeker. Bijzonder lectoraat Geriatrische revalidatie Het bouwen aan het praktijkonderzoek in de geriatrische revalidatie en de al bestaande samenwerkingen tussen Omring en Hogeschool Inholland maakten dat er ook een gezamenlijke ambitie was om een bijzonder lectoraat in te stellen voor geriatrische revalidatie. De leeropdracht richt zich op het optimaliseren van de geriatrische revalidatie door het slimmer (met innovatieve interventie én door inzet digital health) en het samen door ontwikkelen naar toekomstbestendige zorg. Dit om de best mogelijk passende zorg te kunnen geven samen met de professionals, revalidanten en hun naasten. Ik ben er trots op dat Omring deze leerstoel heeft ingesteld in samenwerking met Hogeschool Inholland en het daarmee mogelijk maakt om de onderzoekslijnen binnen deze leerstoel verder te verstevigen. Dit doe ik door een bijdrage te leveren aan de verbinding tussen onderzoek, praktijk en onderwijs. Ik krijg vaak de vraag wat een lector eigenlijk doet. Een lector doet praktijkgericht onderzoek naar vraagstukken uit de praktijk om te achterhalen wat oorzaken zijn en mogelijke oplossingen. Dit om bij te dragen aan het verder optimaliseren van geriatrische revalidatie, zelfredzaamheid en eigen regie van revalidanten en naasten, professionalisering van studenten, docenten en professionals van Hogeschool Inholland en Omring. En daarbij ook landelijk deze kennis te delen. Door deze samenwerking kunnen we het onderwijs en de studenten structureel verbinden aan relevante praktijkgerichte vraagstukken. Dit doe ik zeker niet alleen, maar met een heel team van onderzoekers binnen het lectoraat; we noemen dit de kenniskring. De onderzoekers in de kenniskring doen naast het werk in de praktijk onderzoek. Ze doen dit samen met studenten, die onderzoek- en innovatieopdrachten uitwerken, samen met gedreven professionals uit de praktijk én in samenwerking met docenten, collega-lectoren en externe onderzoekspartners. Vooral het samen doen maakt dit werk ontzettend leuk. Aan het eind van mijn rede kom ik terug op hoe die samenwerking eruitziet.
DOCUMENT
De enige oplossing is dat het bedrijfsleven de maatschappelijke verantwoordelijkheid op zich neemt en samen met het onderwijs de uitdaging aangaat om dit probleem op te lossen. Dat moet verder gaan dan af en toe eens een gastcollege verzorgen. Er is een substantiële bijdrage nodig in de ontwikkeling van lesmateriaal en het bieden van stages en projecten, zodat studenten kunnen leren in de praktijk van alledag. De bal ligt niet bij de overheid. De bal ligt niet in Europa. De bal ligt bij u. Ik daag u uit!
DOCUMENT
SAMENVATTING Mensen met een ernstige psychiatrische aandoening (EPA) hebben een sterk verminderde levensverwachting in vergelijking met de algemene populatie, vooral veroorzaakt door fysieke aandoeningen. Een ongezonde leefstijl speelt een belangrijke rol in de verminderde levensverwachting bij mensen met EPA. Ter bevordering van de fysieke gezondheid van deze doelgroep is de nurse-led e-health-interventie GILL (Gezondheid in Lichaam en Leefstijl) ontwikkeld voor somatische screening en het stimuleren van een gezonde(re) leefstijl. Door het uitvoeren van een cluster-gerandomiseerde studie (RCT) wordt onderzocht of de GILL e-health-interventie effectiever is dan de standaardzorg in het verbeteren van de fysieke gezondheid en leefstijl van mensen met EPA. De primaire uitkomstmaat van deze studie is de score voor de ernst van het metabool syndroom. Naast de RCT wordt een procesevaluatie uitgevoerd om de implementatie en de ervaringen van zowel de deelnemende cliënten als de hulpverleners met de GILLinterventie systematisch te evalueren.
DOCUMENT
Dit artikel is gewijd aan de kernbegrippen van dit themanummer: innoveren, ondernemen, globalisering en de relaties daartussen. Uiteenlopende invalshoeken en disciplines zijn nodig om die verbanden te duiden. Gebruikmakend van kennis over innovaties en innovatieprocessen laten zich verschillende typen innovaties schetsen. Door innoveren in historisch perspectief te plaatsen laat zich de relatie leggen naar globalisering. Economie en economische wetenschap maken het mogelijk om de relatie tussen innoveren en ondernemen te expliciteren. Sociale psychologie tenslotte helpt bij het beantwoorden van een hele praktische vraag: innoveren – hoe doe je dat?1
DOCUMENT
Cliëntgecentreerde zorg vormt binnen de Nederlandse gezondheidszorg een belangrijk thema, dat in de praktijk niet eenvoudig uit te voeren blijkt. Ook het multidisciplinaire pijnteam van Adelante te Hoensbroek wil cliëntgecentreerde zorg verder vorm geven in de dagelijkse praktijk. Bij cliëntgecentreerde zorg bepalen niet de zorgverlener en het beschikbare aanbod de inhoud van de zorg, maar wordt in samenspraak met de cliënt gekeken naar wat de cliënt in zijn situatie en met zijn mogelijkheden nodig heeft. Uit onderzoek in de thuiszorg is naar voren gekomen dat de professionals voor cliëntgecentreerde zorg over een aantal specifieke competenties moeten beschikken, namelijk het zorgproces uitvoeren in dialoog, bevorderen cliëntparticipatie en omgaan met spanningsvelden. Bij de competentie ‘Zorgproces in dialoog’ is samenwerking met de cliënt en gezamenlijke besluitvorming van belang; bij het ‘Bevorderen van cliëntparticipatie’ ondersteunt en motiveert de zorgverlener de cliënt om deel te nemen aan het zorgproces en bij het ‘Omgaan met spanningsvelden’, ten slotte, kan de professional omgaan met organisatorische en persoonlijke grenzen en met ethische dilemma’s.
DOCUMENT
