Over de esthetica van Epicurus (341-370/371 v.Chr.) is niets bekend; van zijn bewaarde geschriften zijn alleen werken over de ethica bewaard gebleven. Toch is het mogelijk om vanuit de ethica Epicurus' esthetica te destilleren. Ik zal hiervoor gebruik maken van de Ratae sententiae (afgekort met RS), een verzameling van veertig leerstellingen die kort en bondig de gedachten van Epicurus weerspiegelen.
DOCUMENT
Dit is het VWO-werkboek bij de filosofie-methode 'Ik denk - Cogito'
DOCUMENT
Dit is het werkboek havo bij de schoolmethode 'Ik denk - Cogito', een methode filosofie.
DOCUMENT
Discussion of the role of aesthetic experiences in the philosophy of Gilles Deleuze
DOCUMENT
Waarom voelen we afgrijzen voor de daden van Macbeth? Hebben we medelijden met Desdemona? Waarom reageren we emotioneel op situaties die we beschouwen als fictioneel, als niet-echt? Door een analyse van het receptieproces van toeschouwers bij theatrale producten (theater, film, televisie) wordt in dit boek een antwoord op deze vragen geformuleerd. Hiertoe worden begrippen als 'fictionaliteit', 'mogelijke werelden', 'beleving', 'identificatie' en 'empathie' vanuit een psychologische optiek geanalyseerd.In het bijzonder wordt stelling genomen tegen het idee dat het receptieproces hoofdzakelijk door bepaalde conventies wordt gestuurd. De analyse resulteert ineen psychologisch model dat een aantal cognitieve processen nauwkeurig beschrijft. Tevens wordt uitvoerig ingegaan op de emotionele relatie van de toeschouwer met het theatrale product. Empirisch onderzoek bevestigt het merendeel van de aan het model onttrokken hypothesen.
DOCUMENT
Jean-Paul Sartre heeft nagelaten een 'esthetica' te schrijven. Wel heeft hij een omvangrijk deel van zijn werk gewijd aan wijsgerig onderzoek van de kunsten. Vooral over literatuur en beeldende kunst heeft hij veel geschreven. In de essays van Sartre over de beeldend kunstenaars Alexander Calder en Alberto Giacometti zijn opvallende observaties te vinden over de wijsgerige functie van kunstwerken. Dit vormt de reden om op deze essays in te gaan in dit artikel.
DOCUMENT
De verschillen in belangen, betrokkenheid, gebruiksvormen en gebruiksdoeleinden van de publieke ruimte tussen volwassenen en jongeren brengt spanningen met zich mee. Deze spanningen dragen niet bij aan een gezonde leefomgeving. Het is daarom belangrijk om te onderzoeken hoe we de publieke ruimte zo kunnen vormgeven dat iedereen er zich welkom, veilig en thuis voelt. In dit rapport wordt dit onderzocht vanuit de positie van jongeren. De leidende vraag voor dit rapport is: Hoe kan op democratische wijze met jongeren een inclusieve publieke ruimte gecreëerd worden? Deze vraag roept ook een tweetal deelvragen op: Wat zijn de voorwaarden voor de inclusieve publieke ruimte voor jongeren? Hoe krijgt jongerenparticipatie vorm in het creëren van inclusieve democratische publieke ruimte?
DOCUMENT
Daniel Birnbaum, rector van de Städelschule in Frankfurt, curator vanPortikus en veelgevraagd samensteller van biënnales over de hele wereld, is artistiek leider van de centrale presentatie van de 53e Biënnalevan Venetië, getiteld Making Worlds . Henk Slager reisde naar Frankfurtom met Birnbaum te spreken over de achtergronden van de belangrijkstetentoonstelling van deze zomer.
DOCUMENT
Waarom worden bepaalde kunstenaars gekozen en andere niet? Wat is doorslaggevend in selectieprocessen binnen de professionele kunstwereld? Kunst in netwerken biedt op deze vragen een antwoord voor de sectoren van de hedendaagse dans en de beeldende kunst met een handig schema dat ook bruikbaar is voor andere sectoren van culturele productie zoals popmuziek of design. Via een cultuursociologische analyse wordt nagegaan hoe verschillende maatschappelijke aspecten een invloed uitoefenen op artistieke selectieprocessen. Daarbij komen onder andere de politieke invloeden, de onderlinge concurrentie tussen ‘kunstbeslissers’, organisatorische overwegingen, rol van vriendschapsrelaties en professionele overeenkomsten aan bod. Tegelijkertijd vertelt dit boek een geschiedenis van de hedendaagse dans en de beeldende kunst tussen 1980 en 2000 in Vlaanderen. Dat alles gebeurt gedocumenteerd met archiefmateriaal (briefwisselingen, contracten, financiële balansen, sponsor- en subsidiecijfers, artikelen, programmaboeken, catalogie,…) Aan de hand van interviews met kunstenaars, dansprogrammatoren, zakelijk leiders, museumdirecteuren, galeriehouders, verzamelaars, ambtenaren, commissieleden en politici wordt dat materiaal versterkt en kleurrijker gemaakt. Ten slotte formuleert Kunst in netwerken een uitvoerige kritiek op een van de belangrijkste kunstsociologische theorieën van de laatste twintig jaar, met name die van Pierre Bourdieu, waarin het kunstwerk nauwelijks lijkt mee te spelen. Andere sociologische insteken zoals die van Nathalie Heinich en de Actor Netwerk Theorie kunnen een uitweg bieden.
MULTIFILE
