OBJECTIVE: Measurement of exercise capacity is essential in patients with non-specific chronic low back pain (CLBP). However, the conventional Astrand bicycle test is not feasible in patients with a very poor aerobic capacity. Therefore the Astrand bicycles test for non-specific CLBP patients based on lean body mass (LBM) was developed as an alternative. The aim of this study was to evaluate reliability and validity of the LBM-based Astrand test.SUBJECTS: Twenty patients with non-specific CLBP and 20 healthy subjects were included for the reliability evaluation, and 19 healthy subjects for the validity evaluation.METHOD: Patients and healthy subjects were assessed twice. Intra class correlation (ICC), repeatability coefficient (RC) and the limits of agreement (LOA) were calculated as a measure of test re-tests reliability. An ICC >or= 0.75 was considered acceptable. Validity was tested by calculating ICC between the LBM-based Astrand test and a maximal bicycle test.RESULTS: The LBM-based Astrand test shows good reliability, reflected by an ICC >or= 0.91 and 95% of the 20 patients could perform the test. However, differences with the estimated true value reflected by the RC and natural variation reflected by the LOA were substantial in patients. Validity was good, reflected by ICC >or= 0.88.CONCLUSION: The present study shows that the LBM-based Astrand test is a reliable, valid, and feasible method for patients with non-specific CLBP. However, a substantial amount of variation should be taken into account in patients when interpreting the test results clinically.
Introduction: Protein ingestion during recovery from exercise has been reported to augment myofibrillar protein synthesis rates, without increasing muscle connective protein synthesis rates. It has been suggested that collagen protein may be effective in stimulating muscle connective protein synthesis. The present study assessed the capacity of both whey and collagen protein ingestion to stimulate postexercise myofibrillar and muscle connective protein synthesis rates. Methods: In a randomized, double-blind, parallel design, 45 young male ( n = 30) and female ( n = 15) recreational athletes (age, 25 ± 4 yr; body mass index, 24.1 ± 2.0 kg·m -2 ) were selected to receive primed continuous intravenous infusions with l -[ring- 13 C 6 ]-phenylalanine and l -[3,5- 2 H 2 ]-tyrosine. After a single session of resistance type exercise, subjects were randomly allocated to one of three groups ingesting either 30 g whey protein (WHEY, n = 15), 30 g collagen protein (COLL, n = 15) or a noncaloric placebo (PLA, n = 15). Blood and muscle biopsy samples were collected over a subsequent 5-h recovery period to assess both myofibrillar and muscle connective protein synthesis rates. Results: Protein ingestion increased circulating plasma amino acid concentrations ( P < 0.05). The postprandial rise in plasma leucine and essential amino acid concentrations was greater in WHEY compared with COLL, whereas plasma glycine and proline concentrations increased more in COLL compared with WHEY ( P < 0.05). Myofibrillar protein synthesis rates averaged 0.041 ± 0.010, 0.036 ± 0.010, and 0.032 ± 0.007%·h -1 in WHEY, COLL and PLA, respectively, with only WHEY resulting in higher rates when compared with PLA ( P < 0.05). Muscle connective protein synthesis rates averaged 0.072 ± 0.019, 0.068 ± 0.017, and 0.058 ± 0.018%·h -1 in WHEY, COLL, and PLA, respectively, with no significant differences between groups ( P = 0.09). Conclusions: Ingestion of whey protein during recovery from exercise increases myofibrillar protein synthesis rates. Neither collagen nor whey protein ingestion further increased muscle connective protein synthesis rates during the early stages of postexercise recovery in both male and female recreational athletes.
This research article shows that a high intensity exercise program compared to a low intensity exercise program of the same session duration and frequency, increases insulin sensitivity to a larger extend in healthy subjects. It also shows that the short insulin tolerance test can be used to detect differences in insulin sensitivity in intervention studies.
LINK
The central aim of this project is to increase the participation of people (all ages) with severe multiple disabilities (PIMD) in the field of sport, exercise and physical activity, by expanding the number of coaches and organizations who offer a Motor Activity Training Program in a professional and custom way. This aim will be achieved by the following activities:- Creating a more appropriate and varied offer of sport, exercise, and physical activity to increase the choice of the PIMD target group. - To develop a curriculum for MATP Coaches and Trainers (PE Teachers, Physical Therapists, etc). - To implement, test and contextualize a PIMD offer in 3 EU countries, this will be done with local stakeholders. - Strengthening the connection between sport, education and health care organizations to enable participation of the PIMD people in the field of sport, exercise, and physical activity. - Consortium members create a European network and exchange knowledge, including through best practices
Sinds 2020 voldoen steeds minder Nederlanders aan de beweegrichtlijnen opgesteld door de Gezondheidsraad (van den Berg & Schurink-van ’t Klooster, 2023). Hierbij komt duidelijk naar voren dat vooral jongvolwassenen minder vaak voldoen aan deze richtlijnen (Rijksinstituut voor Volksgezondheid, 2023). Verschillende factoren liggen ten grondslag aan de reden voor vermindering in fysieke activiteit. Een van deze factoren is de toename in sedentaire schermtijd (Benzing & Schmidt, 2018). Deze toename in schermtijd is deels te verklaren door de toename van beeldschermwerk maar ook door de toename van gaming, oftewel het recreatief spelen van videogames door wereldwijd bijna 3,4 miljard mensen (Newzoo, 2023). Het is hierbij interessant om verder te onderzoeken of de motiverende kracht van videogames kan bijdragen aan het stimuleren van positief gedrag, in dit geval meer sporten en positief bewegen (Bogost, 2007). Om dit te kunnen bewerkstelligen is ‘Exergaming’ uitermate geschikt. Het is namelijk een samensmelting van ‘exercise’ en ‘gaming’. Bij deze vorm van gaming is fysieke activiteit essentieel om het spel te kunnen spelen (Gao, Jung, Pope, & Zhang, 2016). Exergaming is een opkomende trend binnen de fitness sector, onderwijs en gezondheidszorg (Benzing & Schmidt, 2018). Het wordt al breed ingezet bij bijvoorbeeld preventie van obesitas(Gao & Chen, 2014), behandeling van Parkinson (Barry, Galna, & Rochester, 2014) maar ook herstel na kanker (Benzing, et al., 2018). Denk hierbij aan populaire games in Virtual Reality. maar ook aan digitale varianten van traditionele sporten gespeeld in Augmented Reality (AR). Naast VR & AR wordt ook gebruik gemaakt van Extended reality (XR) wat een verzameling is van VR, AR & MR (Mixed Reality).Hierin worden alle zintuigen aangesproken waardoor men als het ware ondergedompeld wordt in een ervaring. Men spreekt hier vaak over immersieve technologie. Onze testcase, de Active Esports Arena van het bedrijf: PWXR, is een perfect voorbeeld van zo een ervaring.
HET 'POST INTENSIVE CARE SYNDROOM'; LANGDURIGE GEVOLGEN VAN EEN INTENSIVE CARE OPNAME Dankzij verbeteringen in de zorg overleven steeds meer patiënten de behandeling op een intensive care (IC). Keerzijde hiervan zijn de lichamelijke en mentale klachten (Post Intensive Care Syndroom - PICS) waarvoor patiënten vaak langdurige revalidatie nodig hebben i.v.m. verminderde belastbaarheid en vermoeidheid. Tijdens de Covid-19 pandemie blijkt dat relatief veel IC-patiënten een migratieachtergrond en/of lage sociaaleconomische status hebben en dat een grote groep geen nazorg ontvangt. E-HEALTH ALS ONDERSTEUNING VAN DE ZORGVERLENER: HOE ZET JE HET IN? Om de Juiste Zorg op de Juiste Plek te geven wordt eHealth met coaching en telemonitoring steeds vaker ingezet bij revalidatie in de thuissituatie. Atris is een voorbeeld van een toepassing waarbij via sensoren het activiteitenniveau en hartslag gemeten worden. Atris is een veelbelovende toepassing voor patiënten met PICS maar fysiotherapeuten hebben nog beperkt ervaring met het integreren van eHealth in de behandelaanpak en beschikken over onvoldoende kennis en vaardigheden om de applicaties optimaal in te zetten en zorg op afstand te verlenen. E-HEALTH ALS ONDERSTEUNING VAN DE PATIËNT: JUISTE ZORG OP DE JUISTE PLEK VOOR IEDEREEN? eHealth applicaties dienen de zelfredzaamheid, zelfstandigheid en eigen regie van patiënten te bevorderen. Bij patiënten die thuis herstellen na een IC opname kan eHealth door gebruik van continue monitoring van vitale parameters, patiënten ondersteunen door het gevoel van veiligheid te vergroten en inzicht te verschaffen in belasting en belastbaarheid. Echter, bestaande applicaties zijn momenteel niet voor iedereen toegankelijk zoals mensen met een migratieachtergrond of beperkte gezondheidsvaardigheden. Het doel van het Lifeline project is om, in een consortium met professionals vanuit de technologie, revalidatie en maatschappelijke organisaties, de bestaande Atris applicatie door te ontwikkelen richting een slimme, gebruiksvriendelijke en toegankelijke app en toe te passen in de fysiotherapeutische behandeling van patiënten met PICS.
