Through the commodification of nature, the framing of the environment as a ‘natural resource’ or ‘ecosystem service’ has become increasingly prominent in international environmental governance. The economic capture approach is promoted by international organizations such as the United Nations Environmental Program (UNEP) through Reducing Emissions from Deforestation and Forest Degradation (REDD), Payments for Ecosystem Services (PES) and The Economics of Ecosystems and Biodiversity (TEEB). This paper will inquire as to how forest protection is related to issues of social and ecological justice, exploring whether forest exploitation based on the top-down managerial model fosters an unequitable distribution of resources. Both top-down and community-based approaches to forest protection will be critically examined and a more inclusive ethical framework to forest protection will be offered. The findings of this examination indicate the need for a renewed focus on existing examples of good practice in addressing both social and ecological need, as well as the necessity to address the less comfortable problem of where compromise appears less possible. The conclusion argues for the need to consider ecological justice as an important aspect of more socially orientated environmental justice for forest protection. https://doi.org/10.1017/S0376892916000436 https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/
Ageing-in-place is the preferred way of living for older individuals in an ageing society. It can be facilitated through architectural and technological solutions in the home environment. Dementia poses additional challenges when designing, constructing, or retrofitting housing facilities that support ageing-in-place. Older adults with dementia and their partners ask for living environments that support independence, compensate for declining and vitality, and lower the burden of family care. This study reports the design process of a demonstration home for people with dementia through performing a literature review and focus group sessions. This design incorporates modifications in terms of architecture, interior design, the indoor environment, and technological solutions. Current design guidelines are frequently based on small-scale studies, and, therefore, more systematic field research should be performed to provide further evidence for the efficacy of solutions. The dwellings of people with dementia are used to investigate the many aspects of supportive living environments for older adults with dementia and as educational and training settings for professionals from the fields of nursing, construction, and building services engineering.
In recent years, drones have increasingly supported First Responders (FRs) in monitoring incidents and providing additional information. However, analysing drone footage is time-intensive and cognitively demanding. In this research, we investigate the use of AI models for the detection of humans in drone footage to aid FRs in tasks such as locating victims. Detecting small-scale objects, particularly humans from high altitudes, poses a challenge for AI systems. We present first steps of introducing and evaluating a series of YOLOv8 Convolutional Neural Networks (CNNs) for human detection from drone images. The models are fine-tuned on a created drone image dataset of the Dutch Fire Services and were able to achieve a 53.1% F1-Score, identifying 439 out of 825 humans in the test dataset. These preliminary findings, validated by an incident commander, highlight the promising utility of these models. Ongoing efforts aim to further refine the models and explore additional technologies.
Nederland kent ongeveer 220.000 bedrijfsongevallen per jaar (met 60 mensen die overlijden). Vandaar dat elke werkgever verplicht is om bedrijfshulpverlening (BHV) te organiseren, waaronder BHV-trainingen. Desondanks brengt slechts een-derde van alle bedrijven de arbeidsrisico’s in kaart via een Risico-Inventarisatie & Evaluatie (RI&E) en blijft het aandeel werknemers met een arbeidsongeval hoog. Daarom wordt er continu geïnnoveerd om BHV-trainingen te optimaliseren, o.a. door middel van Virtual Reality (VR). VR is niet nieuw, maar is wel doorontwikkeld en betaalbaarder geworden. VR biedt de mogelijkheid om veilige realistische BHV-noodsimulaties te ontwikkelen waarbij de cursist het gevoel heeft daar echt te zijn. Ondanks de toename in VR-BHV-trainingen, is er weinig onderzoek gedaan naar het effect van VR in BHV-trainingen en zijn resultaten tegenstrijdig. Daarnaast zijn er nieuwe technologische ontwikkelingen die het mogelijk maken om kijkgedrag te meten in VR m.b.v. Eye-Tracking. Tijdens een BHV-training kan met Eye-Tracking gemeten worden hoe een instructie wordt opgevolgd, of cursisten worden afgeleid en belangrijke elementen (gevaar en oplossingen) waarnemen tijdens de simulatie. Echter, een BHV-training met VR en Eye-Tracking (interacties) bestaat niet. In dit project wordt een prototype ontwikkeld waarin Eye-Tracking wordt verwerkt in een 2021 ontwikkelde VR-BHV-training, waarin noodsituaties zoals een kantoorbrand worden gesimuleerd (de BHVR-toepassing). Door middel van een experiment zal het prototype getest worden om zo voor een deel de vraag te beantwoorden in hoeverre en op welke manier Eye-Tracking in VR een meerwaarde biedt voor (RI&E) BHV-trainingen. Dit project sluit daarmee aan op het missie-gedreven innovatiebeleid ‘De Veiligheidsprofessional’ en helpt het MKB dat vaak middelen en kennis ontbreekt voor onderzoek naar effectiviteit rondom innovatieve-technologieën in educatie/training. Het project levert onder meer een prototype op, een productie-rapport en onderzoeks-artikel, en staat open voor nieuwe deelnemers bij het schrijven van een grotere aanvraag rondom de toepassing en effect van VR en Eye-Tracking in BHV-trainingen.
