The Maritime Spatial Planning (MSP) Challenge simulation platform helps planners and stakeholders understand and manage the complexity of MSP. In the interactive simulation, different data layers covering an entire sea region can be viewed to make an assessment of the current status. Users can create scenarios for future uses of the marine space over a period of several decades. Changes in energy infrastructure, shipping, and the marine environment are then simulated, and the effects are visualized using indicators and heat maps. The platform is built with advanced game technology and uses aspects of role-play to create interactive sessions; it can thus be referred to as serious gaming. To calculate and visualize the effects of planning decisions on the marine ecology, we integrated the Ecopath with Ecosim (EwE) food web modeling approach into the platform. We demonstrate how EwE was connected to MSP, considering the range of constraints imposed by running scientific software in interactive serious gaming sessions while still providing cascading ecological feedback in response to planning actions. We explored the connection by adapting two published ecological models for use in MSP sessions. We conclude with lessons learned and identify future developments of the simulation platform.
MULTIFILE
Deze publicatie is als volgt opgebouwd. In hoofdstuk 1 wordt het onderwerp ingeleid en wordt uitgelegd hoe deze publicatie tot stand is gekomen. In hoofdstuk 2 wordt een impressie gegeven van de verschillen en overeenkomsten tussen de ateliers. In hoofdstuk 3 gaat Mathijs Rutten, directeur Facility Management, in op de vraag wat er nodig is om al die ateliers ook echt een plekje te geven in de gebouwen van de hogeschool. Daarna komt in hoofdstuk 4 Siebren Baars aan het woord. Hij is - naast zijn functie als docent-onderzoeker - een ervaren architect die verschillende schoolgebouwen heeft ontwikkeld. Hij gaat in op rol die de fysieke onderwijsomgeving van gebouwen ateliers speelt in het onderwijs. De 31 ateliers zijn beschreven in hoofdstuk 5 en worden voorafgegaan door een inleiding van Frank Scholten. In hoofdstuk 6 beschrijven Roelien Wierda en Ron Barendsen hun ervaringen tijdens de ontwikkeling van het InnovationLab. Tenslotte gaat Gerry Geitz in hoofdstuk 7 in op de relatie tussen ateliers en Design Based Education
