De Groep Wilders heeft bij de laatste Eurpese verkiezingen een grote zetelwinst behaald. Ze zijn nu bijna even groot als het CDA. Feitelijk is de groepering Wilders geen democratische partij waar mensen lid van kunnen worden en hun leider kiezen en partijprogramma mee kunnen vaststelen. Dat allemaal niet. Feitelijk is Wilders een alleenheerser en onze huidige kieswet legt dergelijke groepen geen strobreed in de weg. Ze mogen vrijelijk meedoen met verkiezingen. Het kiesstelsel moet veranderen om onze democratie te beschermen.
DOCUMENT
In het artikel wordt het nieuwe voorstel besproken dat Minister ter Horst gestuurd heeft naar het kabinet om de partijfinanciering te wijzigen. Nu geldt dat partijen met meer dan 1000 leden in aanmerking komen voor overheidssubsidie. Dat betekent dat groepering Wilders en Verdonk geen subsidie krijgen op basis van de huidige wet uit 1998. Ter Horst wil dat gaan veranderen en zo niet democratische partijen vrij baan geven in ons democratisch staatsbestel.
DOCUMENT
Dit paper onderzoekt de oorsprong van Geert Wilders' media-appeal. Geen Nederlandse politicus heeft in de voorbije vijf jaar zoveel journalistieke aandacht gegenereerd als de leider van de Partij voor de Vrijheid (PVV). Althans, dat is een wijdverbreid idee onder politici, academici en journalisten zelf. Hier staat de vraag centraal wat Wilders aantrekkelijk maakt als onderwerp en bron van nieuws voor Nederlandse journalisten. Daartoe wordt eerst een overzicht gegeven van theorieën die verklaren hoe (rechts-) populistische politici media-aandacht verkrijgen. In het algemeen geldt daarbij dat zij - om succesvol te zijn - evenwicht trachten te vinden tussen een outsiderpositie die hen nieuwswaardig maakt, en een establishment-positie die hen geloofwaardigheid verschaft bij zowel publiek, medepolitici als media. In een secundaire analyse worden vervolgens 62 studies onderzocht die in de voorbije jaren zijn gedaan naar Wilders en naar zijn verhouding met de media. Hieruit blijkt dat Wilders in sterke mate voldoet aan het profiel van de rechts-populistische politicus uit de literatuur, maar dat hij tegelijkertijd een autoriteit, effectiviteit en legitimiteit bezit die hem mainstream maken. Beide - ogenschijnlijk tegenstrijdige - beelden van de PVV-leider verklaren zijn aantrekkingskracht voor journalisten: dat van outsider én dat van insider. Hij komt daarmee vergaand tegemoet aan medialogica en wat deze van politici vraagt. Bovendien verschaffen de felle reacties van tegenstanders hem extra publiciteit: reacties die hij vaak zelf oproept door zijn emotionele, provocatieve en confronterende boodschap.
DOCUMENT
Isoleer asocialen in tuigdorpen, vindt de PVV. De vraag is vooralsnog hoe serieus het voorstel is. Maar dat dit idee niet nieuw is, blijkt uit de geschiedenis van de sociale sector. Wat kunnen we van die geschiedenis leren om overlast en asociaal gedrag te bestrijden en voorkomen?
DOCUMENT
In dit artikel wordt het nieuwe boek van Rob Riemen, directeur van het Nexus Instituut te Tilburg beschreven. Riemen kreeg voral bekendheid met zijn boek:"Adel van de geest, een vergeten ideaal" In dit boek vergelijkt hij de groep Wilders met de opkomst van de nationaal socialisten van Hitler en het fascisme van Mussolini. Dan zijn er veel parallellen te trekken. Een zinvolle waarschuwing.
DOCUMENT
Isoleer asocialen in tuigdorpen, vindt de PVV. De vraag is vooralsnog hoe serieus het voorstel is. Maar dat dit idee niet nieuw is, blijkt uit de geschiedenis van de sociale sector. Wat kunnen we van die geschiedenis leren om overlast en asociaal gedrag te bestrijden en voorkomen?
DOCUMENT
In dit essay onderzoeken we in hoeverre corona zorgde voor een ideologische tweedeling en werkte als contrastvloeistof die bestaande ongelijkheden zichtbaarder maakte. We nemen hierbij de coronavaccinatie als casus. We gaan in op de motieven van de ongevaccineerde minderheid: in hoeverre vormen zij een homogene groep tegenover de gevaccineerde meerderheid? Daarna bespreken we de achtergrondkenmerken van gevaccineerden en ongevaccineerden: is er sprake van een nieuwe scheidslijn of volgt de vaccinatiekloof bestaande scheidslijnen? Tot slot kijken we vooruit: wat kunnen we van de opgedane ervaringen leren bij het omgaan met tegenstellingen tussen sociale groepen, nu en in de toekomst?
MULTIFILE
Door middel van een vragenlijst onder een representatieve groep van 500 respondenten is onderzocht in welke mate politieke partijen als onderscheidende merken worden gezien. Het blijkt dat circa de helft van de respondenten geen verschillen ziet en twee derde vindt dat partijen allemaal hetzelfde beloven. Interesse in politiek hangt positief samen met het zien van verschillen. Aanbevolen wordt dat politieke partijen zich beter als merk profileren.
DOCUMENT
De zorgen om het risico van het COVID19-virus voor de volksgezondheid nopen tot hernieuwde aandacht voor zorg. Elke dag komt in het journaal wel een arts of de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport of een deskundige van het RIVM aan het woord. In de media kan iedereen de – vaak schrijnende – verhalen van verpleegkundigen, verzorgenden en professionals uit het sociaal werk lezen. Wij (werkzaam in kenniscentra van hogescholen waar verpleegkundigen, paramedici en sociale professionals worden opgeleid) juichen het toe dat er meer aandacht is voor zorg. We willen echter een aantal kanttekeningen plaatsen bij de manier waarop deze aandacht wordt ingevuld. We doen dit vanuit een zorgethisch perspectief, geïnspireerd door het werk van María Puig de la Bellacasa.
DOCUMENT
