The premise for this paper is that tourism scholars researching in Israel and Palestine are, in effect, actors in the geopolitical landscape of the Holy Land. Political tourism is a significant factor in how the Israel–Palestine geopolitical conflict is represented. The current paper provides an analysis of how tourism academics address the situation. A research team of Israeli, Palestinian and a third country origins collaborated to produce a narrative synthesis by systematically reviewing 35 academic papers selected through defined criteria. This approach minimized bias and aimed for analytical robustness and validity. Two main conclusions are derived from the analysis. First, papers tend to focus on the social, touristic and religious aspects of tourism not on the core issues of the geopolitical conflict. Second, the works did not contribute to dialogue between parties but reinforced separateness thus reflecting the political conflict.
LINK
De zorgen om het risico van het COVID19-virus voor de volksgezondheid nopen tot hernieuwde aandacht voor zorg. Elke dag komt in het journaal wel een arts of de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport of een deskundige van het RIVM aan het woord. In de media kan iedereen de – vaak schrijnende – verhalen van verpleegkundigen, verzorgenden en professionals uit het sociaal werk lezen. Wij (werkzaam in kenniscentra van hogescholen waar verpleegkundigen, paramedici en sociale professionals worden opgeleid) juichen het toe dat er meer aandacht is voor zorg. We willen echter een aantal kanttekeningen plaatsen bij de manier waarop deze aandacht wordt ingevuld. We doen dit vanuit een zorgethisch perspectief, geïnspireerd door het werk van María Puig de la Bellacasa.
DOCUMENT
