This chapter takes a closer look at the case of Amsterdam as a particular manifestation of a film festival city. Drawing from a new dataset on festivals in the Netherlands, the data supports the view of film festivals as a highly dynamic cultural sector: Internationally acclaimed film festivals exist beside smaller festivals that are more community bound; new festivals emerge annually, and young festivals struggle to survive the three-to-five-year mark.Amsterdam holds a unique position in the Dutch film festival landscape as a third of all film festivals in the Netherlands take place in the capital city. Our data collection helps to bring parts of the city’s film infrastructure to the forefront. On the one hand, Amsterdam’s top five locations for film festival events show clear creative cities logic: The data shows just how powerful the pull of such locations is. On the other hand, we find evidence of placemaking and livable city strategies: Amsterdam’s film festivals extend into the capillaries of the city.Dedicated festival datasets may cast new perspectives on local or national festival landscapes, by revealing patterns that remain hidden in qualitative and case-study based projects. But there are also challenges to address in data-driven research on festival cultures, we name a few such as categorization of data. We conclude that such challenges can be more easily faced if more datasets, of for instance, other cities, are pursued and become available.
MULTIFILE
De Festival Atlas 2016 geeft een overzicht en analyse van het landschap van film-, food- en muziekfestivals in Nederland in 2016. Dit is een druk en divers landschap. Een landschap ook dat veel bezocht wordt en daarmee een belangrijke culturele, sociale en economische factor is. Maar hoe ziet dit landschap er nu precies uit?
MULTIFILE
Introductie: De Festival Atlas 2018 geeft een overzicht en analyse van het landschap van film-, food-, kunst- en muziekfestivals in Nederland in 2018. Dit landschap is voortdurend aan verandering onderhevig: festivals worden groter, verdwijnen of er komen nieuwe bij. Zonder kaart is het makkelijk verdwalen.
MULTIFILE
In dit onderzoek wordt gekeken hoe documentairemakers innovatieve technologieën inzetten om recht te doen aan de complexiteit van sociaalmaatschappelijke vraagstukken en welke ethische vraagstukken daarbij komen kijken.Doel Hoe zien documentairemakers hun maatschappelijke rol en hoe gebruiken zij nieuwe opname- en presentatietechnologieën als Virtual Reality, 360°-camera’s, en drones? We onderzoeken de veranderende werkwijzen en rol van documentairemakers in het representeren van complexe maatschappelijke issues. Resultaten Dit onderzoek loopt momenteel nog. Resultaten worden tijdens filmfestivals en interdisciplinaire bijeenkomsten waar documentairemakers bijeenkomen getoond. Ook zal het project een rol spelen tijdens IDFA film festival. Looptijd 01 januari 2020 - 31 januari 2022 Aanpak Eerst worden er interviews gehouden met documentairemakers. Daarna gaat het interdisciplinaire onderzoeksteam aan de slag met een coproduceren van een documentaire. Dit maakproces wordt via actie-onderzoek geanalyseerd.
Traditioneel vindt communicatie tussen zorgvragers en zorgprofessionals één op één plaats: fysiek, telefonisch of digitaal in de vorm van beeldbellen. De laatste jaren, en zeker sinds de coronacrisis, zijn meer diverse vormen van communicatie en samenwerking ondersteund door digitale platforms onder de aandacht gekomen. Digitale communicatiesystemen, ontworpen door gespecialiseerde MKB's, bieden in theorie mogelijkheden om langer thuis wonen te faciliteren, door zorggebruikers de regie te geven om hun eigen netwerk en hun zorg- en hulpverleners te organiseren en met elkaar te laten communiceren. Zorggebruikers zien echter nog maar beperkt de meerwaarde van de systemen. Zorgprofessionals op hun beurt maken zich zorgen dat de platforms de werkdruk verhogen vanwege de extra administratieve handelingen die ze meebrengen. Ook vragen zij zich af of de platforms het primaire zorgproces wel ondersteunen. Participatief ontwerp van platforms kan in theorie bijdragen aan goede aansluiting bij behoeften van diverse gebruikers, echter, in de praktijk gebeurt echte, volledige participatieve vormgeving nog te weinig. Onze centrale vraag: Hoe kunnen digitale platforms van mkb’s ontwikkeld in volledige samenwerking met gebruikers bijdragen aan een groter en beter gebruik van de platforms en aan het goed organiseren van zorg en ondersteuning bij mensen thuis, en daarmee langer thuis blijven wonen faciliteren? We doen een ontwerpgericht actieonderzoek met meerdere cases, waarin de context van gebruikers en hun ervaringen in relatie tot de platforms worden onderzocht en ontwerpprincipes voor een optimale gezamenlijke ontwikkeling en gebruik van digitale communicatieplatforms worden gegenereerd. Het consortium van het onderzoeksproject bestaat uit: - 3 mkb’s en een stichting die digitale platforms ontwikkelen (Eljakim, OZOverbindzorg, Wijzelf en GezondheidFabriek) - 5 lectoren van de hogescholen Windesheim, -Arnhem en Nijmegen en -Rotterdam die deel uitmaken van het Lectorenplatform Zelfmanagement - 2 zorgorganisaties, te weten Zorggroep Almere en huisartsenpraktijk Medi-Mere - 3 vertegenwoordigers van cliëntenbelangenorganisaties - meerdere onderzoekers in zorg en hulpverlening.
