Fields neighboring the disciplines of kinesiology and sports science have called for more interdisciplinary work, including the adoption of critical approaches to research. This scoping review explored the degree to which critically-aligned research has developed within these disciplines. The goal was to identify who this research studied, what methods were used, and which theoretical and conceptual frameworks were adopted. Publications between 2010-2022 in six top kinesiology and sports science journals using four databases were searched using keywords to identify critically-aligned research. A multi-step screening process was used to identify and sort articles that adequately fit the criteria of critically-aligned research. The scoping review identified 5666 entries of which 3300 were unique publications. 76 articles were assessed to be critically-aligned. Four themes regarding demographics emerged: Geographic area, gender, race/ethnicity/indigeneity, and inequality/inequity. Regarding methodology, three major theoretical and conceptual frameworks emerged: ecological, socio-economic, and cultural. Overall, a relatively small number of studies fit our search criteria, suggesting that critically-aligned research remains at the margins of the disciplines. For the studies that were critically-aligned, they often centered the Global North and were inconsistent in their application of categories such as race, ethnicity, inequality and equity. These studies were diverse in their methodological approach while relying on ecological, socio-economic, and cultural frameworks. To heed the calls for a more interdisciplinary approach, and to advance the disciplines more generally, kinesiology and sports science should expand their adoption of critical approaches to research.
MULTIFILE
PURPOSE: To compare the responses in knee joint muscle activation patterns to different perturbations during gait in healthy subjects.SCOPE: Nine healthy participants were subjected to perturbed walking on a split-belt treadmill. Four perturbation types were applied, each at five intensities. The activations of seven muscles surrounding the knee were measured using surface EMG. The responses in muscle activation were expressed by calculating mean, peak, co-contraction (CCI) and perturbation responses (PR) values. PR captures the responses relative to unperturbed gait. Statistical parametric mapping analysis was used to compare the muscle activation patterns between conditions.RESULTS: Perturbations evoked only small responses in muscle activation, though higher perturbation intensities yielded a higher mean activation in five muscles, as well as higher PR. Different types of perturbation led to different responses in the rectus femoris, medial gastrocnemius and lateral gastrocnemius. The participants had lower CCI just before perturbation compared to the same phase of unperturbed gait.CONCLUSIONS: Healthy participants respond to different perturbations during gait with small adaptations in their knee joint muscle activation patterns. This study provides insights in how the muscles are activated to stabilize the knee when challenged. Furthermore it could guide future studies in determining aberrant muscle activation in patients with knee disorders.
DOCUMENT
Er is geen twijfel over mogelijk dat de motorische vaardigheden van Nederlandse kinderen al decennia lang achteruit gaan. Zo laat onderzoek van Runhaar en collega's (2010) zien dat kinderen uit 2006 motorisch minder vaardig waren dan kinderen uit 1980 (zie ook Collard, Chinapaw, Verhagen, Valkenberg & Lucassen, 2014). Een peiling van de Inspectie van het Onderwijs concludeert dat in 2016 de motorische vaardigheid nog weer minder was dan in 2006 (Inspectie van het Onderwijs, 2018). Recent gepubliceerd onderzoek van Anselma et al. (2020) laat in deze periode een afname zien in vrijwel alle fitheidsaspecten; snelheid, behendigheid, kracht en lenigheid. Wel hebben de kinderen een betere oog/hand coördinatie gekregen. Belgisch onderzoek geeft zelfs aan dat naar mate de kinderen ouder worden de kloof met de vorige generatie groter wordt (Lenoir et al. 2014). Deze achteruitgang in motorische vaardigheid baart zorgen, en heeft ertoe bijgedragen dat sportbonden, gemeenten, het ministerie VWS, het onderwijs, de kinderopvang en maatschappelijke partners het landelijk sportakkoord hebben opgesteld en ondertekend. Binnen dit landelijke akkoord zijn een zestal deelakkoorden opgesteld, waaronder het deelakkoord ‘Van jongs af aan vaardig in bewegen’. Dit deelakkoord beschrijft de ambitie om de neerwaartse spiraal van de motorische vaardigheid van kinderen om te buigen, met als uiteindelijk doel kinderen een goede start te geven voor een leven lang vaardig bewegen (zie kader). In navolging van het landelijk sportakkoord worden er op lokaal niveau actieplannen opgesteld (lokale sportakkoorden) om deze doelstellingen te bereiken. Binnen deze lokale akkoorden wordt veelvuldig gesproken over breed motorische ontwikkeling (BMO), een term die gebruikt wordt als kapstok om bijvoorbeeld veel lokale initiatieven aan op te hangen. Maar ook binnen de sport krijgt BMO steeds meer aandacht. Sterker nog, BMO lijkt momenteel haast de heilige graal te zijn om de motorische vaardigheid van de jeugd weer op peil te krijgen. Maar wat is BMO nu eigenlijk precies? En wat is er bekend vanuit onderzoek naar de mogelijke voordelen van BMO?
MULTIFILE
