Het Instituut voor Netwerkcultuur (Hogeschool van Amsterdam) organiseerde een NWA Matchmakingsbijeenkomst onder de noemer De Kunst van de Kritiek om de eerste aanzet te geven tot zo’n netwerk rondom het thema kunstkritiek.Aansluitend op twee NWA-routes – ‘Kunst: onderzoek en innovatie in de 21e eeuw’ en ‘Op weg naar de veerkrachtige samenleving’ – werd onderzocht wat de rol van kunst- en cultuurkritiek is in een veerkrachtige maatschappij ten tijde van digitalisering. Daarbij was in het bijzonder aandacht voor de rol van kunst in fundamentele en praktische kennisproductie en voor de kansen en knelpunten in de digitalisering. In de discussie werd toegewerkt naar het formuleren van een mogelijke onderzoeksagenda. Onder de 24 deelnemers bevonden zich onderzoekers en docenten van universiteiten en hogescholen, critici, uitgevers, (beeldend) kunstenaars, journalisten, curatoren en redacteurs.
This study aims at examining the ways people communicate about energy transition, by analyzing the discourse of different stakeholders in a case of a local initiative for renewable energy. When moving from traditional to renewable energy, social acceptance of new technologies is of central importance, as public opposition can have extremely negative consequences for transition projects (Wuestenhagen, Wolsink & Buerer 2007). In order to get insights into the frames used by citizens when talking about energy transition, we chose a successful case of a local energy initiative from the northern of the Netherlands committed to supporting citizens in generating their own energy. Drawing on a corpus of online data, we conducted a discourse analysis from a discursive socioconstructivist perspective (Edwards 1994; Potter 1996) in order to examine examples of active social engagement in which local initiatives and citizens contribute to sustainability by generating their own energy (Bosman et. al 2013; Schwenke 2012). The main aim was to identify the frames that play a role in the discourse about successful local energy initiatives and allow us to better grasp the dynamics behind this type of upstream social engagement movements. Our results stress out the need for local initiatives to develop a discursive strategy that specifically distances itself from centralist approaches by stressing out the local aspect of energy transition, in opposition to national government approaches, as well as the social aspect of jointly improving the environment. The frames found are thus aimed at establishing contrasts in relation to institutions and approaches in which the public has gained distrust, on the one hand, and at constructing new collective identities with a shared vision, on the other. These results shed a light to the ways in which energy transition can be framed in order to increase local acceptance for renewable energy projects.
De Nederlandse samenleving is de laatste decennia ingrijpend veranderd. Geleidelijk ontstond wat we nu de multiculturele samenleving noemen. In die samenleving staan instituties als politiek, justitie en media onder kritiek. De journalistiek treft het verwijt onvoldoende in staat te zijn in te spelen op en rekening te houden met die sterk veranderende samenleving waarin groepen dreigen de aansluiting te verliezen en waar onbegrip voor culturele diversiteit toeneemt. Bovendien zijn er felle debatten over de vrijheid van meningsuiting. Achter die debatten gaan fundamentele vragen schuil: hoe verhouden zich de grondrechten vrijheid van meningsuiting en godsdienstvrijheid in een westerse democratische rechtsstaat? Zijn er grenzen aan de uitingsvrijheid? Zo ja, waar liggen die dan? Uit onderzoek blijkt dat etnische minderheidsgroepen zich steeds minder thuis voelen bij de nationale media. Ze voelen zich niet gerepresenteerd als gelijkwaardig burger en voelen zich negatief in beeld gebracht. Het antwoord 'meer kleur op redacties' is onvoldoende gebleken en bovendien moeilijk te verwezenlijken. Minstens zo belangrijk is het zoeken van antwoorden op vragen als: wat betekent het voor journalisten om te werken in een multiculturele samenleving, met alle spanningen van dien? Welke eisen stelt die samenleving aan de competenties waarover journalisten moeten beschikken? Behoort het tot de maatschappelijke verantwoordelijkheid van media en journalistiek om bij te dragen tot integratie en sociale cohesie?
