De economische gevolgen van de COVID-19 pandemie komen vooral bij economische kwetsbare werkenden terecht. Dit zijn flexwerkers, zelfstandigen en kleine ondernemers in de zwaarst getroffen sectoren zoals horeca en cultuur. In deze sectoren lopen de inkomsten het hardst terug en liggen ontslagen en faillissementen in het vooruitzicht, als ze niet al plaatsvinden. Dat dit volgens de Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet (NVVK) in de zomer nog niet tot extra aanvragen voor de gemeentelijke schuldhulpverlening heeft geleid, zegt niet zoveel. Bedrijven stellen ontslagen en faillissementen uit door de inkomensondersteunende maatregelen vanuit de overheid. Schuldeisers, met de belastingdienst voorop, hebben het afgelopen voorjaar dikwijls uitstel van betaling gegeven aan bedrijven in nood. En het duurt vaak een paar jaar tussen de eerste schuld en het moment dat mensen om schuldhulpverlening vragen. Door een wetswijziging gaan gemeenten vanaf 2021 mensen met betalingsproblemen actief schulphulp aanbieden. Hoewel dit de drempel tot schuldhulp verlaagt, draagt dit niet bij aan het voorkomen van schulden en betalingsproblemen. Schulden voorkomen vraagt om een preventieve aanpak. Gemeenten hebben echter problemen met het sluiten van hun begroting, wat een dergelijke aanpak belemmerd. Toch kunnen we met de juiste maatregelen een vloedgolf van schulden onder economisch kwetsbare mensen voorkomen.
LINK
This is an Accepted Manuscript of an article published by Taylor & Francis in INTERNATIONAL SPECTATOR on 31-01-2022, available online: https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/03932729.2021.2007610 In July 2015, after intense negotiations with its creditors, Greece received a bailout in exchange for fiscal restraint. The coalition government at that time, led by the left-wing SYRIZA party, elected on the basis of an anti-austerity platform, eventually accepted the prevalent austerity frames of the creditors. Through the aid of Q-method, an analysis of Greek opinion leaders’ views of the negotiation highlights that this outcome can be explained in two different ways. The first posits that the ideological overtones that ruling SYRIZA injected in its negotiation strategy exhibited a lack of socialisation and undermined Greece’s already weak bargaining position. The second focuses on the institutional status quo bias in the Eurogroup in Germany’s favour, which discourages any change in the Eurozone. These two views may have partly been influenced by questions of political accountability.
MULTIFILE
