Zoekresultaten

Performance characteristics of a micro wind turbine integrated on a noise barrier

tract Micro wind turbines can be structurally integrated on top of the solid base of noise barriers near highways. A number of performance factors were assessed with holistic experiments in wind tunnel and in the field. The wind turbines underperformed when exposed in yawed flow conditions. The theoretical cosθ theories for yaw misalignment did not always predict power correctly. Inverter losses turned out to be crucial especially in standby mode. Combination of standby losses with yawed flow losses and low wind speed regime may even result in a net power consuming turbine. The micro wind turbine control system for maintaining optimal power production underperformed in the field when comparing tip speed ratios and performance coefficients with the values recorded in the wind tunnel. The turbine was idling between 20%–30% of time as it was assessed for sites with annual average wind speeds of three to five meters per second without any power production. Finally, the field test analysis showed that inadequate yaw response could potentially lead to 18% of the losses, the inverter related losses to 8%, and control related losses to 33%. The totalized loss led to a 48% efficiency drop when compared with the ideal power production measured before the inverter. Micro wind turbine’s performance has room for optimization for application in turbulent wind conditions on top of noise barriers. https://doi.org/10.3390/en14051288

Using data to assess performance of safety management

Biopolymeren in geotextiel

De overgang van traditionele textiel naar biotextiel kan omschreven worden als een paradigmaverandering, in grote lijnen parallel aan de komst van biotechnologie. Dit wordt vaak geassocieerd met begrippen als creatieve destructie, waarbij nieuwe innovatieve industrieën de bestaande achterhaald doen raken. Maar biopolymeren zijn er altijd al geweest. Wat opvalt, is hier niet het radicale van de verandering, maar de mogelijkheid om nieuwe technologieën en materialen toe te passen en te reageren op vragen van de markt en mondiale omstandigheden. In dit rapport wordt een overzicht gegeven van het gebruik van de meest voorkomende biopolymeren in geotextieltoepassingen, dus toepassingen in bijvoorbeeld de weg- en waterbouw of in de agro-industrie. Biopolymeren worden als volgt gedefinieerd: ‘polymeren die worden geproduceerd uit natuurlijke hernieuwbare grondstoffen’. Dit zijn bijvoorbeeld: • Duurzame beschikbare (delen van) planten en dieren (ook aquatische biomassa). • Primaire residuen (bermgras, houtafval, ...). • Secundaire residuen (bietenpulp, bierborstel, ...). • Tertiaire residuen (dierlijk vet, GFT, ...). Biobased houdt in dat een polymeer uit natuurlijke, dierlijke of hernieuwbare grondstof bestaat. Dit geeft een grotere onafhankelijkheid van de klassieke grondstofproducenten, zoals de aardolie- en gasproducenten. Echter moet bedacht worden dat er weer een afhankelijkheid van andere grondstofproducenten kan ontstaan. Natuurlijke grondstoffen zijn de meest bekende. Er is bijvoorbeeld cellulose uit katoen, vlas van de vlasplant of brandnetelvezel van de brandnetel. Onder dierlijke grondstoffen verstaan we onder andere chitosan uit schaaldieren. Een hernieuwbare grondstof is bijvoorbeeld zetmeel/suiker voor PLA (polymelkzuur. Deze biopolymeren worden besproken om duidelijk te maken welke soorten wel of niet geschikt zijn voor verschillende toepassingen in geotextiel. Een verder onderscheid wordt wel gemaakt op basis hun ‘end of life’: biodegradeerbaar en composteerbaar. Een materiaal is biodegradeerbaar wanneer de afbraak het gevolg is van de actie van micro-organismen (zwammen, bacteriën), waardoor het materiaal uiteindelijk wordt omgezet in water, biomassa, CO2 en/of methaan, ongeacht de tijd die hiervoor nodig is. Composteerbaar wil zeggen dat stoffen worden afgebroken bij het composteren met een snelheid die vergelijkbaar is met die van andere bekende composteerbare materialen (bijvoorbeeld groenafval). Met andere woorden: een materiaal is composteerbaar wanneer het afbraakproces compatibel is met de omgevingsomstandigheden van een huishoudelijke of industriële composteerinstallatie, zoals temperatuur, vochtigheid en tijd. Hierbij dient te worden opgemerkt dat composteerbare materialen biodegradeerbaar zijn, maar niet alle biodegradeerbare materialen zijn composteerbaar. In de geotextiel bestaan twee grote verschillen in toepassingen. De permanente of houdbare toepassingen en de degradeerbare toepassingen. Oeverbescherming is een goed voorbeeld van een degradeerbaar product. Een nieuwe oever bestaat voor een groot deel uit los zand. Om ervoor te zorgen dat de oever door bijvoorbeeld erosie niet verdwijnt, worden er kokosmatten gebruikt voor versteviging. Op deze kokosmatten vormt zich op den duur een nieuw ecosysteem. De kokosmatten zullen dan na een aantal jaren composteren zonder vervuilende grondstoffen in de aarde achter te laten. Maar in bijvoorbeeld wegen of bij viaducten, wordt versteviging toegepast met als doel langdurig functiebehoud van het polymeer. In dit rapport is een tabel opgenomen met daarin de behandelde biopolymeren met de belangrijkste eigenschappen. Zo kan bijvoorbeeld een geotextiel producent de meest optimale keuze maken voor de grondstoffen voor haar producten. Ook is een figuur opgenomen, waarin een verzameling aan geotoepassingen en biopolymeren (met degradeerbaar/biobased labels) in een overzicht is gezet. Biopolymeren kunnen,

Integrating ecological and socioeconomic criteria in a GIS-based multicriteria-multiobjective analysis to develop sustainable harvesting strategies for Mexican oregano Lippia graveolens Kunth, a non-timber forest product

Mexican oregano is a non-timber forest product harvested in natural vegetation and represents an important source of income for rural families. Recent reports have highlighted decreases in natural populations caused by increased harvest intensity. Oregano leaf harvesting is a complex problem, involving different components and views, and has a clear spatial dimension. We proposed an analytical framework based on multi-criteria-multi-objective analyses. GIS tools were used as the platform for managing, displaying and analyzing ecological and socioeconomic information from different sources in order to evaluate land suitability of three different management strategies for two competing land objectives: oregano Harvest and oregano Regeneration. The incorporation of environmental evaluation criteria in the analysis allowed the identification of new potential oregano harvesting areas which were neither reported by harvesters, nor registered during harvesting trips. Socio-economic criteria, such as land tenure, highlighted the fact that a substantial proportion of current oregano harvesting areas are located outside ejido limits resulting in potential conflicts for resource access. The proposed Balanced oregano management strategy, in which the same proportion of suitable area (50%) was assigned to both objectives, represents the most favorable management strategy. This option allows harvesters to continue earning an income from oregano leaf harvest; and at the same time helps in the selection of the best areas for oregano regeneration. It also represents a management strategy with a smaller impact on oregano populations and on the harvesters ́ income, as well as lower monitoring costs. The proposed analytical frame-work may contribute to advance the application of systematic approaches for solving decision-making problems in areas where oregano leaves and other NTFP are harvested.

Hete Hangijzers

Hitte in de stad vormt een steeds belangrijker onderwerp in het licht van klimaatverandering en de toenemende verdichting van steden. Sommige aspecten hebben veel aandacht gekregen, anderen zijn blijven liggen. Het Hittesymposium, georganiseerd door de Hogeschool van Amsterdam in juni 2023, heeft geleid tot een belangrijk overzicht van hete hangijzers: de hittevraagstukken die aandacht vereisen.

Modeling of the factors of higher education institutions (HEIs) influencing the strategic linking decisions with the industrial sector

Higher Education Institutions (HEIs) are dedicated to the professionalization of human capital; to accomplish this, the link with the productive sector is an active component that must be strengthened through formal mechanisms. The purpose of this paper is to estimate the relationships and effects from the Institutional Framework (IF), as well as from the independent variables in the context of linking HEI with the industrial sector. Survey data were collected from 47 HEIs in the Northwest of Mexico; a mixed research approach was applied and analyzed through the partial least-squares structural equations modeling (PLS-SEM) technique. Although the IF is identified as a relevant aspect for the model, this is not a problem for Mexican HEIs, since the analysis reflects a solid legal framework regarding the common basic levels and research. The main impact for experts who carry out research activities is that the route to creating, maintaining, and promoting integrated academic, technical, and administrative personnel as a specialized work team is not achieved. The main factor that does not contribute for researchers who carry out research activities is that the route to integrating (creating-maintaining-promoting) academic, technical, and administrative personnel as a specialized work team is not achieved. One finding is that the informants agree with the existing stimuli that are not aimed at research linked to the industrial sector and problem-solving through applied research. There is a need for retaining the groups of researchers to help make the benefits for the industry clear by offering advanced linkage levels.