Het ondergaan van een eenzijdige beenamputatie is een drastische chirurgische ingreep. Mensen, die na een amputatie in staat zijn om te lopen met een prothese, zijn functioneel onafhankelijker, en hebben een hogere kwaliteit van leven dan mensen die in een rolstoel belanden. Het is daarom niet verrassend dat het herwinnen van de oopvaardigheid één van de voornaamste doelen is tijdens de revalidatie. Doel van het onderzoek was om inzicht te krijgen in de factoren die het herwinnen en onderhouden van de loopvaardigheid van mensen na een beenamputatie beïnvloeden. Gebaseerd op de resultaten van het onderzoek kan geconcludeerd worden dat de fysieke capaciteit hierbij een belangrijke rol speelt. Een relatief kleine verbetering in de capaciteit kan al resulteren in significante en klinisch relevante verbeteringen. Hoewel geavanceerde prothesen de mechanische belasting van het lopen met een beenprothese verminderen, kan een ineffectieve balanscontrole deze positieve resultaten weer tenietdoen. ABSTRACT Undergoing a lower limb amputation is a life-changing surgery. The ability to walk greatly influences the subject's functional independence and quality of life. Not surprisingly, regaining walking ability is one of the primary goals during prosthetic rehabilitation. The primary aim of the research performed was to enhance our understanding of some of the factors that influence the ability to regain and maintain walking after a unilateral lower limb amputation. Based on the results we can deduce that a person's physical capacity plays an important role in their walking ability. Relatively small improvements in capacity could lead to significant and clinically relevant improvements in people's walking ability. Furthermore, results show that sophisticated prosthetic feet can reduce the mechanical load experienced when walking with a prosthesis. Interestingly, inefficient balance control strategies can undo any positive effect of these prostheses.
Objective: The aim of this study was to obtain insight in specific elements influencing the use, non-use, satisfaction, and dissatisfaction of ankle foot orthoses (AFOs) and the presence of underexposed problems with respect to AFOs. Methods: A questionnaire was composed to obtain information from AFO users to investigate the variables associated with satisfaction and the relation between these variables. A specific feature of this study was the systematic analysis of the remarks made by the respondents about their AFO. Quantitative data analyses were used for analysing the satisfaction and qualitative analyses were used analysing the remarks of the respondents. A total of 211 users completed the questionnaire. Results: Our survey showed that 1 out of 15 AFOs were not used at all. About three quarters of the AFO users were satisfied and about one quarter was dissatisfied. Females and users living alone reported relatively high levels of dissatisfaction, especially in the field of dimensions, comfort, weight, safety and effectiveness. Dissatisfaction with respect to off-the-shelf AFOs for the item durability was higher than that for custom-made AFOs. In the delivery and maintenance process the items ‘maintenance’, ‘professionalism’ and ‘delivery follow-up’ were judged to be unsatisfactory. A large number of comments were made by the respondents to improve the device or process, mainly by the satisfied AFO users. These comments show that even satisfied users experience many problems and that a lot of problems of AFO users are ‘underexposed’. Conclusion: To improve user satisfaction, the user practice has to be identified as an important sub-process of the whole orthopaedic chain especially in the diagnosis and prescription, delivery tuning and maintenance, and evaluation phase.
LINK
Assistive technology supports maintenance or improvement of an individual’s functioning and independence, though for people in need the access to assistive products is not always guaranteed. This paper presents a generic quality framework for assistive technology service delivery that can be used independent of the setting, context, legislative framework, or type of technology. Based on available literature and a series of discussions among the authors, a framework was developed. It consists of 7 general quality criteria and four indicators for each of these criteria. The criteria are: accessibility; competence; coordination; efficiency; flexibility; user centeredness, and infrastructure. This framework can be used at a micro level (processes around individual users), meso level (the service delivery scheme or programme) or at a macro level (the whole country). It aims to help identify in an easy way the main strengths and weaknesses of a system or process, and thus guide possible improvements. As a next step in the development of this quality framework the authors propose to organise a global consultancy process to obtain responses from stakeholders across the world and to plan a number of case studies in which the framework is applied to different service delivery systems and processes in different countries.
Schuimmaterialen spelen een essentiële rol in ons dagelijks leven en dragen bij aan meer veiligheid, comfort en gezondheid. Bij gebruik in medisch schoeisel kunnen polymeerschuimen pijn helpen verlichten, herstel bevorderen en blessures voorkomen. En met een snel vergrijzende bevolking in de EU en het toenemende aantal ziekten zoals diabetes en artritis, wordt verwacht dat een groot aantal patiënten tijdens hun leven last zal krijgen van voetgezondheidsproblemen. De huidige schuimtechnologieën zijn niet geschikt om dit dringende probleem aan te pakken, dat een grotere aanpassing van schuimen, lagere productiekosten en circulariteit vereist. Universiteit Twente heeft een baanbrekende technologie ontwikkeld voor het 3D-printen van schuimen met ongeëvenaarde resolutie en controle. Voor het eerst is een snelle productie van op maat gemaakte schuimmaterialen mogelijk tegen lage kosten. Deze geavanceerde technologie elimineert ook afval en het gebruik van broeikasgassen. In samenwerking met Saxion en PLT Products wordt een nieuw consortium gevormd dat zich bezighoudt met de ontwikkeling van nieuwe 3D-geprinte inlegzolen voor medische toepassingen. Eerst zullen nieuwe materialen worden onderzocht om schuimen met de vereiste eigenschappen te produceren. Vervolgens zullen nieuwe ontwerpen voor medische inlegzolen worden voorgesteld. Uiteindelijk zal het 3D-printen van medische zolen worden uitgevoerd en getest om de aanpak te valideren. Dit onderzoek zal de ontwikkeling mogelijk maken van de allernieuwste 3D-printtechnologie van schuim voor op maat gemaakte medische inlegzolen en de gezondheid van de patiënt helpen verbeteren. In de toekomst zou de toepassing van deze technologie kunnen worden uitgebreid naar professionele schoenen en consumentenschoenen.
