Te gast zijn Marije Kesselring en Dorien Graas, onderzoeker en lector bij verschillende jeugdlectoraten, met wie ik spreek over het thema de pedagogische basis. Marije deed promotieonderzoek naar de Pedagogical Civil Society, een begrip dat haar promotor Mischa de Winter eerder al had geïntroduceerd en dat gaandeweg veranderd is in het begrip de pedagogische basis, naar analogie van het begrip de sociale basis. Dorien is als lector en daarvoor onder meer als betrokkene bij de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling al lange tijd pleitbezorger van dit thema. De pedagogische basis is het idee dat andere mensen dan de ouders vanzelfsprekende medeopvoeders zijn van kinderen. Denk aan informele medeopvoerders zoals buurtgenoten en formele professionals zoals leraren en medewerkers van de kinderopvang. Onderliggend idee is dat opvoeden niet overgelaten wordt aan ouders en als het mis gaat aan pedagogische specialisten, maar dat we 'allemaal opvoeders' zijn. Dat is ook de naam van het overheidsprogramma dat Marije onderzocht heeft op het begrip Pedagogical Civil Society. Omdat Civil Society betekent dat burgers onderling hun zaken regelen, is de geschiktere naam pedagogische basis gekozen. Dat betekent dat andere ouders en professionals rondom kinderen mee opvoeden als onderdeel van hun professie en dat de gemeente hen daarin stimuleert en ondersteunt. Marije en Dorien pleiten ervoor dat de pedagogische relatie en pedagogisch handelen normaal is in school en samenleving en dat we met elkaar spreken en reflecteren over hoe breed ons normaal is, zodat pedagogiek niet alleen aan specialisten wordt overgelaten.
LINK
Using the past to orientate on the present and the future can be seen as one of history’s main contributions to educating future citizens of democratic societies. Because teachers often lack useful methods for pursuing this goal, this study explores three pedagogical approaches that may help them making connections between the past, the present and the future: working with longitudinal lines (LL), with enduring human issues (EHI) and with historical analogies (HA). The efficacy of these approaches was examined in three case studies conducted in two Dutch secondary schools with eighth- to tenth-grade students (N=135) and their teachers (N=4) as participants. Explorations took place within the boundaries of the existing history curriculum and in close collaboration with the teachers who participated because they felt a need to motivate their students by means of a pedagogy to make history more useful. Findings suggest that implementing the LL- and EHI-approaches in a traditional history curriculum with chronologically ordered topics is more complicated than implementing the HA-approach. The HA-approach appears to have more potential to encourage students to use historical knowledge in present-day contexts than the other two approaches. In terms of students’ appraisals of the relevance of history, the application of the EHI-approach showed positive effects.
DOCUMENT
6th European Conference for Social Work Research In this paper, qualitative data are presented and analyzed to comprehend how social workers, volunteers, and users participate and construct change within hybrid practices. In the Nordic countries, there is an increasing concern about the stability of the social cohesion and the welfare states’ ability to secure inclusion and participation of people in marginalized positions.
MULTIFILE
