ObjectiveThis study investigates the feasibility of delivering inspiratory muscle training as part of the physical therapy treatment for patients with post-COVID dyspnoea.DesignMixed-methods pilot study.Subjects/patientsPatients with complaints of dyspnoea after COVID-19 infection and their physical therapists.MethodsThe Amsterdam University of Applied Sciences and the Amsterdam University Medical Centers conducted this study. Participants performed daily inspiratory muscle training at home for 6 weeks, consisting of 30 repetitions against a pre-set resistance. The primary outcome was feasibility assessed as acceptability, safety, adherence and patient- and professional experience obtained through diaries and semi-structured interviews. The secondary outcome was maximal inspiratory pressure.ResultsSixteen patients participated. Nine patients and 2 physical therapists partook in semi-structured interviews. Two patients dropped out before initiating the training. Adherence was 73.7%, and no adverse events occurred. Protocol deviations occurred in 29.7% of the sessions. Maximal inspiratory pressure changed from 84.7% of predicted at baseline to 111.3% at follow-up. Qualitative analysis identified barriers to training: ‘Getting acquainted with the training material’ and ‘Finding the right schedule’. Facilitators were: ‘Support from physical therapists’ and ‘Experiencing improvements’.ConclusionDelivering inspiratory muscle training to patients with post-COVID dyspnoea seems feasible. Patients valued the simplicity of the intervention and reported perceived improvements. However, the intervention should be carefully supervised, and training parameters adjusted to individual needs and capacity.
The Co-Design Pressure Cooker was set up to gather knowledge on co-design in product development activities of Small-to-Medium Enterprises(SMEs). This booklet gives an impression of ten projects conducted in the Province of Utrecht, the Netherlands. In these ten projects, a total of 22 companies were involved. 5000 booklets have already been printed in Dutch and handed out to SMEs for knowledge dissemination. We have received ample requests from the international community, which leads us to believe that there is an international audience for the cases conducted and knowledge gathered. This is why we decided to publish an English version of this booklet. The booklet will be followed by a scientific publication on the knowledge gathered for the academic community. Feel free to contact us for more information on this project
OBJECTIVES: Expiratory muscle strength training (EMST) is a threshold based device-driven treatment for improving expiratory pressure. EMST proved to be effective in different patient groups to improve cough function. To date, EMST has not been tested in the total laryngectomy population (TL).METHODS: This prospective, randomized case-series study examined feasibility, safety, and compliance of EMST in a group of TL participants and its effects on pulmonary function, physical exertion, fatigue, and vocal functioning. Ten TL participants were included in the study to perform a 4 till 8 weeks of EMST. Objective and subjective outcome measures included manometry, spirometry, cardio pulmonary exercise testing (CPET), voice recordings, and patient reported outcome measures. Group means were reported and estimates of the effect are shown with a 95% confidence interval, using single sample t-tests.RESULTS: Nine participants completed the full study protocol. Compliance to the training program was high. All were able to perform the training, although it requires adjustments of the device and skills of the participants. Maximum expiratory pressure (MEP) and vocal functioning in loudness improved over time. After EMST no changes were seen in other objective and subjective outcomes.CONCLUSIONS: EMST appears to be feasible and safe after total laryngectomy. MEP improved over time but no improvement in the clinically relevant outcome measures were seen in this sample of relatively fit participants. Further investigation of the training in a larger group of participants who report specifically pulmonary complaints is recommended to investigate if the increase in MEP results in clinical benefits.LEVEL OF EVIDENCE: 4.
This project addresses the critical issue of staff shortages and training inefficiencies in the hospitality industry, particularly focusing on the hotel sector. It connects with the urgent need for innovative, and effective training solutions to equip (inexperienced) staff with hospitality skills, thereby improving service quality and sustainable career prospects in the hotel industry. The project develops and tests immersive technologies (augmented and virtual reality, AR/VR) tailored to meet specific training needs of hotels. Traditional training methods such as personal trainings, seminars, and written manuals are proving inadequate in terms of learning effectiveness and job readiness, leading to high working pressure and poor staff well-being. This project aims to break this cycle by co-creating immersive training methods that promise to be more engaging and effective. Hotelschool The Hague has initiated steps in this direction by exploring AR and VR technologies for hotel staff training. This project builds on these efforts, aiming to develop accessible, immersive training tools specifically designed for the hotel sector. Specifically, this project aims to explore the effectiveness of these immersive trainings, an aspect largely overlooked in the rapid development of immersive technology solutions. The central research question is: How do immersive AR and VR training methods impact job readiness and learning effectiveness in the hotel sector? The one-year KIEM project period involves co-creating, implementing, and evaluating immersive training in collaboration with Hotelschool The Hague and Hyatt Andaz Amsterdam Prinsengracht Hotel in real-life settings. The partnership with Warp Industries, a leader in immersive technology, is crucial for the project’s success. Our findings will be co-created and multiplied through relevant sector associations such as House of Hospitality. This project aligns with the MV’s Impact Level 1: Transitions by promoting innovative training strategies that can lead to a fundamental shift in the hospitality industry, thereby enhancing social earning capacities.
Een substantiële groep jongeren en jongvolwassenen ondervindt ernstige problemen vanwege hun licht verstandelijke beperking (LVB). Naast een laag IQ en beperkt aanpassingsvermogen betekent het hebben van een LVB vaak ook dat er op andere leefgebieden beperkingen zijn. Beperkte impulscontrole is een centraal kenmerk van LVB, en vandaaruit – in combinatie met andere factoren – ontwikkelen zich problemen zoals verslaving of agressief gedrag. Dit heeft gevolgen voor de veiligheid van cliënten en medewerkers in de residentiele (jeugd)zorg en het heeft daarnaast een negatief effect op de behandeling en participatie in de maatschappij. Met name de gevoeligheid van deze jongeren en jongvolwassenen voor sociale druk (peer pressure) draagt bij aan deze problematiek. Beschikbare trainingen en therapieën gericht op het vergroten van sociale weerbaarheid tegen peer pressure sluiten vaak onvoldoende aan op de beleving, motivatie, leermethoden en informatieverwerking van jongeren en jongvolwassenen met een LVB en hebben daardoor niet altijd het gewenste resultaat. Daarnaast laat de generalisatie van het geleerde naar het dagelijks leven vaak te wensen over. De residentiële jeugdzorg ziet de samenwerking met de creatieve industrie als noodzakelijk om innovatieve therapeutische interventies te ontwikkelen die beter aansluiten op de beperkingen van deze doelgroep. Dit project zet daarvoor een eerste stap om Virtual Reality (VR) in te zetten om weerbaarheid tegen peer pressure bij jongeren/jongvolwassenen te verbeteren en uiteindelijk een effectieve behandelmethode te ontwikkelen. Doel van het project is tweeledig: enerzijds een participatief ontwerptraject voor een VR-film die ingezet kan worden binnen de bestaande behandeling, gebaseerd op wensen, ervaringen en input van de doelgroep; ook een kleinschalige evaluatie van de haalbaarheid van de VR-film als therapeutisch interventiemiddel maakt deel uit van dit project. De VR-film en de pilot dienen als onderbouwing voor de aanvraag van verdere onderzoeksgelden. Anderzijds dient dit project als verkenning van de mogelijkheden voor samenwerking in ontwerpend onderzoek in een nieuw netwerk, waarvan de kern bestaat uit de Hogeschool Utrecht, Pluryn / Intermetzo, en ontwerpbureau Coolminds.
Dit onderzoek gaat over het verbeteren van de multidisciplinaire samenwerkingsvaardigheden van hbo-docenten. Binnen Hogeschool Rotterdam Business School worden er meerdere initiatieven ondernomen om uit te zoeken welke methode deze belangrijke vaardigheid kan helpen ontwikkelen en ook past binnen de hbo-onderwijspraktijk. De “geïntegreerde casemethode” is geïdentificeerd door docenten als de meest effectieve methode. Deze methode gaat een stap verder dan de huidige algemeen gebruikte Harvard business methode. Dit gaat langs drie lijnen van integratie: 1) het integreren van onderzoek, schrijven en doceren van een case: in plaats van het gebruik van bestaande en vaak dure Harvard cases, worden hbo-docenten getraind om zelf een organisatieprobleem te onderzoeken, een case te schrijven en te doceren; 2) het integreren van regionale cases in business curricula: in plaats van buitenlandse (vaak Amerikaanse business stijl) cases te gebruiken, worden hbo-docenten geholpen om real-life cases te schrijven van organisaties en bedrijven in de regionale omgeving van de hogeschool; 3) het integreren van beroepspraktijk in onderwijspraktijk: aanvullend op behandeling van casestudies in theorie, worden bedrijven betrokken in de onderwijspraktijk. Studenten houden interviews met CEO’s/managers, voeren veldonderzoek uit in het bedrijf. Het bedrijf geeft feedback en beoordeelt eindresultaten. Deze methode is uitgeprobeerd door acht docenten van vier verschillende opleidingen tussen 2016-2018. Deze multidisciplinaire samenwerking leidde tot een succesvolle Engelstalige minor “Business Pressure Cooker” en “de Rotterdam International Case Competition”. Om dit succes te vergroten en een breder draagvlak te krijgen voor de geïntegreerde casemethode, is een methodiek nodig. Hierin kunnen meerdere docenten van verschillende opleidingen worden getraind. Het gewenste resultaat is dat a) docenten handvatten krijgen om de casemethode professioneler toe te passen in hun onderwijspraktijk; b) een kennisnetwerk ontwikkelen waardoor docenten van diverse opleidingen hun kennis/ervaring kunnen uitwisselen, kracht bundelen om case-based onderwijsonderdeel gezamenlijk uit te ontwikkelen.
