Van de flaptekst: Service design - het ontwerpen van dienstverlening verbetert bestaande diensten of ontwerpen geheel nieuwe. Daarbij wordt gekozen voor een andere invalshoek: creatief onderzoekend en gericht op de ervaringen van individuele gebruikers. Dit is een eindpublicatie van het prgramma Innoveren in Dienstverlening. In negen verschillende projecten werden door creatieve bureaus methoden van service design toegepast. Van dit boek is ook een Engelstalige versie beschikbaar.
Eindpublicatie van het programma Innoveren in Dienstverlening. In negen verschillende projecten werden door creatieve bureau's methoden van service design toegepast. De verschillende projecten zijn uitgevoerd met dienstverleners rondom Utrecht CS, het UMC Utrecht en de Hogeschool Utrecht
Op 28 maart 2024 vond de slotbijeenkomst van het project Natuurinclusieve Gebiedsontwikkeling plaats in het Natural Pavilion te Almere. Tijdens deze bijeenkomst werden de belangrijkste bevindingen en aanbevelingen per case gepresenteerd van twee jaar onderzoek met als hoogtepunt de presentatie van de whitepaper met natuurinclusieve uitgangspunten. Naast de presentaties was er een posterexpositie georganiseerd waarbij op de posters de belangrijkste uitkomsten van diverse deelonderzoeken werden gepresenteerd. De posters van onderzoekers en studenten zijn in deze publicatie gebundeld.
Het aantal dierlijke graverijen in fysieke infrastructuren, waaronder waterkeringen, spoordijken en autowegen, neemt de laatste jaren hard toe. Dit komt door exponentiële groei van de bever die in Nederland een beschermde status heeft. Waterschappen geven aan dat de inspectie en detectie van graverijen door bevers geen gemakkelijke opgave is. De gevolgen voor de veiligheid van primaire waterkeringen en spoordijken kunnen aanzienlijk zijn. Om grip te krijgen op graverijen, zijn tot op heden verschillende aanpakken gehanteerd van lopen door watergangen in waadpakken met prikstokken t/m de inzet van GPR, camera- en sonartechnologie alsook getrainde speurhonden. Tot op heden is er nog geen oplossing gevonden voor ongewenste graverijen door bevers. Met dit onderzoeksproject wordt nieuwe technologische kennis ontwikkeld en toegevoegd aan de state-of-the-art op het gebied van detectie van beveractiviteiten (graverijen). In dit project wordt een robot platform (hardware/software) ontwikkeld dat beverschades aan kritieke publieke infrastructuren kan detecteren en monitoren. Hiervoor zijn robuuste technologieën nodig die gangenstelsels/kamers kunnen waarnemen (perceptie), zelfstandig in kaart kunnen brengen (autonome navigatie). Daarnaast moeten operators (veldwerkers) het robot platform eenvoudig kunnen toepassen in hun dagelijkse gebruik (mens-robot interactie). Het consortium bestaat uit publiek partijen (waterschappen, Rijkswaterstaat, provincies), prorail technologieontwikkelaars en dienstleveranciers (MKBs, ander privaat partijen), onderzoeksgroepen van Saxion (lectoraten SMART en TCI), opleidingen en overkoepelende innovatie boosters. Zij zetten kennis en capaciteit in om antwoord te geven op de centrale onderzoeksvraag: “Welke bestaande navigatie- en perceptietechnologieën kunnen binnen een periode van 2 jaar worden doorontwikkeld tot de realisatie en inzet van een gebruiksvriendelijk beverbeheer robotplatform waarmee ongewenste beveractiviteiten vroegtijdig kunnen worden gedetecteerd en herstelmaatregelen effectief kunnen worden ingezet?” Opbrengsten van het project dragen bij aan duurzaam beverbeheer, preventieve detectie en kosteneffectieve inzet van maatregelen die nadien op basis van de verschillende detectiemethoden kunnen worden ontwikkeld. Daarnaast vindt borging van (technologische) kennis plaats in alle deelnemende partijen en opleidingen.
In treinstellen die Nedtrain onderhoudt, bevinden zich onderdelen bestaand uit thermohardend glasvezel bevattend composiet. Dit materiaal laat zich niet meer opsmelten en is als zodanig dus lastig te recyclen. Recent is er echter door het lectoraat Kunststoftechnologie van de hogeschool Windesheim een methode ontwikkeld waarbij dergelijk materiaal van boten of windmolens eerst tot langwerpige vlokken wordt verwerkt waarna het ingezet kan worden als verstevigingsmateriaal in nieuw composiet. Door het inbedden van deze langwerpige elementen in nieuw composiet kunnen de goede eigenschappen die het oude composiet nog steeds heeft, zoals mechanische sterkte en corrosiebestendigheid, opnieuw worden benut en hoeft in het nieuwe composiet dus minder nieuwe (‘virgin’) materiaal gebruikt te worden. In het onderhavige project wordt beoogd om het composiet materiaal uit oude treinstellen opnieuw in te zetten als grondstof in betonproducten voor de railinfrastructuur. Er zal onderzoek gedaan worden naar het exacte type gebruikte thermohardende hars, de lange duureffecten van de hoge pH waarde van beton op het composiet afval en er zal gevarieerd worden met de beton formulering. De partner Delta Concrete Consults BV is kennisdrager op het gebied van de chemie achter betonformuleringen en hun lange duurgedrag. Tevens hebben zij kennis van een nieuwe generatie beton op basis van geo-polymeren, dat een gunstig milieu-impact heeft ten opzichte van traditioneel cement. De projectpartner Zeus BV is producent van betonproducten voor de railinfrastructuur en toeleverancier van ProRail wiens betonformuleringen gebruikt zullen worden. Bij het lectoraat Kunststoftechnologie van de hogeschool Windesheim is veel kennis aanwezig van de materiaal combinatie kunststof en composiet met beton in de civiele techniek, en ook op de glasvezelversterking en de chemie van de thermohardende harsen. Daarnaast zal de kennis ingebracht worden van de nieuwe methode van hergebruik van composiet.
Spoorbeheerder Prorail heeft jaarlijks aanzienlijke hoeveelheden afgedankte rails (spoorstaven), deze worden omgesmolten voor de staalproductie (recycling). Omsmelten kost energie en er gaat veel waarde verloren. Prorail wil naar een meer circulaire toepassing. Alternatieven waarbij spoorstaven hoogwaardig hergebruikt worden zijn nodig! Het is goed te voorspellen wanneer spoorstaven afgedankt zullen worden. Spoorstaven zijn een kwalitatief hoogwaardig product, gemaakt uit de grondstof ijzer. Het spoorwegnet is dan ook de ideale grondstoffenbank: een product van goede kwaliteit dat in substantiële en voorspelbare hoeveelheden beschikbaar is. Dankzij de uitstekende materiaaleigenschappen zijn afgedankte spoorstaven vermoedelijk goed bruikbaar als constructief element in gebouwen of infrastructurele objecten. Over de eigenschappen en toepassingsmogelijkheden van spoorstaven in relatie tot deze nieuwe functie is echter weinig bekend. De participerende (MKB)bedrijven zien hier kansen voor het ontwikkelen van nieuwe circulaire producten en diensten. Daarom wordt gekeken of spoorstaven een tweede (en volgende) leven kunnen leiden als constructie materiaal. Met dit voorstel wordt onderzocht welke constructieve en materiaaltechnische aspecten relevant zijn bij het gebruik van spoorstaven als constructiemateriaal. Mogelijkheden voor hoogwaardig hergebruik van spoorstaven worden gegenereerd. Er wordt een constructief ontwerp voor een demontabele modulaire voetgangersbrug gemaakt. Inzicht in businesscase en milieu-impact worden gegeven. De ontwikkelde kennis wordt gedeeld via kennisdelingsbijeenkomsten, rapporten en een factsheet. Studenten worden betrokken bij dit project.
