The inherent complexity of planning at sea, called maritime spatial planning (MSP), requires a planning approach where science (data and evidence) and stakeholders (their engagement and involvement) are integrated throughout the planning process. An increasing number of innovative planning support systems (PSS) in terrestrial planning incorporate scientific models and data into multi-player digital game platforms with an element of role-play. However, maritime PSS are still early in their innovation curve, and the use and usefulness of existing tools still needs to be demonstrated. Therefore, the authors investigate the serious game, MSP Challenge 2050, for its potential use as an innovative maritime PSS and present the results of three case studies on participant learning in sessions of game events held in Newfoundland, Venice, and Copenhagen. This paper focusses on the added values of MSP Challenge 2050, specifically at the individual, group, and outcome levels, through the promotion of the knowledge co-creation cycle. During the three game events, data was collected through participant surveys. Additionally, participants of the Newfoundland event were audiovisually recorded to perform an interaction analysis. Results from survey answers and the interaction analysis provide evidence that MSP Challenge 2050 succeeds at the promotion of group and individual learning by translating complex information to players and creating a forum wherein participants can share their thoughts and perspectives all the while (co-) creating new types of knowledge. Overall, MSP Challenge and serious games in general represent promising tools that can be used to facilitate the MSP process.
LINK
This chapter discusses educational aspects and possibilities of serious games. For researchers as well as game designers we describe key learning theories to ground their work in theoretical framework. We draw on recent metareviews to offer an exhaustive inventory of known learning and affective outcomes in serious games, and to discuss assessment methods valuable not only for research but also for efficient serious game design. The implementation and design of serious games are outlined in separated sections. Different individual characteristics that seem to be strongly affecting process of learning with serious games (learning style, gender and age) are discussed with emphasis on game development.
MULTIFILE
The authors analyze the policy discourse on the utility of games for society at the level of the European Union, and for five EU countries, the Netherlands, the United Kingdom, Germany, Italy and Norway. The ongoing study is part of a Research Roadmap developed within the GALA Network of Excellence on Serious Games (2010-2014, EU FP7). The authors identify four policy discourses on the utility of serious games that they label as Technology Enhanced Learning; Creative Innovation; Social Inclusion and Empowerment and Complex Systems. The polcies applicable to SGs in the five European countries are briely described and compared. It was seen that some countries have explicit policies for SGs (the Netherlands, Germany); whereas most of the countries only have implicit policies not directly addressing SGs but which can be used to support SGs development and use.
Physical rehabilitation programs revolve around the repetitive execution of exercises since it has been proven to lead to better rehabilitation results. Although beginning the motor (re)learning process early is paramount to obtain good recovery outcomes, patients do not normally see/experience any short-term improvement, which has a toll on their motivation. Therefore, patients find it difficult to stay engaged in seemingly mundane exercises, not only in terms of adhering to the rehabilitation program, but also in terms of proper execution of the movements. One way in which this motivation problem has been tackled is to employ games in the rehabilitation process. These games are designed to reward patients for performing the exercises correctly or regularly. The rewards can take many forms, for instance providing an experience that is engaging (fun), one that is aesthetically pleasing (appealing visual and aural feedback), or one that employs gamification elements such as points, badges, or achievements. However, even though some of these serious game systems are designed together with physiotherapists and with the patients’ needs in mind, many of them end up not being used consistently during physical rehabilitation past the first few sessions (i.e. novelty effect). Thus, in this project, we aim to 1) Identify, by means of literature reviews, focus groups, and interviews with the involved stakeholders, why this is happening, 2) Develop a set of guidelines for the successful deployment of serious games for rehabilitation, and 3) Develop an initial implementation process and ideas for potential serious games. In a follow-up application, we intend to build on this knowledge and apply it in the design of a (set of) serious game for rehabilitation to be deployed at one of the partners centers and conduct a longitudinal evaluation to measure the success of the application of the deployment guidelines.
Inzet van serious games als scholingsinstrument voor zorgprofessionals of als patiëntinterventie neemt sterk toe. Serious games kunnen kosten besparen en zorgkwaliteit verbeteren. (Potentiële) afnemers vragen, in lijn met het medische onderzoeksparadigma, vaak naar de klinische effectiviteit (internal validity) van deze games. Het gros van de Nederlandse game-ontwikkelaars bestaat echter uit kleine ondernemingen die het aan middelen en expertise ontbreekt om de hiervoor benodigde longitudinale onderzoekstrajecten uit te voeren. Tegelijkertijd tonen mkb’ers, meestal zonder ervan bewust te zijn, tijdens het game-ontwikkelproces al verschillende validiteitsvormen aan volgens het design-onderzoeksparadigma (face validity, construct validity, e.d.). Door dit niet bij hun afnemers kenbaar te maken, komt een constructieve dialoog over validiteit moeilijk op gang en lopen mkb’ers opdrachten mis. Het ontbreekt hen aan een begrippenkader en praktische handvatten. Bestaande raamwerken zijn nog te theorie-gedreven. Om mkb’ers te helpen de 'clash' te overbruggen tussen het medische en het design-onderzoeksparadigma, ontwikkelen lectoraten ICT-innovaties in de Zorg (Hogeschool Windesheim, penvoerder) en Serious Gaming (NHL Stenden Hogeschool) samen met elf mkb’ers, afnemers, studenten en experts in een learning community drie hulpmiddelen: •Checklist: praktische mkb-richtlijnen voor het vaststellen van validiteit; •Beslisboom: op basis waarvan mkb’ers onderbouwd de juiste validatiemethode kunnenselecteren; •Serious game: om samen met (potentiële) afnemers te spelen, zodat verschillende soortenvaliditeit expliciet benoemd worden. De hulpmiddelen worden inhoudelijk gevoed door casestudies waarin mkb’ers gevolgd worden in hoe validiteit momenteel wordt vastgesteld en geëxpliciteerd in het ontwikkelproces. Vervolgens brengen we de ontworpen hulpmiddelen in de mkb-praktijk voor evaluatie. Opgeleverde hulpmiddelen stellen mkb’ers in staat werkbare validatiemethoden toe te passen gedurende het game-ontwikkelproces om acceptabele bewijslast op te leveren voor potentiële afnemers, waardoor hun marktpositie versterkt. Ook draagt het project bij aan operationalisering van bestaande raamwerken en kunnen de hulpmiddelen in game design-curricula worden geïncorporeerd.
De toepassing van simulatie- en game-technologie biedt veelbelovende mogelijkheden voor het ontwikkelen en beoordelen van generieke 21e eeuwse competenties van studenten en medewerkers. Zowel onderwijsinstellingen als HRM-consultancy-bureaus zijn dan ook volop aan het experimenteren met de toepassing van deze technologie voor training en assessmentdoeleinden. De simulatie-games die tot nu toe voor dit doel beschikbaar zijn maken hun belofte echter nog onvoldoende waar. Het achterliggende assessmentmodel is vaak onvoldoende wetenschappelijk gefundeerd en de motiverende werking van de toegepaste game-principes is vaak nog beperkt. Een belangrijke praktijkvraag is daarom: hoe kunnen we simulatiegames ontwikkelen die zowel aan hoge assessment-standaards als aan hoge game-standaards voldoen? Het doel van dit KIEM-project is om een antwoord te geven op deze vraag door op basis van theoretische kennis vanuit verschillende disciplines en praktijkkennis vanuit verschillende werkvelden een praktisch model te ontwikkelen dat kan dienen als basis voor het ontwerp van innovatieve en kwalitatief hoogwaardige assessment games. De resultaten van dit project zullen worden gebruikt voor het ontwikkelen van verschillende innovatieve training- & assessment-producten die zowel in het onderwijs als in het personeelsmanagement kunnen worden toegepast. Het project zal in de periode 1-11-2016 tot 1-11-2017 worden uitgevoerd door een consortium van bedrijven en instellingen die actief zijn op het grensvlak van opleiding & ontwikkeling en serious gaming. Aan deze aanvraag nemen de volgende partijen deel: Onderwijsinstellingen: Friese Poort, NHL Hogeschool; Training- & assessmentbureaus (MKB): Flexibility, Friesland Boeit, De Valck, Cyclu; Multimedia- & game-bureaus (MKB): The Barn, Stark Learning, Syntax Error, Onderzoeksinstellingen: Technische Universiteit Delft, NHL Hogeschool; Uitgeverijen (MKB): Uitgeverij Boom. Dit project maakt deel uit van de voorbereidende activiteiten in het kader van het in Leeuwarden te vestigen SiGa-Lab i.o. en is tevens bedoeld ter voorbereiding van een RAAK-project waarin het model nader zal worden uitgewerkt en toepast.
