Professionals die betrokken zijn bij terrorismebestrijding hebben regelmatig te maken met beslissingen die een afweging tussen verschillende morele waarden (lijken te) vereisen. Hierbij kan men denken aan een afweging tussen privacy, vrijheid, mensenrechten en veiligheid. Omdat in Nederland een brede definitie van het begrip terrorismebestrijding wordt gehanteerd, omvat dit ook initiatieven die zich richten op het bestrijden of voorkomen van radicalisering. Dit maakt dat veel verschillende beroepsgroepen dergelijke (ethische) afwegingen moeten maken. Politieagenten en medewerkers van veiligheidsdiensten maar ook sociaalwerkers, jongerenwerkers, gemeenteambtenaren en docenten. Deze vragen zijn erg actueel bij jongeren die naar Syrië of Irak willen reizen of uit deze gebieden willen terugkeren
This article examines whether calls for European ‘strategic autonomy’ in response to Trump’s rhetoric are qualitatively different from earlier disagreements in US-EU relations. By doing so, it re-assesses Geir Lundestad’s concept of “Empire by Invitation” to illustrate constraints for the development of such an autonomy especially in defence affairs. We argue that the US’s involvement in European defence affairs was never an invitation to ‘empire’, as the invitational aspect was based on consent. A process has been accelerated by the Trump presidency whereby this consent has shifted towards strategic estrangement. However, the article argues that the reactive and intergovernmental nature of EU foreign and security policy continues to hamper more autonomous policy planning in CSDP matters – different readings about cyclical disruptions in EU-US relations notwithstanding. The article finally discusses how the introduction of new CSDP mechanisms impacts on this debate. LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/martijn-lak-71793013/
