This paper examines how a serious game approach could support a participatory planning process by bringing stakeholders together to discuss interventions that assist the development of sustainable urban tourism. A serious policy game was designed and played in six European cities by a total of 73 participants, reflecting a diverse array of tourism stakeholders. By observing in-game experiences, a pre- and post -game survey and short interviews six months after playing the game, the process and impact of the game was investigated. While it proved difficult to evaluate the value of a serious game approach, results demonstrate that enacting real-life policymaking in a serious game setting can enable stakeholders to come together, and become more aware of the issues and complexities involved with urban tourism planning. This suggests a serious game can be used to stimulate the uptake of academic insights in a playful manner. However, it should be remembered that a game is a tool and does not, in itself, lead to inclusive participatory policymaking and more sustainable urban tourism planning. Consequently, care needs to be taken to ensure inclusiveness and prevent marginalization or disempowerment both within game-design and the political formation of a wider participatory planning approach.
MULTIFILE
Dit artikel vergelijkt de typische spelmechanismen voor karakterontwikkeling in twee game genres: role‐playing games en action‐adventure games. Voor beide genres zijn avatars en hun ontwikkeling belangrijk. Maar, zoals zal blijken, gebruiken beide genres heel ander type spelregels en geven hierdoor een geheel andere invulling aan karakterontwikkeling in games.
Following the Sector Protocol for Quality Assurance for Practice-Based.Contributors Academy for AI, Games and Media:Mata Haggis Burridge (prof. EG), Qiqi Zhou, Hillevi Boerboom, Maria Pafi (postdoc, WuR), Alexander van Buggenum, Ella Betts, Wilma Franchimon (dir. AGM), Nick van Apeldoorn (Coord.Digireal), Harald Warmelink (Coord. Cradle & MSP Challenge), Magali Patrocínio Gonçalves, Ard Bonewald (MT Games), Marin Hekman, Marie Lhuissier, Carlos Santos (CTO Cradle), Jeremiah van Oosten (MT, games), Kevin Hutchinson, Frank Peters (MT ADS&AI), Bram Heijligers, Joey Relouw, Marnix van Gisbergen (Prof. DMC), Shima Rezaei Rashnoodi (Coord. DMC), Phil de Groot, Igor Mayer (prof. SG), Niels Voskens, Fabio Ferreira da Costa Campos, Tuki Clavero, Jens Hagen, Wilco Boode, Natalia Harazhanka-Pietjouw (PPC), Jacopo Fabrini & Silke Hassreiter.
Urban Sports is een verzamelnaam voor sporten die in de stedelijke omgeving - niet in clubverband - worden uitgeoefend. Het is een van de snelst groeiende takken van sport, ter illustratie: bmx- en skateparken zijn t.o.v. 2014 qua bezoekersaantallen met 326% gestegen. Tevens zijn dit sporten die een meer individuele en vrije benadering vragen én die bovenal een enorme groeimarkt zijn. In een eerder project uit 2015 is er bottom-up onderzoek gedaan naar wat urban sporters willen op het gebied van gamificatie met de vraag: Wat gebeurt er wanneer we elementen van digitaal gamen toevoegen aan de fysieke gameplay van urban sports? Dit heeft een veelbelovend concept opgeleverd, waar op dat moment de technologie en markt nog niet rijp voor waren. Ondertussen is de Urban Sports markt flink geprofessionaliseerd, is de technologie toegankelijker en goedkoper geworden. Urban Sports Performance Centre, Fontys ICT en GameSolutionsLab zien daarom kansen om het genoemde concept door te ontwikkelen voor de urban Sports markt. Maar ook voor zowat alle sporten in een hal én markten in revalidatie, zorg, fitness en scholen. Playful Layer for Urban Sports, ofwel het PLUS-concept voegt een interactieve speelse laag toe aan bestaande sportfaciliteiten. Door een combinatie van dynamische projecties en detectie van mensen en objecten. Wordt de urban sporter in een mixed-reality game omgeving gebracht met echte en geprojecteerde elementen. Kenmerken van de beoogde oplossing zijn: 1. Het projecteren en detecteren van personen op een bestaande omgeving voor (urban) sports inclusief objecten; 2. Het wordt een mobiel systeem dat overal (tijdelijk) te installeren is en geen hoge installatiekosten heeft; 3. End-user-programming, de gebruiker kan zelf game-elementen aan een bestaande ‘low-tech’ omgeving toevoegen.