The purpose of this study was to examine the feasibility and validity of an Athletic Skills Track (AST) to assess fundamental movement skills among 6- to 12-year-old children in a physical education setting. Four hundred sixty-three Dutch children (211 girls, 252 boys) completed three tests: the Körperkoordinationstest für Kinder (KTK) and two Athletic Skills Tracks (AST-1, AST-2). The validity of AST-1 and AST-2 was examined by correlating the time (s) needed to complete the tracks and the KTK Motor Quotient (MQ).Overall, there was a low correlation between AST-1 and the KTK MQ (r = –0.474 (P < 0.01)) and a moderate correlation between AST-2 and the KTK MQ (r = –0.502 (P < 0.01)). When split up by age group the associations were much higher and ranged between r = –0.469 and r = –0.767), with the exception of the low correlation coefficient of the AST-2 in 7-year-olds. The results indicate that fundamental movement skills of 6- to 12-year-old children can be assessed with a quick, convenient and low-cost motor competence test in a physical education setting, i.e., an Athletic Skills Track. Future studies should further assess the reliability, discriminative ability and validity of age-specific versions of the AST.
Purpose: The main purpose of the research was to measure reliability and validity of the Scoring Rubric for Information Literacy (Van Helvoort, 2010). Design/methodology/approach: Percentages of agreement and Intraclass Correlation were used to describe interrater reliability. For the determination of construct validity, factor analysis and reliability analysis were used. Criterion validity was calculated with Pearson correlations. Findings: In the described case, the Scoring Rubric for Information Literacy appears to be a reliable and valid instrument for the assessment of information literate performance. Originality/value: Reliability and validity are prerequisites to recommend a rubric for application. The results confirm that this Scoring Rubric for Information Literacy can be used in courses in higher education, not only for assessment purposes but also to foster learning. Oorspronkelijke artikel bij Emerald te vinden bij http://dx.doi.org/10.1108/JD-05-2016-0066
Background: Clinicians are currently challenged to support older adults to maintain a certain level of Functional Independence (FI). FI is defined as "functioning physically safely and independent from another person, within one's own context". A Core Outcome Set was developed to measure FI. The purpose of this study was to assess discriminative validity of the Core Outcome Set FI (COSFI) in a population of Dutch older adults (≥ 65 years) with different levels of FI. Secondary objective was to assess to what extent the underlying domains 'coping', 'empowerment' and 'health literacy' contribute to the COSFI in addition to the domain 'physical capacity'. Methods: A population of 200 community-dwelling older adults and older adults living in residential care facilities were evaluated by the COSFI. The COSFI contains measurements on the four domains of FI: physical capacity, coping, empowerment and health literacy. In line with the COSMIN Study Design checklist for Patient-reported outcome measurement instruments, predefined hypotheses regarding prediction accuracy and differences between three subgroups of FI were tested. Testing included ordinal logistic regression analysis, with main outcome prediction accuracy of the COSFI on a proxy indicator for FI. Results: Overall, the prediction accuracy of the COSFI was 68%. For older adults living at home and depending on help in (i)ADL, prediction accuracy was 58%. 60% of the preset hypotheses were confirmed. Only physical capacity measured with Short Physical Performance Battery was significantly associated with group membership. Adding health literacy with coping or empowerment to a model with physical capacity improved the model significantly (p < 0.01). Conclusions: The current composition of the COSFI, did not yet meet the COSMIN criteria for discriminative validity. However, with some adjustments, the COSFI potentially becomes a valuable instrument for clinical practice. Context-related factors, like the presence of a spouse, also may be a determining factor in this population. It is recommended to include context-related factors in further research on determining FI in subgroups of older people.
Alcohol use disorder (AUD) is a major problem. In the USA alone there are 15 million people with an AUD and more than 950,000 Dutch people drink excessively. Worldwide, 3-8% of all deaths and 5% of all illnesses and injuries are attributable to AUD. Care faces challenges. For example, more than half of AUD patients relapse within a year of treatment. A solution for this is the use of Cue-Exposure-Therapy (CET). Clients are exposed to triggers through objects, people and environments that arouse craving. Virtual Reality (VRET) is used to experience these triggers in a realistic, safe, and personalized way. In this way, coping skills are trained to counteract alcohol cravings. The effectiveness of VRET has been (clinically) proven. However, the advent of AR technologies raises the question of exploring possibilities of Augmented-Reality-Exposure-Therapy (ARET). ARET enjoys the same benefits as VRET (such as a realistic safe experience). But because AR integrates virtual components into the real environment, with the body visible, it presumably evokes a different type of experience. This may increase the ecological validity of CET in treatment. In addition, ARET is cheaper to develop (fewer virtual elements) and clients/clinics have easier access to AR (via smartphone/tablet). In addition, new AR glasses are being developed, which solve disadvantages such as a smartphone screen that is too small. Despite the demand from practitioners, ARET has never been developed and researched around addiction. In this project, the first ARET prototype is developed around AUD in the treatment of alcohol addiction. The prototype is being developed based on Volumetric-Captured-Digital-Humans and made accessible for AR glasses, tablets and smartphones. The prototype will be based on RECOVRY, a VRET around AUD developed by the consortium. A prototype test among (ex)AUD clients will provide insight into needs and points for improvement from patient and care provider and into the effect of ARET compared to VRET.
Inzet van serious games als scholingsinstrument voor zorgprofessionals of als patiëntinterventie neemt sterk toe. Serious games kunnen kosten besparen en zorgkwaliteit verbeteren. (Potentiële) afnemers vragen, in lijn met het medische onderzoeksparadigma, vaak naar de klinische effectiviteit (internal validity) van deze games. Het gros van de Nederlandse game-ontwikkelaars bestaat echter uit kleine ondernemingen die het aan middelen en expertise ontbreekt om de hiervoor benodigde longitudinale onderzoekstrajecten uit te voeren. Tegelijkertijd tonen mkb’ers, meestal zonder ervan bewust te zijn, tijdens het game-ontwikkelproces al verschillende validiteitsvormen aan volgens het design-onderzoeksparadigma (face validity, construct validity, e.d.). Door dit niet bij hun afnemers kenbaar te maken, komt een constructieve dialoog over validiteit moeilijk op gang en lopen mkb’ers opdrachten mis. Het ontbreekt hen aan een begrippenkader en praktische handvatten. Bestaande raamwerken zijn nog te theorie-gedreven. Om mkb’ers te helpen de 'clash' te overbruggen tussen het medische en het design-onderzoeksparadigma, ontwikkelen lectoraten ICT-innovaties in de Zorg (Hogeschool Windesheim, penvoerder) en Serious Gaming (NHL Stenden Hogeschool) samen met elf mkb’ers, afnemers, studenten en experts in een learning community drie hulpmiddelen: •Checklist: praktische mkb-richtlijnen voor het vaststellen van validiteit; •Beslisboom: op basis waarvan mkb’ers onderbouwd de juiste validatiemethode kunnenselecteren; •Serious game: om samen met (potentiële) afnemers te spelen, zodat verschillende soortenvaliditeit expliciet benoemd worden. De hulpmiddelen worden inhoudelijk gevoed door casestudies waarin mkb’ers gevolgd worden in hoe validiteit momenteel wordt vastgesteld en geëxpliciteerd in het ontwikkelproces. Vervolgens brengen we de ontworpen hulpmiddelen in de mkb-praktijk voor evaluatie. Opgeleverde hulpmiddelen stellen mkb’ers in staat werkbare validatiemethoden toe te passen gedurende het game-ontwikkelproces om acceptabele bewijslast op te leveren voor potentiële afnemers, waardoor hun marktpositie versterkt. Ook draagt het project bij aan operationalisering van bestaande raamwerken en kunnen de hulpmiddelen in game design-curricula worden geïncorporeerd.
Ballet en moderne dans zijn een vorm van topsport. De druk op dansers is enorm. Lange en intensieve werkdagen, veel reizen en verschillende werkplekken maken het lastig om lichaam en geest goed te verzorgen. Hierdoor liggen blessures en mentale klachten op de loer. Nederlandse dansgezelschappen willen meer aandacht gaan besteden aan preventieve maatregelen om fysieke en mentale problemen bij hun dansers te voorkomen. Het ontbreekt hen echter aan kennis en kunde om dit innovatieve vraagstuk op te kunnen pakken. Het Nationale Ballet en het Scapino Ballet hebben het lectoraat Performing Arts Medicine van Codarts (Hogeschool voor de Kunsten Rotterdam) benaderd om antwoord te krijgen op de vraag hoe dansers op de hoogste podia, op gezonde wijze, hun beste performance kunnen laten zien. Gezamenlijk is deze praktijkvraag omgevormd naar drie onderzoeksdoelstellingen: 1. Opstellen van meetinstrumenten om de fysieke en mentale gezondheid van dansers te screenen en te monitoren; 2. Ontwerpen van een web-based systeem dat automatisch en real-time informatie uit de ontwikkelde meetinstrumenten kan inlezen, analyseren en interpreteren; 3. Ontwikkelen van een Fit to Perform protocol dat aanbevelingen geeft ten aanzien van het verbeteren van de fysieke en mentale gesteldheid van de danser. Het consortium bestaat uit de volgende organisaties: - Praktijkgerichte onderzoeksinstellingen: Codarts Rotterdam en Hogeschool van Amsterdam; - Universiteiten: ErasmusMC, Technische Universiteit Eindhoven en Vrije Universiteit Amsterdam; - Praktijkinstellingen: Het Nationale Ballet en het Scapino Ballet; - Overige instellingen: het Nederlands Paramedisch Instituut (NPi) en het Nationale Centrum Performing Arts (NCPA). Bij de samenstelling van het consortium is gekozen voor een goede mix tussen praktijkorganisaties, onderzoeksinstituten en onderwijsinstellingen. Daarnaast is er sprake van cross-sectorale samenwerking doordat kennis vanuit de podiumkunsten, sport, gezondheidszorg, onderwijs en technologie met elkaar verbonden wordt.
