In dit afscheidscollege kijk ik terug op de afgelopen vier jaren en schets ik een beeld van de mogelijkheden voor de toekomst. De ondertitel van het afscheidscollege luidt: Van het lectoraat ‘Disseminatie van Farmaceutische Innovaties’ naar het lectoraat ‘Innovatie van Zorgprocessen in de Farmacie’. Het betoog begint met een overzicht van de ontwikkelingen in de (farmaceutische) zorg sinds de start van ons lectoraat (Hoofdstuk 2, Van waar komen we?). Daarna vat ik samen wat we zelf hebben gepresteerd (Hoofdstuk 3, Wat hebben we bereikt?). In hoofdstuk 4 werp ik een blik op de toekomst (Waar gaan we heen?). En ik kan het niet laten ook nog een paar gedachten te formuleren over hoe we die toekomst vorm kunnen geven (Hoofdstuk 5: Hoe gaan we erheen?). Een samenvatting staat in hoofdstuk 6 en ik eindig met een kort dankwoord in hoofdstuk 7.
Background: Despite the wide range of available treatment modalities a delay between the first outbreak of acne vulgaris and an effective treatment outcome is experienced by many patients. Considering the growing incentives to improve patient satisfaction and quality of care while reducing healthcare costs, insights into the structure, quality and accessibility of acne healthcare services beyond guidelines are therefore needed. Objective: To provide insights into the structure, quality and accessibility of acne healthcare services. Methods: A qualitative study was conducted according to the principles of ‘situational analysis’. The Dutch acne healthcare system was taken as an illustrative example. Twenty-four semi-structured interviews were conducted among representatives of the 4 main Dutch professions providing acne care. All interviews were audiotaped, transcribed verbatim and analyzed. Results: Multiple facilitators and barriers emerged from the interviews. Identified facilitators were care providers delivering personalized patient care and having a positive attitude toward formalized multidisciplinary care delivery. A lack of streamlined referral pathways and standardization in acne severityassessment, financial aspects and unfamiliarity with the content and added value of other acne care professionals were identified as barriers. Further research is recommended to investigate how demedicalisation, the gatekeepers role, and the impact of location and work setting influence the quality of and accessibility to care. Conclusions: Identified facilitators and barriers and an overall positive attitude of care providers toward multidisciplinary care provision provides opportunities for the utilization of future guidelines involving streamlined referral pathways and good working arrangements between all acne care providing professions.
LINK
Background: Despite the large availability of caregivers, there are no standardized care pathways for patients with acne. This increases the risk of ineffective care and unnecessary medicalizing. To better understand how to provide effective, efficient, and patient-satisfying care, it is necessary to gain insights into the patient journey through acne healthcare services. Objective: To explore the patient journeys, assessed by a series of consecutive steps through acne healthcare. Methods: A cross-sectional survey was conducted among Dutch individuals with acne. Results: A total of 371 respondents completed the questionnaire. Data revealed 58 different pathways through acne healthcare services. Patient with severe acne had a stronger tendency to seek professional care than those with mild acne (p<.05). The highest proportion of clinically relevant improvement was found in patients treated by dermatologists, compared to respondents treated by beauticians, p¼.023 and dermal therapists, p¼.018. Conclusions: Mapping the patient journeys contributed to a better understanding of the gap between professional guidelines and the experiences of patients. Identifying these areas of care implies that there is potential to bring acne care services more in line with the patients’ needs. Further research is recommended; for example by comparing the clinical treatment outcomes of multiple sequences of caregivers.
LINK
Acne Vulgaris is een veelvoorkomende huidaandoening die naar schatting 85-90% van de wereldbevolking in de leeftijdscategorie 15-24 jaar treft. Alhoewel acne veelal wordt beschouwd als een cosmetisch probleem, kan de ziekte een grote impact hebben op de kwaliteit van leven. Dit vraagt om een gerichte aanpak in acnezorg. Er zijn veel verschillende behandelingen mogelijk om acneklachten te verminderen. Echter blijkt uit onderzoek dat mensen met acne gemiddeld pas na 3,7 jaar een effectieve behandeling vinden, met de kans op levenslange acnelittekens.Doel Het primaire doel van het ACTE-onderzoek is het verkrijgen van inzicht in de meest doelmatige en doeltreffende zorg rondom mensen met acne. Daarbij wordt in het bijzonder gekeken naar de toegevoegde waarde van geïntegreerde ketenzorg en/of zorgpaden. Wat we hiermee willen bereiken? - (Snellere) afname van acne - Betere kwaliteit van leven van mensen met acne - Het vergroten van de patiënttevredenheid met betrekking tot acnezorg - Zinnige en zuinige zorg/de juiste zorg op de juiste plaats Resultaten Er lijken aanwijzingen te zijn dat veel niet-medicamenteuze behandelingen, zoals peelings en licht- en lasertherapieën effect hebben op het verminderen van acne. Eerste resultaten Looptijd 01 december 2015 - 01 september 2020 Aanpak In het ACTE-onderzoek staan de volgende vraagstellingen centraal: • Wat is de effectiviteit van niet-medicamenteuze behandelinterventies in de behandeling van acne vulgaris? (literatuuronderzoek) • Hoe is de Nederlandse acnezorg georganiseerd en wat zijn belemmerende en bevorderende factoren voor het optimaliseren van de doeltreffendheid en doelmatigheid van acnezorg, volgens acne zorgprofessionals? (kwalitatief onderzoek) • Welke zorg(paden) doorlopen mensen met acne en welke zorg(paden) dragen bij aan het verhogen van de doelmatigheid en doeltreffendheid van acnezorg, volgens mensen met acne? (survey-onderzoek).
