This text is the beginning of the analysis of conflicts between children in after school daycare and the interventions of caretakers. I don’t know yet what aspect of the conversation I will focus on for an article. For the moment I think it is a very interesting conversation and it is very interesting how children build their activities in conversation, how they create social order and how the caretakerhandles the conflict.For now I focuses on the participation frameworks, but I’m not even sure if this is the right concept for it. After this I discuss how the drama is being build. In the end I will analyse the assessments and the ‘he’s’ from the caretaker.
DOCUMENT
DOCUMENT
This study aimed (1) to examine the contribution of robot ZORA in achieving therapeutic and educational goals in rehabilitation and special education for children with severe physical disabilities, and (2) to discover the roles professionals attribute to robot ZORA when it is used in robot-based play interventions in rehabilitation and special education for children with severe physical disabilities. A multi-centre mixed methods study was conducted among children with severe physical disabilities in two centres for rehabilitation and one school for special education. The participating children played with robot ZORA six times during a period of 6 weeks, in individual or group sessions. Quantitative data were gathered about the contribution of ZORA in reaching individual goals for all of the participating children, using the Individually Prioritized Problem Assessment (IPPA). Playfulness was measured with a visual analogue scale (0–10) and children could indicate whether they liked the sessions using a scale consisting of smileys. Video-stimulated recall interviews were used to collect qualitative data about the different roles of ZORA. In total, 33 children and 12 professionals participated in the study. The results of the IPPA showed a significant contribution of ZORA to the achievement of (children’s) individual goals. The data gathered using the IPPA during the ZORA-based interventions showed that the largest contributions of robot ZORA lie in the domains of movement skills and communication skills. Playfulness of the sessions was 7.5 on average and 93% of the sessions were evaluated as ‘enjoyable’ by the children. Overall, ZORA could positively contribute to the achievement of individual goals for children with severe physical disabilities. According to the participating professionals the most promising roles in which robot ZORA can be used are motivator, rewarder or instructor.
DOCUMENT
In 2019, the first "Atelier Book" was published . Since then, a few years have passed and numerous new Ateliers have emerged. With this new atelier book, through more than 30 portraits, the richness and variety of ateliers within our college are shown. The portraits are divided as follows: ateliers at the NHL Stenden locations, external ateliers and ateliers which the facilities are a strong determinant. These portraits show which issues are being worked on, how they cooperate with the field and researchers and what the added value of the Ateliers is. This atelier book also contains a number of in-depth articles that talk about working and learning in ateliers. The contribution in chapter 1 is about: what NHL Stenden aims at with ateliers, where do the ateliers differ and some experiences with ateliers. After the portraits in chapter 2, chapter 3 presents the 'Atelier Value Creation Model' and a model with design dimensions. Both provide tools for designing and evaluating ateliers. Chapter 4 zooms in on the effects of physical space on learning. Then, Chapter 5 discusses the outcomes of (current) research on ateliers.
DOCUMENT
In Nederland verleent ongeveer een derde van de volwassen bevolking onbetaalde zorg. Het verlenen van mantelzorg kan in normale tijden zeer belastend zijn, maar de impact van een volksgezondheidscrisis op mantelzorgers is grotendeels onbekend. Deze studie richt zich op de vraag hoe de belasting van mantelzorgers veranderde na de COVID-19 pandemie en welke kenmerken verband hielden met deze veranderingen. We gebruiken zelfgerapporteerde gegevens van een steekproef van 965 mantelzorgers uit Nederland na 3 maanden pandemie om te onderzoeken hoe de objectieve belasting (d.w.z. uren besteed aan mantelzorg) en de subjectieve belasting waren veranderd, en wat hun zorggerelateerde kwaliteit van leven (CarerQol) was. We vonden dat de subjectieve belasting gemiddeld licht was toegenomen (van 4,75 naar 5,04 op een schaal van 0-10). Uit onze analyse bleek echter dat sommige zorgverleners er meer last van hadden dan anderen. De zwaarst getroffen zorgverleners waren vrouwen, met een laag inkomen, een betere lichamelijke gezondheid, een verminderde psychische gezondheid, zorgtaken voor kinderen, een langere duur van de zorg en zorgverleners die zorgden voor iemand met een verminderde lichamelijke en psychische gezondheid. Gemiddeld bleef de tijd die aan zorg werd besteed gelijk (een mediaan van 15 uur per week), maar bepaalde groepen zorgverleners ervoeren wel een verandering, namelijk degenen die zorg verleenden aan mensen in een instelling en aan mensen met een betere psychologische gezondheid vóór de pandemie. Bovendien hadden zorgverleners die veranderingen in objectieve belasting ervoeren niet dezelfde kenmerken als degenen die veranderingen in ervaren belasting en kwaliteit van leven ervoeren. Dit laat zien dat de gevolgen van een volksgezondheidscrisis voor zorgverleners niet kunnen worden gevangen door alleen te kijken naar objectieve of subjectieve belastingsmaten of kwaliteit van leven. Beleid voor langdurige zorg dat erop gericht is zorgverleners te ondersteunen om vol te houden tijdens een toekomstige crisis, moet gericht zijn op zorgverleners met een verhoogd risico op subjectieve belasting en een lagere CarerQol, zoals vrouwen, mensen met een laag inkomen en mensen met zorgtaken. Dergelijk beleid moet er rekening mee houden dat een vermindering van de objectieve belasting niet noodzakelijk leidt tot een vermindering van de subjectieve belasting voor alle zorgverleners.
MULTIFILE
Greenport West-Holland en de EconomicBoard Zuid Holland werken samen aan de ontwikkeling en uitvoering van een human capitalagenda (HCA) voor de provincie en de Greenport. Hiervoor wordt in juni –juli 2019 een Human CapitalAkkoord gesloten met meerdere sectoren waaronder de Greenport. Onderdeel van het akkoord is een gezamenlijke investering in een eerste pilot (2019 –2022) met een focus op van Werk naar Werk. Greenport West-Holland heeft aan de hand van de bestaande HCA van de topsector tuinbouw & uitgangsmaterialen, Techniek pact, Groen pact, ambities van Glastuinbouw Nederland, AVAG, handel en de inbreng vanuit de mooie voorbeelden in de regio (de pareltjes), individuele ondernemers en gemeenten een samenhangend pakket van interventies uitgewerkt. Deze interventies sluiten voor een groot deel aan op de EBZ pilot doelstellingen (VET), maar niet allemaal. De interventies maken zoveel mogelijk gebruik van bestaande oplossingen (pareltjes) die versterkt en verbonden worden.
DOCUMENT
Intensive collaboration between different disciplines is often not without obstacles—healthcare and creative professionals come from different worlds that are not automatically aligned. This study investigates the research question: how do project partners in Create-Health innovation collaborate across boundaries, and how does it add value to interdisciplinary collaboration? It addresses the close collaborations between researchers and practice partners from creative industry and healthcare sector within ten research projects on eHealth innovation. It describes the way that Create-Health collaboration took shape across disciplinary boundaries and provides examples of boundary crossing from the ten projects, with the objective of stimulating learning in the creative and health sectors on creative ways of working on interdisciplinary projects. Findings focus on the way partners from various backgrounds work together across disciplinary boundaries and on the benefits that such collaborations bring for a project.
DOCUMENT
Het boek ‘Create Health Ways of Working: Insights from ten eHealth innovation research projects’ presenteert inzichten uit het meta-onderzoeksproject ‘Create & Health Innovation WAys of Working Analysis’, ook wel CHIWAWA genoemd. Binnen dit meta-onderzoeksproject inventariseerden onderzoekers van de Hogeschool Utrecht (Lectoraat Onderzoekend Vermogen en Lectoraat Co-design) het gebruik van creatieve manieren van werken bij innovatieprocessen in de zorg, waarvoor zij tien onderzoeksprojecten van Nederlandse kennisinstellingen volgende in de periode 2018 – 2022. Deze tien onderzoeksprojecten en het meta-onderzoek waren onderdeel van het ZonMw-programma Create Health. Het boek presenteert case-portretten van de tien onderzoeksprojecten naar eHealth innovatie die zich concentreerden rondom de thema’s dementie, eenzaamheid en overgewicht. Vervolgens geeft het boek verdieping met betrekking tot de creatieve manieren van werken in de tien Create Health-onderzoeksprojecten, begrip van relationele processen bij het creëren van kennisuitwisseling en zicht op de impact die een dergelijke samenwerking heeft op de zorg- en welzijnssector en op de creatieve industrie. Het boek bevat aanbevelingen voor toekomstige onderzoeksconsortia, financiers en de praktijk (creatieve industrie, zorgsector en doelgroep) en sluit af met de beschrijving van een tool die gebaseerd is op het Research Pathway Model, dat als instrument gebruikt kan worden om het gesprek tussen stakeholders van innovatieprocessen in de zorg te ondersteunen.
DOCUMENT
In this handbook we would like to inform (future) social and public professionals about the results of our extensive comparative research on welfare state reforms in Finland, Germany, Greece, Hungary, Italy, Poland, Spain, Sweden, The Netherlands and UK. The research reveals how reforms take place in local practice and gives insights on the implications of social policies on people’s lives. Social policies are defined as social investment in human lives. We evaluated the implementation of social investment policies in practice and studied 20 innovative cases, 2 in each of the above-mentioned countries. Starting from these professional practices, we would like to give (future) professionals more insights in the realities of system change and the new perspectives that come out of it.
DOCUMENT
Background: Shared decision-making is one key element of interprofessional collaboration. Communication is often considered to be the main reason for inefficient or ineffective collaboration. Little is known about group dynamics in the process of shared decision-making in a team with professionals, including the patient or their parent. This study aimed to evaluate just that. Methods: Simulation-based training was provided for groups of medical and allied health profession students from universities across the globe. In an overt ethnographic research design, passive observations were made to ensure careful observations and accurate reporting. The training offered the context to directly experience the behaviors and interactions of a group of people. Results: Overall, 39 different goals were defined in different orders of prioritizing and with different time frames or intervention ideas. Shared decision-making was lacking, and groups chose to convince the parents when a conflict arose. Group dynamics made parents verbally agree with professionals, although their non-verbal communication was not in congruence with that. Conclusions: The outcome and goalsetting of an interprofessional meeting are highly influenced by group dynamics. The vision, structure, process, and results of the meeting are affected by multiple inter- or intrapersonal factors.
DOCUMENT
